"Je moet gewoon het beste maken van je leven. Je hebt niet alles in de hand en wanneer je dat wel wil proberen is het zonde van je tijd. Tijd is kostbaar. Het kostbaarste wat er bestaat, misschien wel net zo kostbaar als vriendschap. Je moet niet pas alles wat je wil doen gaan ondernemen wanneer je einde in zicht is maar, je moet het doen wanneer het mogelijk is. Ik bedoel je leeft maar één keer en daar moet je van genieten. Je moet elke kans aangrijpen die je krijgt en alles er uithalen wat er in zit. Dat is soms moeilijk maar, moeilijk betekend niet onmogelijk. Soms moet je gewoon de sprong wagen en gewoon zien waar je terecht komt. Begin met leven. Leven voor twee. Better die young and life good"

Hij keek me glimlachend aan.  "Dat had alleen nooit op dat stukje papier gepast"

En zo, met die woorden, durfde hij me achter te laten. Hij verdween weer in de horizon net als vroeger. Maar, hoe hij toen vragen achter had gelaten, liet hij nu antwoorden achter.