Nie wiem nawet co tutaj pisać. Czas zachrzania jak głupi i mi uciekają dni. Mam wrażenie, że potrzebuje bardzo dużo czasu na odpoczynek, ale z drugiej strony czuje, że marnuje czas. 

Wróciłam z zawodów trzy dni temu. Było genialnie. Wróciłam do startów po nie wiem ile latach i to było magiczne przeczycie (byłam druga w kategorii trenerów tak najlepiej to mogę podsumować, a moja uczennica pierwsza w swojej kategorii + pare razy 3 i 4) nigdy tak dobrze nie bawiłam sie na zawodach jak w ten weekend. 

Ale prze zawody nie napisałam ani linijki. Siedzi we mnie ta historia, ale kompletnie nie mam siły po nią sięgnąć, boje sie, że wyparuje, że ucieknie tak że jej nie dogonię. Ogrom materiału jeszcze do napisania mnie przytłacza, ale z drugiej strony mam w sobie taką chorą niecierpliwość, że chce to juz mieć napisane, żeby to było takie spójne. Do tego jeszcze daaaaleka droga, bo ilość wątków nawet mnie przeraża. Nie pisząc, mam wrażenie, że marnuje czas i to tak w chuj. Plus jest za gorąco na myślenie... i znów koło sie zamyka 

Siedzi we mnie też taka tęsknota, której nie umiem wytłumaczyć. Chciałabym, żeby coś sie wyjaśniło, a najlepiej by dawne czasy wróciły. 

Frustracji też we mnie sporo. Ale staram sie być dla siebie miłą i wyrozumiałą. 

Mam nadzieje, że u Was wszystko dobrze. 

Odzywajcie sie do mnie czasem, co? 

Tęsknie

Love u <3