Cisza
Tyle słyszę
Ciemność
Tyle widzę
Cierpienie
Tyle czuje
Serce już nie walczy
Wspomnienia blakną
Ciepło zanika
Życie ucieka
Umieram.
Ciało me drżące
Osuwa się powoli
Upadam
Jak anioły Czarne
Spokoju nie zaznam
Bo za życia go nie miałam

Ojcze, matko, siostry i bracia, kocham was zanadto to cała szczera prawda.
Walczyć przestalam juz dawno temu, ale teraz juz widzę przegraną. Oczy wyblakłe, bez blasku, juz widzą przejście do ucieczki od tego wszystkiego i nagle na mojej twarzyczce zagościł uśmiech. Moja droga życiowa, która była bardzo kręta i miała dużo ostrych rzeczy, które wbijaly się w bose stopy, teraz była juz prosta. Jeszcze tylko kilka kroków do końca.
Wszystkich was bardzo kocham i nie placzcie za mną i tak nie byłam ważna.
~dobranoc

Cichy szelest liści i półmrok w pokoju były dla niej przyjemnością. Skończywszy pisać list, złożyła go w prostokąt i włożyła do kopery. Wstała z klęczek i podeszła do krzesła. Gdy juz na nim stała, przełożyła głowę przez sznur.
5...
Przepraszam, zbłądziłam, ale nie ma odwrotu
4...
Całe życie przeminęło, a ostanie chwilę będą najweselsze.
3...
Uśmiecham się, nikt nie potrafił mi pomóc
2...
Biorę ostatni wdech i ostatni raz przejeżdżam wzrokiem po pokoju
1...
Kopię Krzesło, a ono upada z łoskotem. Na mojej szyi zaciska się pętla.
Duszę się, mojemu organizmowi brakuje tlenu, aż w końcu nie walcze, tylko bezwładnie zwisam nad ziemią. Serce przestaje pompowac krwi, a wszystkie narządy przestają pracować
Odeszłam. W końcu będę szczęśliwa.

~~~
Dzisiaj tak jakoś z opisem. Wolicie z opisami czy same listy?

~krwawa