Chapter 29: Talk of the Town

He planned this from the very start. No'ng una akong napansin ni Lord Severo, alam kong iniisip niya na ito. This is probably the reason why he can't get rid of me. I am right with my hunch all this time. I am the main pun on his game.

"You okay?" untag sa 'kin ni Lord Severo.

Bumaba sa mga paa namin ang aking tingin. Nawalan ako ng gana sa mga sandaling ito. I wonder if he knew my plan since he really twisted it with this one. Everything has gone just like that. Pakiramdam ko ay sinama niya ako sa kanyang paglalakbay at niligaw.

I wanted to cry right now.

"Dad, may I dance with her?"

Umangat ang tingin ko sa tumabi sa amin. Si Oscar na sinasayaw rin si Celeste. Ngitian ako ni Celeste pero hindi ko man lang 'yon nagawang suklian.

Binitiwan ako ni Lord Severo at lumipat sa akin si Oscar. Si Celeste na ngayon ang sinasayaw ni Lord Severo. Napansin ko ang pagkataranta sa galaw ni Celeste.

Oscar wrapped his arms around my waist.

"Sa tingin ko ay nalinawagan ka na, hindi ba?" pabulong na tanong nito. "I know. I've been watching you, Astra."

Wala sa sariling napayakap ako kay Oscar. Hinayaan kong malungkot ang sarili sa kanya. Alam kong nalulukot ko na ang magara niyang damit dahil sa higpit ng yakap ko.

"I-I don't get it..." I breathed. Niyuko ko ang ulo ko sa kanyang balikat at hinayaan siyang isayaw ako. "I mean... I kind of get it. He's cruel. I've seen it all. But..."

"But?"

Suminghap ako. Ayokong umiyak dito. Hindi sa harapan ng angkan niya. Pigil na pigil akong magluha dahil bukod sa magiging kahihiyan ito ay masisira ang make up ko na pinaghirapan ni Lady Merryl. The party isn't over yet.

"Bakit ang dali lang sa kanyang gumamit ng iba para sa kanyang kapakanan?" tanong ko. "Tinanggap ko na e. Tinanggap ko na, na habang buhay na akong nakatali sa kanya. Na siya lang ang susundin ko. Na sa kanya lang ako..."

"Hush. Don't break down. Let's have a walk first." Hinawakan ni Oscar ang kamay ko at hinila ako palayo sa mga mapanuring tingin.

Bago kami tuluyang nakalayo ay nakita ko ang nakasunod na tingin sa amin ni Celeste.

Dinala ako ni Oscar sa hardin nila. Maraming pailaw sa paligid at kahit gabi ay kitang-kita ang ganda ng mga bulaklak. Malamig din ang hangin dito.

Hinila ako ni Oscar sa isang bench saka niya ako hinarap. Nung sinubukan kong yumuko ay agad niyang inangat ang aking mukha para matitigan ako. Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok na tumakatakip sa aking mukha.

"I don't know what to say right now," he muttered. Ramdam ko ang kawalan ng gana sa kanyang boses. "I admit it. I am not as strong as him. Wala akong laban sa kanya. I can't help you. It's frustrating. I'm really sorry, Astra."

Umiling ako. Sobrang sikip ng dibdib ko ngayon. I wanted this night to be a fun one but Brix managed to ruin it without even trying and even though he wasn't around.

"No. It's not your fault." Pilit akong tumawa. Bahagya kong inangat ang aking ulo para bumalik ang mga luhang namuo sa mata. "It's all me. I don't have any right to complain. I am just a slave here."

"You are my friend..."

Tumuwid uli ang tingin ko kay Oscar. He was smiling at me now. It's ironic how I find solidarity with the brother of the reason why I need one.

"Am I?" Turo ko pa sa sarili ko. "Like... really?"

He nodded as he moved closer to me. Hinawakan niya ang kamay ko at bahagya 'yong hinaplos. Wala akong nagawa kung hindi ang tumitig sa kanya.

I couldn't complain how sincere his eyes were.

"You see? I am not one of them," he said straight into my eyes. He supposed that with grief. "Magkadugo lang kami pero isa ako sa mga tutol sa pamamalakad nila. No one should be treated like this. You don't deserve it. No one does."

I gulped. "You want to resist but you can't. Is that it, Oscar?"

Tipid na ngumiti ito. Binitiwan niya ang kamay ko at sumandal sa bench. Saka siya tumingala sa mga bituin. Nakatingin lang ako sa kanya. Ngayon ay tila nalipat sa kanya ang lungkot na nararamdaman ko.

