Od tych wszystkich zdarzeń, minęło mnóstwo czasu.

Uwierzycie, że jeszcze dziewięć dni i skończę szkołę?

Bo ja nie mogę w to uwierzyć, czuję się jakbym co dopiero wczoraj tu przyjechała.

Ten czas tak szybko zleciał.

Ale może opowiem wam, co nieco o tym co się wydarzyło przez ten czas.

Otóż zaraz po tym jak wróciłam do siebie, z Eleną i bandą Scooby-Doo dalej pozostawaliśmy wrogami.

I właśnie, oni... zabili Kol'a.

Długi czas nie mogliśmy się po tym pozbierać.

Obiecałam sobie wtedy, że się zemszczę i zamierzam te obietnice dotrzymać!

A po za tym, do miasta przyjechała wilkołaczyca Hayley Marshall.

Nie podoba mi się ona.

Wydaje mi się, że coś knuje, ale mniejsza ona jest tu najmniej ważna.

Jutro są moje osiemnaste urodziny!

Klaus postanowił z tego powodu, wydać bal, czego ja nie chce.

Nie lubię takich dużych i oficjalnych imprez, ale się uparł i nie mogę wybić mu tego pomysłu z głowy.

Chyba nie mam wyboru i będę musiała wbić balową kieckę, szpilki i jakoś ten jeden dzień wytrzymać.

Ale lepiej przejdźmy do tego co dzieje się w tej chwili.

Zza myślenia wyrwał mnie głos Matt'a.

- Nad czym tak myślisz? -zapytał stojąc obok.

- O tym wszystkim, jutro są moje osiemnaste urodziny, a do tego zaraz skończę szkołę.

Nie wiem co dalej Matt. - powiedziałam zmartwiona.

- Nie masz żadnych planów? -spytał lekko zdziwiony.

-Przecież od zawsze marzyłaś o tym aby wyjechać do wielkiego miasta i zrobić karierę- powiedział z uśmiechem.

W tej chwili przypomniał mi się tamten piękny dzień.

Jest środek lipca.

pięcioletnia dziewczynka razem ze swoim przyjacielem leżą na trawie przy rzece i rozmawiają o przyszłości.

-Co chciałabyś robić, kiedy już dorośniesz? -spytał chłopiec patrząc na rudowłosą koleżankę.

-Chciałabym wyjechać do jakiegoś dużego miasta, na przykład Los Angeles i tam studiować.

Kto wie, może potem zostanę jakąś słynną gwiazdą- zachichotała dziewczynka.

-I zostawisz mnie? -zapytał smutno chłopiec.

-No coś ty Matt, ja cię nigdy nie zostawię w końcu jesteśmy przyjaciółmi-powiedziała dziewczynka i przytuliła chłopca.

-Masz rację, jak mogłem tak pomyśleć- odpowiedział również przytulając koleżankę.

-Ej ty mnie słuchasz w ogóle? -zapytał Matt wybudzając mnie z tego pięknego wspomnienia.

-Tak, przepraszam zamyśliłam się -powiedziałam posyłając mu delikatny uśmiech, co on odwzajemnił.

-Zostawisz mnie? -zapytał.

-Słucham? -popatrzyłam na niego nic nie rozumiejąc.

-Po ukończeniu szkoły na pewno gdzieś wyjedziesz.

I zostawisz mnie... - powiedział lekko smutny.

- No co ty Matt, nigdy cię nie zostawię. Jesteśmy przyjaciółmi - stwierdziłam z uśmiechem powtarzając słowa, które już mu kiedyś powiedziałam.

-Ale naprawdę, nie masz żadnych planów co do swojego dalszego życia? - popatrzył na mnie zdziwiony.

-Klaus mówił, że mają zamiar wyjechać do Nowego Orleanu i chce żebym pojechała razem z nimi-powiedziałam spuszczając głowę.

-I co mu powiedziałaś? -zapytał.

-Że mnie zaskoczył i muszę to przemyśleć -mruknęłam.

-Ej co jest? -zapytał zmartwiony.

-Chodzi o to, że ja nie wiem czy chcę wyjechać.

Mam mętlik w głowie.

Z jednej strony tak, a z drugiej nie - powiedziałam ciężko wzdychając.

-Cassidy, zastanów się na spokojnie, a teraz chodź trzeba się napić - skomentował pokazując na alkohol.

-Matt cholera nie kuś- zaśmiałam się, a on razem ze mną.

-Oj no tylko troszkę -powiedział podając mi szklankę

-Niech będzie-wzięłam ją od niego.

-To co zamykamy? -zapytał.

-Tak, bo idę jeszcze z Kath i Bekah po ślubie - westchnęłam z niezadowoleniem.

-Dasz radę, to tylko jeden dzień- zachichotał.

-Łatwo ci mówić- mruknęłam zabierając swoje rzeczy i kierując się do wyjścia.

-Dobra, dobra.

Do zobaczenia- przytulił mnie.

-Tak do jutra- powiedziałam po czym każde z nas rozeszło się w swoje strony.

Wsiadając do auta usłyszałam jak mój telefon wydaje dźwięk informujący mnie, że przyszła mi wiadomość.

Od Barbie:

Gdzie jesteś?

Razem z Katherine czekamy przed wejściem.

Do Barbie:

Zaraz będę.

Po niecałych dziesięciu minutach byłam na miejscu.

Dziewczyny znalazłam bez większych trudności, więc podeszłam się przywitać.

-Hej- powiedziałam przytulając Bex a potem Kath.

- Cześć-odpowiedziały mi równocześnie na co się zaśmiałam.

-To co, najpierw po sukienkę stwierdziła podekscytowana Bex, a ja pokiwałam jedynie głową.

Po wejściu do sklepu z sukniami wieczorowymi, nawet Kath się ożywiła i obie zaczęły szukać czegoś zarówno dla siebie jak i dla mnie, bo ja skora do przeglądania sukienek nie byłam.

-Może ta? - Bex pokazywała mi już chyba z piątą sukienkę, ale żadna mi nie pasowała.

-A ta? -Kath wskazała na jakąś zieloną, a ja stanowczo pokręciłam głową.

Po dłuższych za stanowieniach

wybrałyśmy razem te trzy:

Chciałam mieć coś wyjątkowego, ale nie w stylu księżniczki, dlatego pierwszą odrzuciłam.

-Mi się podoba trzecia - skomentowała Bekah.

-Ja jednak wolę drugą, jest bardziej skromna- powiedziałam, a ona pokiwała głową i poszłyśmy zapłacić.

Po tym jak wyszłyśmy z salonu sukienek poszłyśmy jeszcze do kosmetyczki.

W rezydencji z powrotem byłyśmy około dwudziestej trzeciej, bo wpadłyśmy jeszcze do Kath w drodze powrotnej.

-Dobranoc -powiedziałam i zniknęłam u siebie w pokoju.

Na myśl o jutrzejszym dniu miałam ochotę zakopać się tysiąc metrów pod ziemią i to żywcem.

Dlatego, żeby się odprężyć poszłam wsiąść kąpiel.

Z wanny wyszłam jakieś dwie godziny później i to tylko dlatego, że woda się już zrobiła zimna.

Po przebraniu się od razu wskoczyłam pod kołdrę.

I z myślą, że muszę jutro jakoś przetrwać, usnęłam.

I jak rozdzialik?

Podobał się?

Piszcie w komentarzu😊

Do Zoba

I

Buziaczki x_Cassidy_x 😘😘😘