Taka drobna i samotna
Nie zawsze musi być żałobna
Pierwsza się pojawia wraz z człowiekiem
Ale zmienia się wraz z jego wiekiem

Ta niemowlaka ma inne znaczenie
Jej celem jest wymuszenie
Nie gra dla nikogo ważnej roli
No bo w końcu nikogo nie boli 

Potem wszystko się zmienia
W zależności od ludzkiego istnienia
Ta z bólem i żalem pojawi się wtedy
Kiedy bliskich zapytasz kiedy 

Kiedy pierwszy raz krzyknęłaś?
Kiedy pierwszy raz zniknęłaś?
Kiedy pierwsza raz zobaczyłaś?
Kiedy pierwszy raz mnie skrzywdziłaś? 

Było to tak dawno, że nie warto rozpamiętywać
Wspomnienia dziecko zawsze będzie w sobie zapamiętywać
Pamięta i pierwszy dzień kłótni waszej
Kiedy to ono bało się, by nie dostać czasem 

Każde kolejne stały się rutyną
Przez krzyki spływały po policzkach lawiną
Nikt ich nie słuchał wolał krytykować
I kary za bycie beksą stosować 

Do dzisiaj nie może się pozbierać
I wyzbyć się z głowy chwili gdy mamą zacząć poniewierać
Samemu nie chce takiego traktowania
Potrzebuję więc kogoś do kochania 

Ta mała łezka już nie ma siły
Bo kolejne myśli się w głowie wiły
Czy warto, jest walkę dalszą podejmować?
Czy warto dla siebie karę zastosować? 

A może po prostu spójrz na innych łezko
Zobacz jak on składa buziaka na jej czółeczko
Samemu też potrzebujesz kogoś
Kto zastąpi ci brak tego czegoś 

Gdy już znajdziesz taką osobę
Przestań myśleć tylko o sobie
Spójrz w jej oczy takie piękne
I rozmyślaj o opisującej ją piosence 

Potem wrócisz już i tak do siebie samej
I zostaniesz sama w scenerii dobrze znajomej
Jednak chwila czemu to nie boli
Jakoś nagłe uświadamiam sobie powoli 

Że jednak jest jeden rodzaj łez, których nie zniosę
To twoje łzy więc kochanie proszę
Nie płacz nigdy i na pewno nie przeze mnie
Bo twoich łez z pamięci się nigdy nie pozbędę