Aan de andere kant van het bos, speelde zich een heel ander verhaal af. Een ander sprookje, maar niet zo'n sprookje zo als alle andere sprookjes. Want in alle andere sprookjes leefde ze nog lang en gelukkig. Maar niet in het sprookje van de Prins en de fee, maar juist omdat dat sprookje ten einde kwam, kon het sprookje van Lily weer verder gaan.

'Het is Uit!' Met een klap sloeg de deur van het kasteel dicht. Een bijzonder klein meisje, nog kleiner dan de zeven broers, een feetje wel te verstaan kwam stampend naar buiten vliegen. 'Maar Feetje,' de deur ging weer open, 'Dit is mijn werk, dat weet je toch? Ik ben hier de enige prins!' jammerde een knappe menselijk uitziende jonge man. 'Als ik er niet was, wat zouden die meisjes dan moeten?' 

'Maar ik dan?!' snikte Feetje. 'Het spijt me, kom hier.' zei de prins sussend, en hij hield zijn hand op. Het feetje landde op zijn hand en ze keek hem boos aan. 'Als jij nog een keer een ander meisje wakker kust dan zal ik je!' snauwde ze. 

De prins knikte braaf , 'Ik zal het nooit meer doen!'

Ja, nu weten we denk ik al wel wat er gaat gebeuren. Toen zijn vriendin op zakenreis was naar Nooit gedacht land en de prins zich zo eenzaam in het kasteel voelde, besloot hij wat nuttigs te gaan doen met zijn tijd. 

Dit keer ging hij niet op zoek naar meisjes wachtend op zijn kus, maar op zoek naar een baantje waar zijn vriendin niet zo veel moeite mee zou hebben. 'Ik ben een dan wel een prins, maar ik kan veel meer dan alleen meisjes wakker kussen!' zei hij tegen zichzelf. 'Ik kan bijvoorbeeld, uhm... ja...'

Toen stuitte hij op Lily, omringt met bloemen en de zeven broers lag zij in een glazen kist. De prins schudde zijn hoofd, 'Ik had gezegd dat ik het nooit meer zou doen.' Toch liep hij richting de glazen kist een gluurde naar Lily. 

Zijn mond viel open, natuurlijk had hij nog nooit zo'n mooi en lief ogend meisje gezien. 'Ach, nog een keertje kan toch wel, hoe kan ik een meisje dat zo mooi is nou eeuwig laten slapen Bovendien is mijn vriendin toch in Nooit gedacht land, ze komt er nooit achter.' Bedacht de prins zich. 'Ik doe het!' riep hij. Hij sloeg de kist open en kuste Lily vol op haar lippen. De zeven broers keken toe met een tikje jaloezie, maar toen ze zagen dat Lily haar ogen opende voelde zij zich gelukkiger dan ooit.

Ik vind het toch een heel verontrustend idee dat al die prinsen maar denken dat ze dooie meisjes kunnen kussen. Ik bedoel, wat bezield je dan? Best goor ook...Iiieeeg....