"I've always been a follower. The good son. The good man of Cardinals. Wala pa akong nagawang kinasama ng loob nila." Sandali itong tumigil para bumuga ng hangin. "Siguro ay dahil ayaw ko rin na makagawa ng mali. I'm always on the safe side."

"You are good." I wanted him to know that.

He chuckled. "I am. Well, at least that's what you see. But..." He closed his eyes. "I have sacrificed and wasted a lot of opportunities just to be on the safe side. I am not in trouble but I am not happy either. It feels like... I am just here."

Lumunok ako. I didn't see that coming. I thought he was good. Damn right. He was good because that's what he wanted us to see. I felt guilty now how I treated him a while ago.

"I'm sorry, Oscar..."

"I know, Astra." Mahina itong tumawa bago lumingon sa akin. Kumislap ang kalungkutan sa kanyang mga mata. "I am frustrated with myself, too. I want them to know how special she is to me. That I don't just see her as my slave. That she is someone... I can't afford to lose."

Doon ako napangiti. I knew it. Pareho sila ni Celeste ng nararamdaman. Pareho rin silang takot umamin dahil alam nilang sa oras na umamin sila ay siyang oras na manganganib ang kanilang pinagsamahan.

The complexity of their relationship is suffocating.

If we can only be with someone we love without seeking approval from others. If we can only bend rules just to go for something we love.

I wonder how's this world if loving someone is something you are always allowed to. But unfortunately, the society we live in has a standard that makes things hard to get.

I really think love isn't something we should fight for. To love is something we all are should always be allowed to. No matter the instances, nothing should restrict us from it because, in the first place, we aren't in control of what we should feel.

I breathed. I hate it here.

"Hey!" Hinarap ako ni Oscar. Sa isang iglap ay masigla na ngayon ang kanyang mukha. "The party isn't over yet. You still have a long night, Astra. Forget everything and have fun. This is the reason why you are here."

Napatitig lang ako sa kanya.

He stood up and offered me a hand.

All smiles, he asked, "Let's get lost tonight?"

I let out a heavy sigh as I nodded. Inabot ko ang kanyang nakaalalay na kamay.

Pagkabalik namin ay iba na ang ambiance. Ang mga lamesa ay nasa gilid na, nag-iwan nang malaking space sa gitna kung saan nagkakagulo ang lahat. Napalitan ng rock ang ballad music. The cheerful laughs and enthusiastic conversations are filling my ears. Everyone is drinking bloody alcohol.

Oddly, I find this one better.

I roamed my eyes around. I couldn't find the Seniors anymore. Malamang na nasa mas tahimik na lugar na sila. I mean oldies aren't into this kind of a mess. That means I am free now!

"I'll just find Celeste," bulong sa akin ni Oscar. "You wanna come? Or hintayin mo ako sa counter." Turo niya kung saan nakalagay ang mga alak.

"Sure." I smirked. "I'll just wait for you there."

Tumitig ito nang sandali sa akin bago ngumiti at tumango. Pinagmasadan ko siyang sumalo sa karamihan ng mga nagkakasiyahan.

"It's time," gulantang sa akin ni Lady Merryl. May hawak itong baso ng alak na ubos na. Pinatong niya ito sa tray ng dumaan na waiter. "Time to change, Lady Astra. "

"Sure," I agreed.

"Finally!" Napatingin ako kay Erikson. Mukhang balisa ito. "Kanina pa kita hinahanap. But this guy has been annoying the hell out of me! Nahirapan akong hanapin ka." Tukoy niya kay Lady Merryl.

"I told you not to call me a guy!" Lady Merryl screeched.

"You need to go home now..." ani Erikson.

"Hell no! The party isn't over yet!" si Lady Merryl.

Hinawakan na ako ni Lady Merryl at hinila sa dressing room. Mabilis niyang sinara ang pinto at kinandado nang aktong papasok si Erikson.

Hinarap ako ni Lady Merryl. "What's wrong with that guy? Hindi pa tapos ang party tapos papauwiin ka na? Saka hindi pa ako naka-score sa kanya."

I just shrugged my shoulders.

"Time to be more careful, Lady Astra," he reminded me while preparing my new clothes. "The ambiance is wild now. Seniors aren't around anymore. The guys won't hesitate to approach you now that you're not with Lord Severo."

Tinulungan niya akong hubarin ang dress ko saka ko sinuot ang cocktail party dress na ako rin ang pumili. Inalis niya ang pagkaka-bun ng buhok ko. Nag-form ng wave ang buhok ko ngayon na inayos lang niya para hindi gano'n kasabog.

"Perfume. Close your eyes."

