Aron - moja postać z opowiadania pt. "Krwawa tiara". Jest on półelfem zmroku, synem władcy tego ludu, a więc księciem, a po wojnie z półelfami ciemności przejmuje urząd po ojcu. Ponadto podczas wojny jest przez Maltero traktowany jak jego następca.

Wygląd:

- krótkie, blond włosy z długą, puchatą grzywką;
- grafitowe oczy;
- szpiczaste uszy;
- w trakcie wojny i kilka tygodni po jej ustaniu półelf posiadał czarne znamię ciągnące się wzdłuż nosa, aż po czoło, które było pieczęcią założoną przez półelfy ciemności. Na samym początku była ona czerwona, jednak zmieniła kolor, kiedy bliscy Arona zostali wyeliminowani.

Strój:

Więzi:

Sari
Jego przyjaciółka. Poznali się w trakcie wojny i choć na początku wydawało się, że jest on po złej stronie, to jednak były to mylne obawy. Wspólne nieszczęście zbliżyło ich do siebie i współpracowali potajemnie, mimo wielkiego ryzyka. Po konflikcie zbrojnym nadal utrzymują ze sobą kontakt i pielęgnują wspólną więź.

Felice
Jego ukochana. Poznali się podczas wojny wywołanej przez Maltero, w Białym Pałacu. Na początku łączyła ich jedynie postać samej Sari, która była przyjaciółką ich obojga, więc łączyli się oni w obawach o jej życie. Po wojnie widywali się dość rzadko, aż do wesela Amadeusa i Sari, gdzie spotkali się i poczuli, jak bardzo brakowało im drugiej strony - najpewniej aura wesela i przytłaczające myśli o własnej dorosłości w pewnym sensie pozwoliły zakiełkować tym o możliwości spędzenia życia razem. Mimo wszystko minęło jeszcze sporo czasu, wiele długich spotkań i rozmów, zanim ich drogi zeszły się już na zawsze.

Maltero
Podczas krwawej wojny Maltero porwał młodzieńca, zabijając później jego najbliższą rodzinę. Chociaż Aron należał do półelfów zmroku, to władca półelfów ciemności widział w nim potencjał i czuł, iż może złamać chłopaka, aby ten stracił całą nadzieję i stał się mu bezgranicznie posłuszny. Na szczęście brunetowi nie udało się zrealizować swojego mrocznego planu, gdyż Aron nadal w sercu był wierny swoim ideałom i dzięki półelfce Sari miał nadzieję na odwrócenie własnego losu.

Linny
Jego koci towarzysz. Oboje mają podobny sposób bycia - są spokojni, zrównoważeni i łagodni. Dzięki temu udało im się złapać wspólny język i przyzwyczaić już po pierwszym dniu wspólnego towarzystwa.

Charakter:

Aron jest bardzo łagodną i cichą osobą, która potrafi być stanowcza i podejmować ryzyko jedynie, kiedy życie innej jednostki jest zagrożone. Jest skłonny do ogromnych poświęceń, gdyż ceni życie innych ponad swoje. Dobro ogólne jest dla niego bardzo ważne, co czyni go dobrego kandydata na władcę. Poza tym Aron ma rękę do zwierząt i woli ich towarzystwo od przebywania z osobnikami swojego gatunku. Mimo to zdarzają się osoby, które zaskarbiają sobie jego przyjaźń.

Umiejętności:

Jak każdy półelf zmroku, Aron świetnie widzi w ciemności, więc pora dnia nie robi mu żadnej różnicy. Mimo wszystko dobrze sobie radzi nawet z zamkniętymi oczyma, używając jedynie słuchu i dotyku. Poza tym potrafi strzelać z łuku i władać mieczem na umiarkowanym poziomie.