Cryspel - postać z mojego opowiadania pt. "Krwawa tiara". Jest on półelfem światła, który w pewnym momencie swojego życia zostaje władcą tegoż klanu, a w kolejnych latach - władcą nad władcami, a więc królem wszystkich półelfów, który na swej głowie dzierży piękną tiarę z unikalnym, tęczowym kryształem, podarowanym przez elfy.

Wygląd:

- blada cera;
- niebieskie oczy;
- szpiczaste uszy;
- białe włosy.

Strój:

Więzi:

Gastme
Jego małżonka. Kocha ją najmocniej na świecie, a jej dobro zawsze stawia na pierwszym miejscu. W obronie półelfki mógłby poświęcić własne życie. Poznali się jeszcze na długo, zanim został władcą klanu światła, chociaż już wtedy miał marzenie, aby prowadzić swój lud ku świetności. W tamtym momencie wszyscy uważali jego pomysł za niewykonalny, głównie przez prawo, które zakładało dziedziczenie władzy, a Cryspel nie był w żaden sposób spokrewniony z ówczesną rodziną królewską. Mimo wszystko w pewnym momencie zdecydowano się na demokratyczne wybory (głównie dlatego, że król nie miał żadnych męskich potomków, a jego córka nie chciała zasiąść na tronie, zaś monarcha wolał nie obsadzać dalszej rodziny, za którą albo nie przepadał, albo nie znał na tyle, aby powierzyć losy tak wielu istnień w ich ręce) i półelfowi się powiodło, a wszystko dzięki wsparciu jego ukochanej Gastme (wtedy jeszcze narzeczonej).

Amadeus
Jego syn. Cryspel był z niego niesamowicie dumny, kiedy dorastał i stawał się coraz bardziej do niego podobny w swojej odpowiedzialności i chęci troski o innych. Półelf wiedział, że ma godnego następcę, dla którego władza nie będzie pokusą, a szansą na szerzenie dobra wśród obywateli. Zawsze życzył mu jak najlepiej i niezmiernie cieszył się, kiedy jego syn znalazł sobie drugą połówkę, którą darzył piękną miłością, tak przypominającą mu jego własną z Gastme.

Maltero
Jego przeciwnik. Dzieliła ich niewielka różnica wieku, a mimo to półelf ciemności zawsze przypisywał idealistyczne wizje świata rywala jego małemu zasobowi doświadczeń życiowych. Uznawał, że w tym właśnie ma nad nim przewagę, o czym przekonywał głosujących. Mimo wszystko nigdy nie zostało sprawdzone, jaki byłby ostateczny wynik wyborów, ze względu na zamach, jakiego dopuścił się Maltero. To wtedy mężczyzna postanowił zabić Cryspela podczas snu, co na szczęście zostało przewidziane i udaremnione przez samego półelfa światła, który poważnie zranił swojego przeciwnika, pozbawiając go prawego oka i mimo zastosowania późniejszych mocy leczniczych, po tym akcie półelfowi ciemności na zawsze została szkaradna blizna.

Felice
Nadworna ochrona. Cryspel bardzo doceniał jej determinację i oddanie, dlatego w pewnym momencie zdecydował się mianować ją na kapitana królewskiej straży. Widział w dziewczynie naprawdę wiele zalet, co nie raz skłoniło go do myśli, że byłaby świetną partią dla syna. Kilka razy udało mu się nawet zaaranżować niby ich przypadkowe spotkania, jednak okazało się, że nie potrafili żywić do siebie nic więcej niż zwykłą znajomość.

Sari
Jego synowa. Kiedy tylko jego syn opowiedział ich wspólną historię, król był bliski płaczu, gdyż czuł, że ich więź może przemienić się w coś mocnego i prawdziwego. Już wtedy, gdy zobaczył półelfkę po raz pierwszy widział, jak Amadeus jest dla niej ważny.

Charakter:

Cryspel jest bardzo szlachetny, odważny i rozsądny. W swoich poczynaniach zawsze bierze pod uwagę wszelkie rady oraz zdanie poddanych, a także sojuszników. Najważniejsze jest dla niego szczęście jego najbliższych, a w szczególności żony i syna. Cryspel czasem bywa staroświecki, jednak dzięki rozmowom ze swoim synem zauważa to, jak bardzo świat się zmienia, co motywuje go, aby za nim nadążyć.

Umiejętności:

Jak wszystkie półelfy światła potrafi on w pewnym stopniu leczyć swymi mocami. Poza tym jest bardzo bystry i zwinny, co przydaje się podczas chociażby walki na miecze, w której jest nadzwyczaj dobry. Potrafi również jeździć konno, choć pewniej czuje się na majestatycznym jeleniu.