Napaubo ako nang maging ang mukha ko ay sabugan niya ng pabango. Kinalahati niya ang pabango bago nakuntento. Nagmamadali na rin siya dahil kanina pa kumakatok si Erikson.

"Wait nga!" sigaw niya sa labas.

"What are you doing to Astra?" tanong ni Erikson sa labas. "Why am I not allowed inside? Come on, brah. Open the door. I need to talk to her."

Natawa ako dahil hindi na maipinta ang mukha ni Lady Merryl. Asar na asar na ito kay Erikson. Iyon pa naman ang pinakaayaw niya sa lahat... ang tinatrato siyang lalaki.

Huminga siya nang malalim bago bumaling sa akin. Pinagmasdan niya ako mula ulo hanggang paa bago pumorma ang ngiti sa kanyang labi.

"Don't spill blood, aright?" he assured.

I nodded. "Can I drink blood?"

"Sure!"

Napapikit ito nang kalabugin na naman ni Erikson ang pinto.

"What a brat," he mumbled.

Pagkabukas niya ng pinto ay si Erikson ang agad na bumungad, nakanguso ito. Napatuwid ito ng tayo nang mapatingin sa akin. Lumunok ito bago ngumiti.

"Let's go?" aya sa akin ni Erikson. "Why did you change? Uuwi ka na rin naman."

"No." I shook my head.

Kumunot ang noo niya. "Gusto mo pang mag-stay?"

Tumango ako.

"But... you don't look good—"

Hinawakan na ni Lady Merryl ang braso ni Erikson.

"I am your date tonight, Mr. Nadija."

"What? Hell—"

"Hush!" Lady Merryl looked at me and winked. "Have fun. Ako na ang bahala sa isang 'to." Saka na niya hinila palayo si Erikson na nagpupumiglas pa.

Naiwan ako sa loob ng dressing room. Bumaling ako sa pumipitik na reflection sa salamin. Nasira na ni Brix ang lahat at hindi ko hahayaang maging ang gabing ito ay masira niya.

Napatingin ako sa lipstick na nakalimutang itabi ni Lady Merryl. Kinuha ko ito para patungan ang kulay ng labi ko. Nang makuntento ay ngumiti ako.

"Whoa!"

Napaharap ako sa nagsalita. Si Resty na may hawak na dalawang wine glass. Nakangisi ito kaya batak ang basa at namumula niyang labi.

"Drink?" he offered me.

Tinanggap ko ang alak at inisahang inom. Nilapag ko ito sa gilid bago siya nilagpasan at lumabas na ako. Ramdam kong nakasunod naman ito sa akin.

"Hey!" Hinarang ako ni Adrian.

Napatingin ako sa likod niya kung nasaan ang mga alak. I need to drink more. Hindi ako nakuntento sa isang baso.

"Oh. You want drinks?" tanong nito nang mapansin na sa iba ako nakatingin.

"Me, too!" si Resty.

"Follow me," aya ni Adrian.

Bumuga ako ng hangin bago sumunod. Bawat dumadaang lalaki na napapatingin sa akin ay nginingitian ko. I need to be more friendly now. Or at least... flirty. The hell I care.

"I think you like my cocktail mix better?" pagmamayabang ni Adrian. "Don't worry. I'll serve you my best one tonight."

"You are no better than me, Adrian." Umakbay sa akin si Resty. "Right, Astra? Napag-isipan mo na ba ang alok ko? My treat, don't worry."

I pushed him away. Tumawa lang ito.

Umupo ako sa high stool chair at pinanuod si Adrian na samahan ang mga bartender na maghalo ng alak. Umupo rin sa tabi ko si Resty. Umikot ang mga mata ko nang halikan niya ang leeg ng babaeng katabi niya.

"Two," he whispered.

The woman giggled. "Pleasure, Mr. Escariaga!"

Bakas ang galak sa babae bago umalis.

"Have you seen Laura, Mr. Escariaga?" tanong ni Adrian na naghahalo pa rin ng alak. "Kasama ko lang kanina. Naglaho habang hinahanap ko si Astra."

Resty shrugged his shoulders. "Baka umuwi na?"

"Oh, there!" Sinundan ko ang turo ni Adrian.

Napailing ako nang makitang umiindak sa dance floor si Laura at pinaliligiran ng mga lalaki. Sabog na rin ang buhok niya pero mukhang wala na siyang pakialam doon. I can't wait to be like that too later.

"Can you be my three?" tanong sa akin ni Resty.

"Fuck off!" si Adrian.

"What do you mean?" takang tanong ko.

Sinabihan niya ng two ang babae kanina at nakita kong tuwang-tuwa ito. There must be something special when Resty gave you a number.

"Oh, no." Resty shook his head. "You are special. You don't deserve a number."

"Answer me," I demanded.

Mahina itong tumawa bago nilapit ang mukha sa akin. Hindi ako kumilos. Binugahan niya ako ng hangin sa mukha pero hindi pa rin ako kumilos.

"Fierce," he murmured, amused. "I want five girls in my bedroom tonight. I already got two now."

Oh. That's it. Bakit hindi ko naisip 'yon?

I smirked as I shook my head. "I don't like sharing, Mr. Escariaga. If you want me, make sure it will be only me."

Mas lalong lumawak ang ngiti sa kanyang labi.

"Oh. Just tell me so I can get rid of them," he whispered again.

"Gago ka talaga." Hinawakan ni Adrian ang ulo ni Resty at nilayo sa mukha ko. "Lubayan mo si Astra kung gusto mo ng tahimik na buhay."

Resty tsk-ed.

"Right. She's under Brixton Fucking Cardinal!" Resty shook his head in frustration. "What a shame. Sa dami ng pwedeng makakuha sa 'yo, ba't siya pa?"

"Here." Inabot sa akin ni Adrian ang alak na ginawa niya. "I hope you like it."

"Thanks." I smiled.

"Where's mine?" tanong ni Resty.

Kinuha ni Adrian ang isa pang baso at inabot kay Resty. Nagpaalam naman ito na sasamahan muna si Laura sa dance floor. Bakas pa rin ang pagkayamot sa mukha nito dahil sa sinabi ni Adrian.

Lumabas si Adrian sa counter at umupo sa pwesto ni Resty. May hawak din siyang alak.

Sumimsim ako sa alak ko.

"Oh!" An amused sound escaped my lips when I tasted my drink. "Hindi ko pa natikman ang ganitong gawa mong alak. This is the best one in my opinion."

Tumawa ito. "Thanks. I really don't serve that mixture that much."

I chuckled. "Am I special to you then?"

"You are gorgeous, You deserve it."

"Hey, hey, hey!" Dumating ang isang lalaki na may kaakbay na babae. I remember him well, lalo na ang babaeng kasama niya. "Hey there, gorgeous. Remember me?"

I rolled my eyes. "No. But I remember your bitch who blows good. Wendy."

Humalakhak ito.

"Randolf!" pakilala niya. "I'm not sure if you kidding around or you are just that forgetful."

Yes. I remember him. Inasar ko lang.

"You smell good," puri pa nito. Inalis niya ang pagkakaakbay kay Wendy para tumabi sa akin. Tumikhim pa ito. "You are really that bitch huh?" he whispered.

"Mr. Wenson!" Pinanlisikan siya ng tingin ni Adrian.

"Chill, brah. That's not an insult." Natatawang sambit ni Randolf. Tumayo ito at kumuha ng alak bago tumabi uli sa akin. "I mean... she caught two freaking Cardinals. The father and the son. She's that bitch!"

"You need to chill, too, Mr. Wenson," sagot ni Adrian.

"You are the son of Lord Wenson? The senior?" I asked.

He just shrugged his shoulders and gulped his drink.

Yep. Sa tingin ko ay siya ang tinutukoy ni Lord Wenson na gusto niyang makilala ko.

Napatingin ako sa likod nang may magsigawan. Sumiklap ang apoy mula sa mga pinagsama-sama nilang tuyong sanga ng puno at pinalibutan nila 'yon.

Habang mas lumalalim ang gabi ay padilim din nang padilim ang mga nangyayari.

"Everyone! May I get your attention?!"

Tumingala ako kay Randolf na ngayon ay nakatayo na sa bar counter. Nakabukas ang ilang butones ng kanyang polo shirt. Tinaas pa niya ang hawak na alak para kunin ang atensyon ng lahat.

"Tara na, Astra," aya sa akin ni Adrian.

"Where?" tanong ko.

"Basta—"

"Wait, wait..." Hinarangan ako ng isang lalaking nababalutan ng tattoo. Kung hindi ako nagkakamali ay siya si Braun. Ang unang bumungad sa akin pagkapasok ko sa Nightscape Club. "Don't drag the queen of the night. Stay still, Lady Astra."

Hinampas ni Laura sa likod si Braun. Kahit papaano ay tila nahimasmasan na ito.

"Tumigil kang hayop ka. Huwag niyong pag-tripan si Astra!"

