“What the fuck did you just said?” Raving was fuming mad. Nakikita nya sa mga mata nito na halos patayin na nya ang mga kaharap.

“Ravin.” She hold his arm to calm him. Para namang naging epektibo ito nang maramdaman nyang huminga ng malalim ang lalaki at gumanti ng hawak sa kanyang bewang.

“You heard me. Babawiin ko ang mga bata. Kukunin ko sila sayo dahil ako ang may karapatan sa kanila.”

“Who do you think you are to say that? Karapatan? Puta**-*** you and your family loose that right when you refused to help my sister. Puta**-**** karapatan na yang pinag lalaban mo. Wala ka non wala kayong karapatan sa mga bata so you better get the hell out of here now!”

Halos mabulabog ang buong bahay sa sobrang lakas ng boses no Ravin. Damang dama ni Zea ang hinanakit at galit sa bawat bitiwan nitong salita.

“I am still their untie. And let me remind you Mr. Lockheart that your family was the reason of my brother’s death. Kaya sa ayaw mo o gusto, I am taking my niece and nephew with me sila angagiging kapalit ng nawala kong kapatid.”

Halos umusok ang muka ni Zea sa narinig. How dare this woman talk like that? Parang laruan lang ang turing nito sa mga bata na pwedeng pamalit sa sinumang nawala.

“I am warning you Brittany, get the hell out of my house before my evil side take over that might cause me to kill you.”

Tila natakot naman ang babae sa pagbabanta ni Ravin. Her face instantly pale at nakikita pa ni Zea ang panginginig ng kamay nito.

“Ravin why don’t you just gave those kids to her? For god sake hindi mo sila anak!”

“Wow!”Ravin sarcastically  laugh and gaze his father. “Who fucking asked your opinion father? No one. You are not needed here same with that bitch beside you so better leave. Wag mo ding ubusin ang pasensya ko dahil baka makalimutan kong ama kita.”

“Bulls*** Ravin stop acting like a brat. Give those damn kids with Britany and get rid of them. Alalahaning mong sila ang dahilan ng pagkamatay ng kapatid mo.”

“Fu** you!” bumitiw si Ravin mula sa pagkakahawak sa kanya at walang ano-anong sinugod ang lalaking nakatayo sa kanilang harapan.

“Ravin stop?”

l
Dalawang mag kasunod na suntok ang pinakawalan nito na tumama sa muka ng matanda that cause a man to fall. Hindi pa nakontento ang binata at sinipa sipa pa nito ang ama.

“Ravin stop that! Oh my god!” she is now freaking out. Kung hindi pa titigil ang lalaki ay baka mapatay na nito ang ama.

Mabuti na lang ay pumasok ang sa dalawang lalaki na sa tingin nya ay kasamahan ng matanfan Lockheart. Inilayo ng mga ito si Ravin sa duguang matanda.

“How dare you blame the kids for my sisters death? Ang kapal ng muka mo.” Patuloy itong nagwawala habang sumisigaw. “You are the reason why my sister died and not them. Fu** you for blaming the innocent kids. Fu** you for killing my sister. Fu** you for ruining the kids life. Fu** you for still breathing. Sana ikaw nalang ang namatay dammit. Fu**!”

Paulit-ulit na mura ni Ravin. Hindi nya napigilang mapaluha sa mga narinig mula dito. She may not know the whole story ngunit alam nyang mabigat ang pinagng gagalingang sama ng loob ng binata sa sariling ama.

Nararamdaman nya ang poot sa bawat salitang binibogkas nito pati narin sa paraan ng pagtitig nito sa ngayon ay nakatayo ng matanda.

“Ravin calm down!” patuloy nyang pagluha habang pinipilit na pakalmahin ang binata. Alam nya sa mga oras na iyon ay dapat syang magpakatatag upang suportahan ito pero hindi nya kaya.

“Daddy!”

Narinig nilang sigaw ng dalawang bata sa mula sa taas ng hagdan.

“Stay there kids. Arzen look for your sister. Take her to your room now!”

“No! Arzen come to tita brit. Cone here now sweety.”  naglakad ang babae papalapit sa mga bata ngunit nauna syang tumakbo papunta sa mga ito.

