Prologue
Naramdaman mo na din ba yung feeling na kapag patay na patay ka sa isang tao?
Yung tipo na iiyak ka magdamag kapag nasasaktan ka ng dahil sakanya?
Yung may oras na nagseselos ka, pero walang kayo?
Yung inaasam mo na sana ikaw nalang din yung gusto niya?
Yung nagpapakatanga ka dahil nga mahal mo siya?
Yung lahat gagawin mo mapansin ka lang?
Yung hindi mo siya sinusukuan dahil alam mo na puwede pa?
Yung lahat na effort nagawa mo?
Yung mga sinasabi mo na:
"Kaya ko to! Walang sukuan!"
"Sana ako nalang yung babae."
"Psh, Masakit? Sus, daplis lang yan"
"Alam ko onti nalang, may pag-asa din ako"
Tapos yung matindi pag nagseselos ka YUNG GIGIL NA GIGIL KA.
"PUTANG INA, ANG LANDI NI ATE GURL!"
"E PUTA PALA SIYA E, ANO LANDIAN? DUN SIYA SA BAR MADAMING MAGLALANDI SAKANYA DOON."
"LAH SIYA...FEELING CLOSE SI ATE? TUKTUKAN KITA E."
"TANGINA NIYA, HUWAG SIYA LALAPIT SAAKIN. GIGIL AKO"
"LAH..LAH, ATE NAKAKAIMBYERNA KALANDIAN MO"
"ABA PUTA DI TALAGA UMAALIS AH! PUTA TO SANA MATAPILOK KA."
LAHAT yan naramdaman ko sa isang lalaki. Lahat yan nagawa ko.
Lalo na yung masaktan sa pagmamahal ko sakanya...
Oo, lagi nalang ako nasasaktan sakanya, pero heto ako? Lumalaban.
Tanga ba? E ano magagawa ko kung siya na mismo nagsabi saakin na
"Lilingon ako, pag mahal na kita."
Wow? Diba? Sino di aasa?
O well, kung gusto niyo malaman kung happy ending ba to?
Ituloy niyo pagbabasa.
-Aislinn.
So nagbabalik ang author niyo! So eto nga. May new story ako.
Handa na ba kayo makulitan? mapasaya? mainis? at masaktan?
Kasi kung handa na kayo. Tara, sabay-sabay natin sundan ang kwento na ito.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro