Hij liet ook water naar zijn armen komen. Maar zijn armen bewogen sierlijker en beter! Hij was een goede vechter! De armen kwamen dichter naar mij toe. En op een bepaald moment grepen ze me vast! Ik had het begrepen, hij wouw vechten! Ik probeerde me eerst wild los te stekken, maar zonder resultaat! Alleen werd de greep sterker! Wou hij het spel zo spelen? Mijn best, maar hij zou er onder lijden! Ik maakte me onzichtbaar, liet de arm rond mijn middel minder worden en bevroor toen de water armen van mijn leraar. Verbaast keek hij om zich heen. Hij deed een stap naar voren maar werd dan direct aangevallen door waterarmen! (Ja, Linde was toen zonder dat hij iets doorhad in het water gegaan!)

Pov. Dave

Ik wou me naar voor buigen, maar ze was blijkbaar slimmer dan ik dacht! Ze trok me met waterarmen naar beneden en liet rond me een enorme luchtbel invriezen. Verbaast keek om me heen, waar was ze? Nu leek het alsof zei mijn meester was! Maar dat mocht niet! Misschien was ze goed, maar nooit zo goed als mij! Één ding weet ze niet over mij! Plots zag ik iets in de verte bewegen, het leek op een lichtflits! Ik snapte het al, nu was het mijn beurt om te tonen wat ik kan! Ze lokt het uit! Ik laat een kraak in de ijsbol komen, langzaam komt er water binnen. Ik blijf wachten tot de ijsbol volloopt met water. Ik doe alsof ik vast zit, klop op de wand en doe alsof ik in paniek schiet! Met resultaat! Ik ze haar dichter bij komen, haar ogen staan groot van verbazing! Nu denkt ze zeker dat ze beter is? Ik dacht het niet! Ik neem een aanloop en spring tegen de wand, daardoor krijgt ze nu een regen van ijssplinters over haar heen. Dat had ze niet verwacht! Een paar ijsscherven zaten in haar vel, ze had zelfs geen tijd gehad om een schild te maken! Daar moesten we dus nog op oefenen! Zelf maakte ik me nu ook onzichtbaar, en veranderde in mijn tweede gedaante. Niemand wist wat ik echt ben, dus zij kan nu zeker niet weten hoe ze word aangevallen! Ik concentreerde me op haar en stuurde allemaal vallen op haar af. Nu had ze wel een schild gemaakt, die ijsbol, niet echt stevig hè! Ik voelde hoe mijn grijns breder werd toen ze ook dingen wou afvuuren. Ze kwamen niet naar mij toe. Nee, ze dwaalden doelloos rond de ijsbol heen. Direct had ik een plan! Ik kon haar wapens tegen haar gebruiken! Ik concentreerde me er op en liet ze groeperen, daar na richte ik ze op de zwakste plek van de ijsbol. Raak! Het meisje keek met bange ogen om haar heen, je Zach zelf dat ze al wat begon te beven! Toen gebeurde er iets raars! Ik voelde hoe ze zwakker werd en zwakker werd! Shit! Ze kan niet ademen onder water! Ik wacht tot ze bewusteloos valt en zwem dan naar haar toe. Een zwakke ademhaling, ik moet vlug zijn. Gehaast pak ik haar vast en trek haar mee naar het oppervlak. Net op tijd! Ik leg haar op haar zij, een straaltje water liep uit haar mond en viel op de tegel. Na een tijdje werd het een grote plas. Toen herinnerde ik me iets ik had me nog niet veranderd van gedaante! Vlug veranderde ik van gedaante en hielp het meisje om weer bij te komen. De eerste keren leek haar hartslag meer en meer te versnellen! Ze kwam weer bij! Gelukkig!!!