"Ma!"

Napabalikwas si Aaron dahil sa sigaw ng asawa. Nang tingnan nya ito ay parang nadurog ang kanyang puso sa nakitang luha sa muka nito. She is sleeping yet crying.

"Baby, wake up."

Marahan nyang niyugyog ang asawa upang magising ito.

Nang mag mulat si Kiara ay agad nyang nakita ang muka ni Aaron that make her calm a little bit.

Napakasama ng panaginip nya and she never want it to happen.

"You're having a bad dream baby. What is it?"

Tinutuyo nito ang luha sa kanyang muka.

"Mom! I saw her got shot by my father. Aa-ron natatakot ako baka may masamang mangyari. Love please, protect mommy protect our mom."

"Shhhh! Baby that's just a bad dreams. I will never going to happen."

Kinulong nito ang kanyang muka.

"I promise to protect all of you for as long as I can. So you don't have to worry ok? Hindi ko hahayaan may masamang mangyari sainyo."

Kahit papaanoay naging panatag ang kanyang kalooban dahil sa sinabi ni Aaron. Sana talaga walang ibig sabihin ang panaginip nya.

"Sleep now baby. Makakasama sa inyo ng anak natin ang pag pupuyat. And please stop worrying kasi kahit anong mangyari hindibg hindi ko kayo papabayaan."

Nang magising si Kiara ay agad nyang hinanap si Aaron but, when she looked at his side, it was empty. She went to the bathroom hoping she would see him there but, still no Aaron came out.

Lumabas sya ng kwarto at dumeretso ng kusina ngunit wala parin ito.

"Manang nakita nyo po ba si Aaron?"

"Iha, maaga silang umalis ng mama mo. Hindi ba nag paalam?"

"Hindi po. Nakalimutan siguro. Balik na po muna ko a kwarto manang."

Nakadama sya ng lungkot sa nalaman. Hindi man lang sya ginising ng asawa bago ito umalis. Even her mom didn't told her where to go.

Dahil sa sama ng loob ay mas pinili nya nalang na mahiga ulit. But, after few hours ay nakaramdam sya ng kakaibang kaba.

Ganitong ganito yung naramdaman nya ng mapanaginipan nya ang masamang nangyari sa kanyang ina. Kaya dali dali nyang kinontak si Aaron.

ilang beses nya nang tinawagan ang asawa ngunit hindi oto sumasagot. Tinawagan nya narin ang ina ngunit ganun din, walang sumasagot sa kanilang mga telepono.

Lumabas sya ng silid upang kausapin ang mga maguoang ni Aaron, baka alam ng mga ito kung saan pupunta ang kanyang asawa.

"Ma, Goodmorning!" agad nyang bati dito pag kakita dito sa sala.

"Iha, what's wrong? Bakit parang nanginginig ka?"

She's not sure but, she feels something on Aaron's moms voice. Ngunit dahil sa pag aalala sa asawa ay binalewala nya ito.

"I can't contact Aaron, mom. Even mommy Karina. I just want to know if Aaron told you where they'll going?"

Nakita nya sa mata ng byanan ang pag-aalala.

"Actually kanina ko padin sila tinatawagan pero walang sumasagot. Ang paalam nila mag pupunta si Karina sa bahay nyobpara kausapin si Roberto. Hindi pumayag si Aaron but, karina insist. Kaya ang ginawa nalang nila dalawa silang pumunta doon."

"What? Pero delikado. Hindi natin alam kung ano ang tumatakbo sa utak no Daddy."

She is so nervous, frustrated and afraid. Alam nya ang kapasidad ng kanyang ama. Although she trust her husbands ability to protect her mom ay hindi parin sila maaaring maging kampante.

"Calm down iha, makakasama sainyo ng apo ko yan. Don't worry pinasunod ko na ang aking esposo sa bahay nyo."

"Ma, maybe we have to be there too. Hindi po kasi ako mapakali dito."

"Iha, dumito na muna tayo. Hindi makakabuti sa kapagayan mo ang pag punta doon."

"But, mom I'm really nervous. May pakiramdam akong may hindi magandang nangyayari."

Niyakap si Kiara ng ginang upang kahit papano ay mapakalma ito.

Napahinto ang kanilang pag-uusap ng tumunog ang cellphone na kanyang hawak. Agad nya itong sinagot ng hindi tinitignan kung sino ang tumatawag.

"Hello?"

"Anak-

Napaluha sya ng mabosesan ang kausap.

"Anak I'm sorry. Hindi ko sinasadya anak patawad. I'm sorry, I'm sorry."

She didn't know what to say or what to feel. It was the first time after many years na kinausap sya nito nang ganon at tinawag syang anak. Ito rin ang unang beses na narinig nya itong umiyak.

"Pa what happened? Nasaan ka? Si mommy? Si Aaron?"

"Anak. I'm sorry."

"Pa, please tell me?"

Pakiramdam nya ay hinahati ang kanyang puso sa sari-saring emosyong nararamdaman.

"Kiara, your mom and Aaron they are in the hospital. I'm sorry anak. I'm sorry."

Ito ang huling narinig nya sa ama bago nakarinig ng putok ng baril.

"Pa!"