Sorry dat ik lang niet heb geüpdate, ik heb nog twee andere boeken die ik moet schrijven en ik wist niet hoe ik verder moest gaan.
En ik wil ook even zeggen dat yanavanherck me heeft geholpen ermee.
_______________________________________

Loki's pov

"Heeft iemand mijn telefoon gezien?" Vraag ik, terwijl ik onder de bank kijk "Ik ben hem kwijt"

Ik kijk iedereen aan maar ze schudden allemaal hun hoofd en mompelen iets als "nee, niet gezien"
Ik geef ze een geërgerde blik en zeg met een véél te aardige stem "kan íemand me dan helpen zoeken?"

Niemand staat op om te helpen, maar das was te verwachten, ik help ook nooit iemand als zij iets kwijt zijn.

"Ik zal Tony's spullen niet meer breken als iemand helpt" zeg ik, terwijl ik toekijk hoe Tony zo snel mogelijk opstaat, zó snel dat hij struikelt en op de grond valt.
"Ik help" roept hij vanaf de grond en ik grijns als ik hem zie meezoeken.

"Dankjewel"

.
.
.

Astryd's pov

Ik kijk op van mijn werk als ik een geluid van mijn telefoon. Ik glimlach, wetend dat het waarschijnlijk van Loki is. Hij stuurt iedere dag wel een appje, meestal om me gewoon blij te maken.

Ik pak mijn telefoon op en ja hoor, het is van hem. Ik lees het appje, er staat: hey darling, kan je vanavond naar het park komen? Bij dat bankje? Ik heb een verassing voor je!

Mijn glimlach wordt nog wat breder als ik een appje terugstuur; ja hoor, kan niet wachten!
.
*le time skip naar de avond*
.
Het is avond en ik kijk naar buiten. Ik ben een beetje laat, ik hoop niet te erg. Gauw trek ik een jas aan en doe ik een sjaal om en dan ga ik naar buiten, de kou in.

Mijn adem vormt zich tot mistwolkjes in de lucht en het is echt ijskoud. Bovendien is het pikkedonker en ik zie geen hand voor ogen, maar toch ga ik door.

Al snel zie een silhouet bij het bankje staan en ik loop er naartoe. Ik leg mijn hand op zijn schouder wat hem laat schrikken en zeg "hey, ik ben er! Wat was die verassing?"

Hij draait zich nu ook om en zegt met een glimlach "hallo Astryd"
Zijn stem klinkt erg zwaar, wat ik niet herken en ik kan nu, ondanks het donker, ook een baard onderscheiden.
Loki heeft helemaal geen baard, realizeer ik me dan.

"Wacht eens even.. wie ben jij?! En waar is Loki?!" Roep ik.
Hij grinnikt, iets wat best raar klinkt voor een man met zo'n zware stem, en antwoord dan "oh, over Loki hoef je je geen zorgen te maken nu. Eerder voor jezelf"

"Wat bedoel j-" ik wordt van achteren beetgegrepen voor ik mijn zin kan afmaken. Ik begin te spartelen en wil roepen mijn iemand houdt een doekje voor mijn mond, al snel word mijn spartelen en trappelen minder en word mijn hoofd zwaarder.
Langzaam sluiten mijn oogleden zich, maar voor alles echt zwart wordt, mompel ik nog iets.

"....Lo-..ki.." en dan is alles weg.

_______________________________________
(A/n)
Hoii, hoe was dit hoofdstuk? Ik hoop beter dan de vorige.

en een vraagje, houden jullie meer van snelle of langzame verhalen?