Chapter 9

Lagusan

KAGE

These new different people I met, I don't know what to do. Hindi ko rin maintindihan kung bakit, hindi namin alam na may dalawang parte ang mansion kung saan nasa kabilang parte. They're more like aggressive that to my group on the other part of the mansion.

I don't know what to react, kakaiba sila sa mga nakasama ko. Aside from Erense, na psycho one. May mga tinatago ring kakaiba ang mga tao dito. Mas magulo at madugo ang parte dito. Bakit ba kasi naisipan kong pumunta dito? Bakit ba kasi inatake ako ng kuryusidad ko?

Ngayon ay hindi sila matahimik dahil sa sinabi ko na galing ako sa kabilang parte ng mansion. Hindi naman namin mapuntahan iyon dahil ang pintong pinanggalingan ko ay hindi namin mabuksan. Sinubukan na nila ang lahat para mabuksan iyon, natanggal na ang door knob pero hindi pa rin bumubukas ang pinto. Nag-aalala ako sa sitwasyon ko ngayon, paano ako makakabalik sa mga kasama ko? Paano ko masasabi sa kanila na hindi lang kami ang nandito sa mansion'g ito?

"What guys are you doing there, Kage?" Gyllia asked.

I shrugged, "nothing, we're just hoping that we could escape this place."

"But you can't, right?" ani Marco.

I nodded to him, "those people are strangers to me, hindi ko sila kilala but there is one person na kakilala ko. We don't know why we're here, who bring us here. Basta ang nasa isip na lang namin ay kung paano kami makakaalis sa lugar na 'to." Tugon ko sa kanila.

Me and my group are talking about escaping this mansion but we don't know how. Parang isang malaking kulungan na kailangan mong manatili hanggat sa may matira na lang. Those thoughts of mine are killing my head. Ayokong isipin na gano'n nga ang mangyayari. Then they came, 17 of us here in one mansion.

Ano ba talagang gagawin namin dito?

"Does the place over there were the same just like ours?" tanong ni Steph.

Umiling naman ako sa kanya, "not really." Aniko. "Meron kaming swimming pool doon, bigger kitchen at nasa iisang kwarto lang kaming lahat. Living room were just the same pero kung susumahin, our place much bigger than this." aniya.

"So tell me about yourself, Kage? And where you come from and why did came here?" tuloy tuloy na tanong naman ni Vinea.

These people may not harm me after all, masyado silang curious sa kung anong meron sa kabilang bahay. Gusto ko man sabihin sa kanila 'yong buong detalye at ang mga kasama ko doon, hindi pa rin ako nakakasigurado kung mapagkakatiwalaan ko ba sila.

"I'm Kage Coleman, half-american but grew up here in Manila." I shrugged, "actually, I don't know why I'm doing here in this place. Few days ago, some guys talk to me with their flyers about a vacation. After that, I don't know what happen next. Nagising na lang ako na nandito na ako sa lugar na ito."

Nakumbinsi ko naman sila sa sinabi ko. Natahimik na lang din sila, hindi na nila alam kung anong gagawin. Kahit ako, gusto ko nang bumalik sa mga kasama ko pero hindi ako makapasok sa hallway na iyon kung saan ako pumasok.

Mayamaya lamang ay napahinto kami at napatitig na lamang sa isang sulok dahil pansin namin ang gumagalaw doon. Napatayo ang lahat at umayos sa kanilang mga posisyon at inaabangan kung anong merong sumugod sa amin.

Pero natulala na lamang ang lahat ng makita ang isang babae na lumabas mula doon. Pinagpagan nito ang kanyang palda at pinunasan ang kanyang tuhod. Nang i-angat naman nito ang kanyang mukha ay nagkagulatan pa kaming dalawa.

"Kage!" tawag nito sa akin.

"Magkakilala sila?" ani Stefen.

"Oxene!"

Inakap ko na lamang ng makita ko siya muli. Si Oxene lang ang tao na kilala ko dito at mabuti na lang ay may nakakasama ako dahil wala talaga akong kilala sa bahay na 'to.

"Saan ka nanggaling?" taka kong tanong.

"Doon sa kabila," aniya. "Kanina nalaman namin na may lagusan kaya naman sinubukan namin na pasukin 'yon at dito ako dinala." Aniya, napatingin naman agad siya sa mga taong nakapalibot sa amin. "Sino sila?"

"Gaya natin, wala rin silang idea kung bakit nandito sila." Sagot ko naman.

"Pero bakit hindi natin sila kasama?" aniya.

Napailing naman ako, "hindi ko maintindihan, ipaliwanag mo nga."

"Teka lang, saan ka galing?" biglang sumingit si Vinea sa pag-uusap namin. "Saka bakit diyan ka nanggaling?"

"Iyon ang nakita naming daan." Ani Oxene. "Gusto ko kayong makilala pero Kage, kailangan na nating bumalik sa'tin."

"Sasama kami!" ani Marco.

"Nababaliw ka na ba?!" bulyaw ni Stefen. "O sadyang tanga ka lang talaga?!"

"Kung gusto natin malaman kung anong meron sa kabila, kailangan nating sumama."

Nagkaroon pa sila ng diskusyon bago naisipang sumama pabalik sa kinalalagyan namin. Kinuha nila ang mga bag nila at isa isa kaming pumasok sa loob ng lagusan na iyon. Masyadong madilim at nakadapa kaming lahat marating lang ang dulo.

"Sure ka ba na sinama natin sila?" tanong ni Oxene.

Napakibit balikat naman ako, "tingnan na lang natin, Oxene."

Napabuntong hininga na lang din ito at nagpatuloy kami sa pagsunod sa kanya papunta sa kabilang parte ng lagusan.