Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 8

Chapter 8

May nagdatingan na relief goods mula sa iba't ibang bansa bilang abot na tulong sa mga taga Myanmar.

"Grabe bebs, ang pogi ng dating ni Captain kanina yieee." panay pa ang sanggi sakin ni Zin. Tipid lang akong ngumingiti sa mga inaabutan ko ng relief goods at napapangiwi na lang sa sinasabi nila na hindi ko maintindihan.


"Hoy, Astrielle! Pansinin mo'ko!"

"Ano ba?!" lumayo na ako ng kunti kay Zin dahil sa likot nito. Kanina pa siyang akala mo ay kiti-kiti.

"Sabi ko si Captain ang lakas ng dating kanina! Yieee. 'Wag mong sabihin na hindi ka kinilig 'don"

"Ano bang nakakakilig?" tinaasan ko na siya ng kilay na ginaya lang niya.

"You're such a freaking numb." inirapan niya pa ako bago lumipat ng pwesto at tumabi kina Ethan.

Ibinalik ko ang ngiti ko nang may isang matanda sa linya ko na inabutan ko ng relief goods.

"We fight to have freedom. Should I fight for this feelings to have you?"

His goddamn line pop-ups again in my mind.

Feelings feelings. Tss.

Napangiwi na lang ako. Kahit kailan ay hindi pa ako nakakaramdam ng kilig na sinasabi nila. Yes, I am one of the member of NBSB society.

In my twenty two years of existence, I never imagine myself to be on that position having a boyfriend. Kahit crush nga ay wala ako eh. And I contented with that.


Kaya ko namang mabuhay ng walang ganun ganun eh. Nabuhay nga ako na walang ina sa piling ko eh, iyon pa kayang mga gano'ng bagay lang.


Natapos na ang pamimigay namin ng relief goods kaya lumapit muna ako sa mga kumpulan ng tao at pinagmasdan ang kanilang masasayang mukha.

Its okay to be afraid, its okay to be weak, its okay to be rebuild, its okay to start over. Lahat ng masasamang nangyari, take it as guts to fight for a new tomorrow, let it be your inspiration to fight for a new tomorrow. Dahil gaya ko, I let my painful experience as guts para lumaban.

Napabuntong hininga ako at muntik ng magulat nang makita sa tabi ko ang ngingisi-ngising si Captain.

Naiirita na ako sa paglapit-lapit niya sakin. Hindi niya ba napapansin na lumalayo na nga ako sa mga ka-team ko dahil ayoko ng may kausap. Hindi ako mahiyain, tamad lang talaga akong magsalita at makipag-usap kung ang pag-uusapan naman ay walang kapararakan.

Gusto kong pumalakpak ng sampung beses nang makita si Zin na papalapit samin. Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil sa paglapit niya o lalong maiinis dahil baka sabayan niya pa ang kalandian ng isang 'to.

"Hey guys!" magalak na bati niya.

Nagawa niya pang umirap sa akin at ngiting-ngiti naman nang mapatingin sa kanya si Captain. I realize, they suit each other, huh. They are both clingy and boisterous. Psh.

May isang matandang babae na lumapit samin na may sobrang lawak na ngiti sa mga labi.

"Min ga la ba shin"

Napangiwi na lang ako sa sinabi niya. Tumingin ako sa nasa kabilang tabi. "A-Ano daw?"

"Maglaba ka daw mamaya" natawa pa siya sa sarili niyang salita.

Napakunot ang noo ng matanda habang nakatingin kay Zin. "Funny Zindaya. Very very funny." She bit her lower lips para mapigilan ang pagtawa.


Nakaramdam ako ng hiya sa matandang nasa harap namin. Hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Kahit kunti ay wala akong alam sa salitang burmese. Napabuntong hininga na lang ako at napatingin sa tagiliran ko nang maalalang andito pa nga pala si Captain.

"What did she say?" He snorted. May sinabi siya sa matanda na hindi ko maintindihan.

"Min ga la ba shin" pag-uulit ng matanda na mas lumawak pa ang ngiti.

"Ang ganda mo daw." Naramdaman ko ang pandaliang pagtaas ng temperatura ng katawan ko dahil sa sinabi niya. And I want to slapped the girl beside me because of her annoying laugh.

Seryoso ang boses niya nang sinabi iyon pero hindi ako naniniwala na iyon ang ibig sabihin 'non.

"Kyeizu tin ba de." muling sabi ng matanda na nakapagpakunot ng noo ko.

Muli akong napatingin kay Captain. He chuckled when he saw my reaction. "Bagay daw tayo."

"Owemji!" Matalim kong tinignan si Zindaya nang halos mapatalon ito dahil sa sinabi ni Captain. I started to hate his words on me. Its such freaking fvck irritating.