“Don’t you dare touch them!”

“Who the fuck are you?” hysterical nitong tanong.

Naramdaman naman nya ang pagkapit ng dalawang bata sa kanyang bewang at narinig nya ang pag iyak ni vienna.

“Mommie fewie who are they?” mababakas sa boses nito ang takot sa kaharap.

“Sssshh. Vienna she is tita evil. Don’t worry kuya will protect you from that evil girl.”

“How dare you call me evil? Wala kang galang!” susugudin sana ng babae ang mga bata ngunit itinulak nya ito ng malakas.

Mabuti nalang at nakakapit ito sa rail kung hindi ay gumulong ito pababa.

“Don’t you dare lay your finger to my kids dahil baka kung anong magawa ko sayo.”

Gustong gusto nyang ingudngud ang muka nito sa sahig sa sobrang paninibugho. Ang kapal ng muka nitong angkinin at kunin ang mga bata gayong konting kibot lang ay gusto na nitong saktan si Arzen. Paano nalang kung wala sila ni Ravin? Sino ang magtatangol sa mga ito?

“Mga walang hiya kayo hindi pa tayo tapos  Hinding hindi ako titigil hangat hindi ko nakukuba ang mga pamangkin ko.”

Nagdadabog itong bumaba ng hagdan.

“Get the hell out of my house now!”

“Ravin just give the kids to Britany. They don’t belong here!”

Sigaw ng ama nito. Nasasaktan sya para sa mga bata. Nagagawa silang ipagkanulo ng sarili nilang lolo?

“Damn you!” patuloy na nag pumiglas si Ravin mula sa pagkakahawak ng dalawang body guard ng ama nito. Nagawa ng lalaking makawala matapos tadyakan ang isa sabay binigyan ng suntok ang isa pa.

Akmang susugudin nito ulit ang ama ngunit may tatlo pang malalaking lalaki ang pumasok at pinag tulong tulungang bugbigin si Ravin.

Kahit dehado any nagawa prin ni Ravin na mapabagsak ang ilan sa mga ito. Ngunit dahil sa dami nila ay nasukol parin ng mga body guards ng matandang Lockheart ang binata.

Duguan itong nakalubod habang sya ay yakap yakap ang mga bata.

“I am telling you this again son. Give the kids to Britany. Wala silang puwang sa pamamahay ng mga Lockheart!”

“Damn you old man. No way I am giving them to anyone. Ako na ang ama nila. Mga anak ko sila!”

The old man just smirked and kneeled. Ipinantay nito ang muka sa anak.

“If you want to keep them fine. But, you have to do what I say. MARRY.BRITANY. that’s what I want.” Pagkasabi nito ng mga katagang iyon any tumayo na ang matanda.

Akmang lalabas na ito ngunit humarap ulit at tumingin sa direksyon nila ng mga bata.

“And one more thing. Get rid of that whore. I don’t want to see her face again. Bikisan mong kumilos dahil baka mainip ako. You know how I work!” at tukuyan na itong umalis kasama si Britany at ang mga body guards nito.

Dali dali naman silang bumaba ng mga bata upang daluhan si Ravin.

“Daddy!”

“Ravin!”

“Shhhh. I’m fine.” Niyakap nito ang mga bata. Inalo nito si Vienna na syang iyak ng iyak.

Nang tumigil ang bata ay sya naman ang pinag tuunan ng oansin ng binata.

“Shhh. Stop crying now. Ok lang ako.”

“You got bruises, you are hurt!”

Natawa naman ito sa kanyang naging reaksyon.

“Its ok. Gagaling din yan. Pero mas mabilis pag-

Hindi na nya pinatapos ang sasabihin nito. Sya na ang humalik sa lalaki. Ipinadama nya sa halik na iyon ang kanyang takot at pag-aalala sa maaring mangyari dito.

She knew its too soon pero wala syang magagawa. Nararamdaman nya na. Alam nyang sa sarili nya mahal na nya ito at natatakot sya sa banta ng Matandang Lockheart sa kanila.

______________________________________

A/N: Kawawa naman si papa Ravin ko. 😢