- Chyba mam pewną teorię co do tych morderstw - powiedziałem następnego dnia, siedząc z Catherine w samochodzie i jadąc na miejsce zbrodni.

- Jaką? - zapytała marszcząc brwi i oblizując palce z lukru po pączku, którego przed chwilą zjadła. Może ta rzecz o tym, że policjanci jedzą wyłącznie pączki, nie jest do końca kłamstwem. Cath miała swoje własne miejsce w dunkin donuts.

- Odcinają ofiarom palce, może chodzi o to, że oni wskazywali kogoś, a może coś. Czyli wsypywali innych. Może ten ktoś się teraz mści na kapusiach? - powtórzyłem to, co wieczorem powiedział mi Niall. 

- Ta grupa przestępcza? Z klubu?

- Nie wiem. To chyba było by zbyt oczywiste Catherine - mruknąłem.

- Albo są tak pewni siebie - uniosła brwi, a ja swoje zmarszczyłem.

- Czemu mieliby popełniać przestępstwa na swoich rewirach? Równie dobrze mogli przy swoim klubie czy burdelu postawić wielką świecącą tablice głoszącą, że to oni zabijają - powiedziałem spoglądając na swoją partnerkę.

- Jak mówiłam, mogą być naprawdę zuchwali.

- To bez sensu - potrząsnąłem głową. Zatrzymaliśmy się pod domem publicznym i poszliśmy na tyły, które zalepione były żółtą taśmą. Miejsce po zwłokach kobiety było już puste. Cath podeszła do policjantów pilnujących miejsca zbrodni, a ja zobaczyłem Nialla opierającego się o ścianę budynku, za taśmą. Posłał mi pewny siebie uśmiech. Podszedłem do niego powoli - Co ty tu robisz? 

- Szef kazał mi pilnować, czy Panowie policjanci są grzeczni i nie wtykają nosów, tam gdzie nie trzeba - wzruszył ramionami.

- Chcę pogadać z twoim szefem - powiedziałem, a różowowłosy parsknął śmiechem.

- Koleś, połowa jego ludzi nie wie, jak on wygląda, a ty tak sobie chcesz z nim pogadać? 

- Skoro mam Wam pomóc..

- On nic nie wie, o tym, że nam pomagasz. To jest między nami Zayn - odparł unosząc jedną brew - A właśnie, jesteś dzisiaj wieczorem w domu? - spytał, a ja potrząsnąłem głową.

- Nocna zmiana.

- Zająć się Claudią? 

Uniosłem brwi.

- Nie masz innych zajęć?

- Dla niej zawsze znajdę czas - uśmiechnął się szeroko - Będę o ósmej - mrugnął do mnie - A teraz wracaj do swojej pracy, a ja do swojej - cmoknął w moją stronę. Westchnąłem cicho i zrobiłem krok do tyłu. Wróciłem do Cath, ale wciąż spoglądałem na stojącego w tym samym miejscu Nialla. Nie powinienem, ale zaczynam lubić tego chłopaka.