"Fine!" seryosong humarap sakin si Captain at ngumiti sa matanda. "Sabi niya 'Min ga la ba shin' means 'hello'. And 'kyeizu tin ba de' means 'thank you'. Pero 'yong sinabi ko. Totoo 'yon."

"Fvck you!" sinamaan ko siya ng tingin at bumaling sa matanda. "For our world, its our honor to help." kaagad kumunot ang noo niya kaya ngumiti na lang ako.


Naglakad na akong papalayo sa kanila at pumasok sa isang tent kung nasaan ang iba kong team. They're taking a rest. We all need to take a rest after that restless time.


Humila ako ng isang monoblock chair at itinabi ito sa isang lamesa at doon ipinilig ang ulo. I let myself to fell asleep at nagising na lang nang maramdaman na may kamay na umaalog sa ulo ko.


"Wake up, Astrielle." dahan-dahan akong tumingin sa gumising sakin. Its Ethan. "General Heuman invited us for  a dinner. Nandoon na sila Zin, nagpaiwan lang ako para hintayin ka. I'm so sweet right?"


"Dami mong dada." tumayo na ako at nag-ayos ng sarili bago kami sumunod sa mga kasamahan.


Alam ko namang hindi iyon formal dinner. So I just wore my black leather jacket with my black leather pants and my combat shoes. Hinayaan ko na lang din na nakalugay ang buhok ko.

"Double E! Come here!" tawag samin ni Zin.

"Ano na namang double E 'yan?" tanong ni Shaira na nasa tabi niya.

"Elle and Ethan. Double E." nagtawanan pa ang buong team ko.

I sat beside Zin. Nasa loob kami ng isang malaking tent ngayon kasama ang mga medical crews at lahat ng sundalong sumabak sa giyera. They are all having a conversation together while laughing.


One reason why I admire soldiers personalities. Ang bilis nilang ma-digest ang mga pangyayari. Like kahapon lang
ay halos katabi na nila si kamatayan but look at their now, smiling, laughing, and having a funny conversation with other soldiers na para bang wala lang sa kanila ang nangyari kahapon.


Isa lang iyon sa nagpapatunay kong gaano sila katatag. I admire them not just because my father is also a soldier. I admire them but it doesn't mean na may pag-asa akong magkagusto sa isa sa mga sundalong ito. Tss.

"Everyone, lets start our dinner." anunsiyo ni General Heuman. General ng Task force Army of Myanmar.

May isang mahaba na medyo pabilog na mesa sa gitna namin kung nasaan ang mga pagkain. Kanya-kanya muling kwentuhan ang mga sundalo kaya kaming mga medical team ay ganun din. Well, minsan lang ako sumabat.


Pagkatapos magdinner ng lahat ay naglabas ng mga alak si General. Inalis na nila ang malaking mesa at naglatag ng mahabang tela sa sahig para doon kami maupo.

Nanatili ako sa tabi ni Zin at nakikinig lang sa kwentuhan nila.

I gritted my teeth when I recognize someone's eyes on me. Kanina ko pang napapansin ang pagtitig niya sakin. Simula pa lang nang dumating ako dito.


Kumuha na lang rin ako ng isang bote ng alak at uminom. I used to avoid his gaze but his eyes was still stuck on me.


May isang soldier na napansin ang pagtitig niya sakin. And in just a few seconds past. Kami na ang laman ng usapan nila. Shit this fvck.


Panay ang kantyawan nila sa amin at panay ang panunukso kay Captain na lumapit sa akin. His eyes was still on me. Na para bang gustong gusto niya ang pagkantyaw ng mga kasama namin sa amin.


"You like someone?" soldiers asked with his teasing smile.


They look drunk kahit hindi pa naman nangangalahating oras ang pag-iinuman. Hindi parin nawawala sa amin ang atensyon nila. We're the center of attraction again. And I hate being in this position.


Tumayo siya sa kinauupuan niya at lumipat sa tabi ko. Their teasing noise cover the whole tent. Marahan na lang akong napapikit nang maramdaman ang braso niyang nakadikit na sa akin.

"Fvck you!" I mouthed.

Matunog pa siyang ngumisi. He's playing with this people. He really want to annoy me. He want it.

"Hey, you didn't answer my question already." natatawang sabi ng sundalo.

"Can you repeat it again for me?"

"I'm asking if you like someone."

Muli na namang nabuhay ang kantyawan mula sa kanila. At napa-inom na lang ng alak nang marinig ang sagot niya.

"This feeling isn't just like anymore." kita ko ang pagsulyap niya sakin sa sulok ng aking mga mata. "I don't like her anymore, because I'm already in love with her."

_________________________
____________

✰✰✰✰✰✰
✍︎cessias

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro