Habang pinapaandar ni Aaron ang sasakyan ay tahimik lang si Kiara.

Napabuntong hininga si Aaron at nag salita.

"You know it is for your own good KL."

He called her KL his old endearment for her.

"Good for me? What do you know about something Good when all you knew was to do things you wanted without thingking about others?" Galit na sigaw nya sa lalaki.

Alam nyang hindi ito ang tamang lugar upang mag buhos ng sama ng loob pero hindi nya parin mapigil ang emosyon. Sinaktan sya nito noon at patuloy paring sinasaktan hangang ngayon with his little moves. Umasa sya dati na mahalaga sya dito pero mali sya.

"You don't know what you're talking about KL" Tumingin ito ng bahagya sakanya "You don't know."

Pagak syang tumawa sa sinabi ng lalaki.

"Yeah, I know nothing! kahit sa nangyari 8years ago wala din akong alam."

"KL, please! Just this one trust me I am doing this for you." Nakikiusap na tono ni Aaron.

Ang dami nyang gustong sabihin sa lalaki gaya nalang ng wala itong karapatang hingin ang pagtitiwala nya na matagal na nitong sinira. Na ang kapal ng muka nitong magdesisyon at sabihing para yon sa ikabubuti nya without her approval. At ang kapal ng muka nitong umasta na parang walang nangyari 8years ago.

She want to shout those words on his face but, she opted not to. Wala namang kwenta. Kahit anong sabihin at gawin nya alam nyang si Aaron parin ang mananalo sakanilang dalawa.

Sa kakaisip ay hindi namalayan ni Kiara na nakatulog na pala sya. Naramdaman nya nalang na may humahaplos sa kanyang muka na nagpagising sa kanya.

"What are you doing?" tinabig nya ang kamay ng lalaki.

"I'm just trying to wake you up, malapit ng dumaong ang yate sa isla."

Napanganga na lamang sya sa marinig. Yate? Sa pag kakatanda nya ay sa kotse sya nakasakay at hindi sa yate.

"Did you?--

"Yup!" mabilis na sagot ni Aaron "Binuhat kita papunta dito. And if you want pwede rin kitang buhatin pababa sa yate at papasok sa bahay natin sa isla." Nakangiti nitong sabi.

Napaka bipolar ng lalaki. Kanina galit tapos malungkot ngayun naman masaya. Pero aaminin nya, kahit ano pa ang mood nito ay naapektuhan sya lalo na pag masaya ito at nakangiti sa kanya.

"No thanks! I can walk." pagtataray nya sa lalaki sabay tayo sa hinihigaan at lumabas.
Narinig nya lang itong tumawa ng malakas alam nyang sya ang pinagtatawanan nito gaya nalang noon.
-------

I feel so sick today. Thanks to Mommie AH_Agustus and Ate CharmDimla for keeping my company and making me laugh and entertained with comment sections (sa ibat-ibang stories namin) kaya medyo ok na aketch. :)