Habang abalang nakikipag-usap ang binata ay inayos ni kiara ang kanyang sarili. Pagkatapos ay nagtungo sya sa kusina upang maghanda ng almusal nila.
Natapos na syang magluto at maghanda ng hapag ay bumalik si Aaron. Madilim ang aura nito at halatang galit na galit. Dahil sa nakita ay agad nyang nilapitan ang lalaki at hinawakan sa muka.

"You're mad again. Ano bang problema?"

Huminga ito ng malalim at sinubsob ang muka sa kanyang balikat.

"My bodyguards are so stupid. Kelngan ko tuloy bumalik sa manila para tignan yung ginawa nila." Humigpit ang hawak nito sa kanyang bewang. "Ayokong umalis dito baby, ayaw kitang iwan saglit pero kelangan kong bumalik ngayon sa manila.

Nakadama sya ng lungkot ng malamang kelangan nitong umalis pansamantala. "It's ok Z. Babalik ka naman diba? babalikan mo naman ako,kaya wag ka nang mag-alala."

Tumitig ito sakanya. "Ano kaya kung isama nalang kita. Saglit lang naman tayo. Pag nakita ko na yung dapat kong makita babalik tayo dito agad."

"Kung yan ang gusto mo." Malungkot nyang saad. What is wrong with you kiara? Bakit ayaw mo sa ideyang babalik ka sa manila? Pagalit nya sa kanyang sarili.

"Listen baby, kung inaalala mo yung daddy mo. Don't worry I will not let him near you. Sapat na yung kagaguhang pinag gagawa nya sayo noon. This time hindi ka na nya pwedeng saktan o diktahan dahil pag ginawa nya yun papatayin ko na sya." Galit nitong sabi.

"Aaron, no! wala kang papatayin. Whatever happened he's still my father kaya hindi mo sya pwedeng saktan. I appreciate your concern Z but, please don't hurt him. Masyado syang mahal ni mama."

Napabuntong hininga na lamang ang lalaki. "I can't promise you that baby, lalo na kung sasaktan ka nya ulit. But, I will try."

Sapat na sakanya ang narinig mula dito. Kahit pa masama ang pakikitungo sakanya ng ama ay hindi nya parin pwedeng itangi na ama nya ito. Ang nagpalaki sa kanya at ang taong mahal na mahal ng kanyang ina.

"Let us have our breakfast first bago tayo umalis. And I just want to tell you na kahit nasa manila na tayo. Your still living with me. Hindi ka uuwi sainyo understand?"

Imbis na mainis ay nacucute-an sya sa sinabi nito kaya naman pinisil nya nalang ang ilong ng lalaki. "Ou na po. But, let me see my mom ok? Namimiss ko na sya eh."

"You can call her so you could meet her somewhere outside. But, never I will let you go to your father's house again. Not anymore." Ma-otoridad nitong sabi.

Umirap nalang sya. "Yes boss!"

Agad naman itong umamo at hinawakan ang kanyang mukha. "Baby, please listen to me. Natatakot lang akong saktan ka ulit ng tatay mo. Baka pag nagkataon hindi ko na matupad yung pangako ko sayong hindi ko sya sasaktan. Understand me baby please!"

"Ok I understand." Nginitian nya ito upang pawiin ang anumang agam-agam nito sa sarili. Alam nyang pinipigilan talaga ni Aaron ang sarili and she thanked him for that.

Nang matapos mag-agahan ay agad silang nag asikaso para umalis. Ilang minuto lang ang hinintay nila ng marinig ang helicopter na kanilang sasakyan paluwas ng manila.

"In my office drake." Yun lamang ang sinabi ni Aaron sa lalaking piloto.

Nang makarating na sila sa opisina ng lalaki ay agad itong naging abala sa pag check ng kung anu-ano sa laptop nito habang sya ay nag-iisip kung paano tatawagan ang ina. Hindi nya kabisado ang numero nito at wala ang kanyang cellphone dahil tinapon iyon ni Aaron bago sila pumunta ng isla para daw walang istorbo.

"Is there something wrong baby?" Tanong nito na hindi manlang tumitingin sakanya.

"I was just thinking how will I contact my mom now? Wala kong phone and I don't even memorized her number I don't know how can I see her without bragging dads house. Umuwi nalang kaya muna ko." Wala sa sariling naisatinig nya ang huling naisip.

"No kiara! Hindi ka pupunta sa bahay ng tatay mo." Matigas na boses na sambit nito at halatang galit. Sa totoo lang ay dapat na syang matakot sa inaasal Aaron pero hindi nya magawa. She can't feel any danger when she's with him. Instead she felt like being fully safe and secured in his side kahit pa may pagka bipolar ito.
"Pero gusto kong makita si mama. Nag aalala narin ako kung ano nang nangyari sakanya at sa kompanya habang wala ako-

"I will tell Andrew to bring your mon here so you could see her. I will also ask my secretary for the reports of your company for you to review it. By then I guess going out without my permission is no longer necessary as I already provided everything you need. Kung may kulang pa tell me para magawan ko ng paraan. Because I am telling you this again Kiara, there is no way I will let you go to your fathers place again."

"Aaron, don't you think you're being too possessive? Hindi mo ko basta bastang pwedeng pagbawalan without even explaining the reason behind."

Tumayo na ito sa upuan at lumapit sa kanya. Dahil nakaupo sya sa sofa ay parang nakaluhod ito sa kanyang harapan. "Baby, please understand me. Ikaw din naman yung nakaranas ng kalupitan ng tatay mo diba? I am just trying to protect you in every way I can. Kaya please, I am trying to be good here. Ayokong manakit o manira ng buhay pero pag nakita kong nasaktan ka baka hindi ko na mapigilan yung sarili ko. And I swear kahit mahalaga pa sya sayo pag pinaiyak ka nya. I'll kill him with my bare hands."

"Yun lang ba talaga yung dahilan mo? O baka meron pang iba?" she asked curiously that made him stiffened.