V i e r
Ik kon me niet concentreren op het boek. Over de rand gluur ik steeds stiekem naar het jongetje. Hij was dik ingepakt. Een geblokte rode sjaal. De muts van zijn jas en zijn witte handschoenen. Hij leek het niet koud te hebben. Zelfs de tijd leek hem niet te deren.
Opgedragen aan 5sos_magcon_mainiac omdat ze nog steeds superduper (ja superduper ja) Awesome (met hoofdletters) is (:
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro