Lily was echter niet terug gerend naar het huisje van de zeven broers. Toen ze in het donkere bos was aangekomen kwam zij er al snel achter dat zij hier absoluut niet in haar voordeel was en maakte zich zorgen dat de wolf haar met zijn goede neus al opgespoord zou hebben nog voor zij het huisje van de  zeven broers zou kunnen bereiken. Daarom rende ze naar het een kleine gezellige markt in sprookjesland. Hier was het druk en zou ze veilig zijn voor de wolf.

Toch een beetje angstig liep Lily door de markt. Van alle kanten werd er luid geroepen. Iedereen was druk bezig en de hele markt leek in een grote chaos te verkeren. Twee dikke maar gespierde bewakers duwde Lily aan de kant, ze viel om, gilde luid en kon zich nog net vast grijpen aan de paal van een kraampje achter haar. 

Met haar elleboog tikte ze echter een porseleinen beeldje op het kraampje aan die met een doffe klap omviel en van het kraampje af rolde. Plots kwam er een hand tevoorschijn uit een grote zak met rijst die het beeldje opving.

Het kabaal dat Lily veroorzaakte had echter de aandacht van de eigenaar van het kraampje gewekt. Een dikke dame had achter het kraampje zitten slapen en was geschrokken opgestaan uit haar stoel toen ze het beeldje hoorde omvallen. In een snelle woedende beweging was ze uit haar stoel gekomen en met haar buik beukte ze tegen de rand van het kraampje. De hele tafel viel om en de beeldjes vielen stuk op de grond. 

"Wie deed dat?!" Riep ze kwaad. 

Lily liep rood aan en keek naar de Beeldenstorm die leek plaats te hebben gevonden op de grond. Lily raapte een beeldje op van een dame in een lange witte jurk die nu een arm mistte.

"Is best wel artistiek zo, toch? ik vind het wel mooi." Lachte ze verlegen terwijl ze de dame terug op tafel zette.

"Dan betaal je er maar voor!" Riep de dame boos.

Lily probeerde haar zakken af te zoeken naar wat kleingeld, maar al snel realiseerde ze zich dat ze helemaal geen zakken had, en ook geen geld. "Sorry mevrouw, ik heb helemaal geen geld."

De vrouw greep Lily plots woedend bij haar kraag en trok haar naar zich toe. Op dat moment kwam een volledige jongen uit de zak met rijst tevoorschijn, die nu tot over zijn knieën nog vast stond in de rijst. "Rustig, rustig," riep hij. "Je zou deze dame moeten bedanken!" zei hij bloed serieus. Hij zette het beeldje dat hij gevangen had op tafel. "Ten eerste," begon hij. "Het was uw Dikke pens die de tafel omgooide."

"Dikke pens?!" brulde de vrouw. Ze liet Lily los en richtte zich nu op de jongen, die niet onder de indruk leek van haar dreigende blik.

"Jij weer?!" gromde de vrouw nu. "Ik zal je nog eens... Bewakers! Grijp deze twee!" Schreeuwde de vrouw in de richting van de twee bewakers die eerder Lily omgeduwd hadden en nu als zenuwachtige speurhonden de hele markt afspeurde.

Met een woeste kreun keerde ze hun hoofd in de richting van Lily en de jongen. Zonder al te veel haast stapte de jongen uit de zak rijst en goot zijn schoenen leeg. Een klein mannetje keek wanhopig op.

"Mijn rijst!" piepte hij. De jongen excuseerde zich, en wende zich tot Lily die paniekerig naar de bewakers keek die steeds dichter bij kwamen.

"Zullen we maar?" lachte de jongen vriendelijk terwijl hij Lily bij haar pols beet greep en mee trok. 

Een sprong, vooruit in mijn leven. Een stap, opzij voor die man. Ik steel, wat ik echt niet kopen kan...

Meer niet!