Zbyt słaba aby przeciwstawić się ludziom, którzy mnie nienawidzą.

Zbyt słaba aby skończyć swój żywot.

Codziennie leżę na swoim łóżku i rozmyślam gdzie popełniłam błąd.

Moje życie to koszmar i gdyby nie moja rodzicielka już dawno by mnie tu nie było.

Jestem NIKIM!

Z tą myślą zasypiam każdego wieczora, tak też stało się dzisiaj.

Nazajutrz wstałam z paskudnym humorem, przewróciłam się na bok i zobaczyłam, że zaspałam. Wyskoczyłam z łóżka i pobiegłam do łazienki, po 10 minutach byłam gotowa, ponieważ nigdy nie nakładam makijażu. Stanęłam przed szafą z lustrem.

Skrzywiłam się na swój widok.

Byłam niską blondynką o brązowych oczach, które zasłaniały okulary. Już dawno powinnam przestać je nosić, ale bez nich czułam się dziwnie, więc zamieniłam je na zerówki. Miałam pełne różowe usta, które kontrastowały z bladą cerą i specyficzne rysy twarzy, których nie lubiłam.

Miałam zaledwie 164 cm wzrostu a moja waga przekraczała trochę poza normę. Nigdy jednak nie podjęłam się próby zmienienia czegoś w sobie. Nie miałam takiej potrzeby. Wiem jednak, że jeśli się nie zmienię to Harry nigdy nie zwróci na mnie uwagi.

Myślisz, że jak się zmienisz z wyglądu to się tobą zainteresuje?!

Przecież oni zawsze będą mieli cię za tą brzydką i grubą kujonke.- nawet moja podświadomość ze mnie szydziła...

Moja szafa składała się z rurek, głównie w czarnym kolorze i przyduże swetry, bluzy i parę bluzek z długim i krótkim rękawkiem. Oprócz tego miałam jedną koszule i spódniczkę na wyjątkową okazje.

Spojrzałam ostatni raz na siebie i zabierając z szafki nocnej telefon i słuchawki zeszłam na dół. Mamy niestety już nie było. Otwierając drzwi wzięłam głęboki oddech i wyszłam z domu zamykając drzwi.

Kolejny dzień w piekle, Mia...

__________________

Taki trochę opisowy :)

Mam nadzieje, że was nie zanudziłam. Niestety muszę pomyśleć co dalej bo nie mam pojęcia jak mam rozwinąć akcje ;///

Do zobaczenia :*