Lumapit sa akin si Laura at sinubukan akong hilahin pero pinigilan uli siya ni Braun. Umiling ito habang malawak ang ngiti. Sinamahan siya ng ilan pang kalalakihan.

"Enough of this bullshit," madiin na sabi ni Adrian.

"Guys guys!" Pumalakpak si Randolf bago ngumisi sa akin. "As we all know, the greatest Cardinal has found his pet. I am sure, I wasn't the only one who got struct by her when she showed herself a while ago. Right? The talk of the town girl is here with us!"

Suminghap ako nang magsigawan sila habang nakatingin sa akin. Hindi ko masabi kung nagagalak ba sila sa akin o hindi nila ako gusto. Pero ang mga lalaki ay nanghuhubad ang tingin.

"Why don't you introduce yourself, Lady Astra?" hamon ni Randolf. "We all are curious what you got there. Would you like to stand here with me?"

"No," pigil ni Adrian.

"Oh, come on!" Tumamad ang tingin sa akin ni Randolf. "Andito ka na rin naman. Member ka na rin ng Nightfall Clan. Don't you like a warm welcome from us?"

"You are putting her under pressure—"

"Sure!" putol ko kay Laura.

"Astra!" pagtutol ni Adrian.

Pinitik ko ang buhok ko bago inabot ang alak at tumungtong din sa bar counter. Napasinghap ako nang may mapagtanto. I am now facing the Nightfall Clan. This feels surreal but I managed to stay firm while standing here.

"Whew!" Sumigaw si Randolf na sinundan ng lahat. "Astra! Astra! Astra!" they started to yell my name.

Nilagok ko ang alak bago itinaas ang mga kamay. Tumigil sila sa pagsigaw sa pangalan ko.

"Who wants a kiss?" I asked.

Hinagis ko ang hawak na baso at nagkumahog ang lahat ng lalaki para saluhin 'yon. Napangisi ako nang sumabog uli ang ingay sa paligid.

Tuwang-tuwa si Randolf sa nangyayari,

"This is fun!" he whispered.

Bumaling ako sa kanya. "I'm all for fun. Dare me, Mr. Escariaga."

"Got it!"

Sumampa rin ang lalaking nakakuha ng baso na tinapon ko. Malawak ang ngiti sa labi nito habang nakaharap sa akin, naghihintay kung ano ang gagawin ko.

Of all men here, it's him.

Nahuli ko sa hindi kalayuan si Erikson katabi si Lady Merrly. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa akin. Bakas ang kagustuhan nitong lapitan ako pero hindi niya magawa dahil kay Lady Merryl.

"What fuck is this?" he mouthed.

Hindi ko siya pinansin. Bumaling ako uli sa lalaking nakasalo sa baso.

"Your name?" I asked as I ran my finger on his bare chest. "I forgot, sorry."

"Resty," he responded as he winked at me.

"Resty..." I mumbled his name in a seductive way. "You have been waiting for this. Feel me then..."

Nilapit ko ang leeg ko sa kanyang labi. Hinalikan niya ako roon at tumaas sa aking panga hanggang maabot niya ang aking labi. Hinawakan ko ang batok niya para mas idiin ang halik ko.

Everyone was cheering for us.

"Stop now, Astra," dinig kong sabi ni Adrian. "You don't need to do this."

I know. I am just having fun just like Brix.

Naramdaman kong mas naging madiin ang halik ni Resty. Bago pa man niya ako tuluyang makagat ay tinulak ko na siya. Gano'n pa man ay hindi nawala ang malaking ngiti sa kanyang labi.

"As I expected..." He bit his bottom lip. "You left me craving for more. Such a tease."

I faced the crowd again.

"It's a pleasure to be a part of Nightfall Clan. I hope to spend more time with you, Nightfalls. I am Astralla Martin and I don't belong to anyone yet..." I announced.

I said it!

Bumalik ang sigla ng lahat. Mas tumaas ang siklab ng apoy.

"Can I get a kiss, too?" Randolf asked.

Hinaplos niya ang aking pisngi.

"No!" Sumulpot sa harapan ko si Erikson at tinulak palayo sa akin si Randolf. Nagmura ito pero balewala kay Erikson. Matalim ang tingin nito sa akin. "Ihahatid na kita."

Umismid ako at hindi siya pininansin. Bumaba na ako at kumuha pa ng alak. Saka ako sumalo sa mga nagkakasihayan sa gilid ng siga.

I closed my eyes as I danced with random strangers.

I wish he could see me right now.

No matter what he does, I won't be in misery for a long time. No matter how many times he put me at risk, I will always make sure to make things go my way.

He  managed to twist my initial plan, but this is not the end.

It's just begun.