Perspektywa Lili
Dziś wracam do domu!

Tak w końcu!
Byłam w szpitalu aż tydzień.

Jest już luty 25 a 5 marca mam urodzinki i już będę miała 7 lat!

Dziś jest piątek a w poniedziałek podobno pójdę pierwszy raz tu do zerówki.

Tu w sensie w pensylwanii.

Boję się trochę ale jeszcze sobota i niedzielę.

Więc się tak nie przejmuje.

- To co mała gotowa? - zapytał shane bo już mnie spakowali z tego strasznego szpitala.

-TAK! - krzyknełam tak bardzo się cieszę że już wychodzę!!!

Shane I Dylan się zaśmiali.
Dylan wzią moją torbę a Shane wzią mnie uważając na moją rękę oczywiście.

☆☆☆

-DOMEK! - krzyknelam gdy tylko przekroczyliśmy próg domu- mozemy się pobawić?????

- ale w co? - zapytał mnie shane.

- nooooooooo w.......... Moze....... zlobimy bazę???!!?!?!?!?!?- wykrzyknęłam.

- Ale może najpierw obiad? - powiedział Shane.

- No Właśnie obiad.- powtórzył Dylan.

- Ej shane - szepnełam.
- no?- odpowiedział też szeptem
- Moze wymyślimy hasło do bazy i juz dylana nie wpuścimy?- zapytałam z cicho z nadzieją.
- jasne.
- Moze dylanek dzbanek???- powiedziałam I wybuchnęliśmy śmiechem.

A dylan tak nie zwracając uwagi na nas wcześniej,tak teraz się na nas popatrzył i zapytał:
- Co was tak bawi? Hm?
-nic- odpowiedzieliśmy szybko chórem.

- No napewno, gadać.
- no my omawialiśmy jak zbudować bazę. Co nie shane? - powiedziałam I odwróciłam głowe do brata
- No! Tak! Tak właśnie było!- powiedział a potem wstałam bo już skończył jeść obiad.

- No mała szybciej musisz zajadać bo noc nas zastanie.
- no stalam się... Ale tego jest za duzoo.

- Daj. - powiedział shane staną szybko i zjadł mój obiad w kilka sekund.- ty- wskazał na mnie palcem.- zjadłaś obiad a nie ja pamiętaj.- powiedział a ja się uśmiechnęłam I on też po chwili.

Zeszłam z krzesła I poszliśmy do salonu.

Shane przytargał krzesła z kuchni a ja wyjęłam duuużo kocyków.

☆☆☆

Zrobiliśmy to.
Ja weszłam do środka i nagle buch!!!
Baza się zawaliła.

Mnie nic nie dotknęło wręcz zawaliło się obok mnie. Jakby celowo wszystko mnie ominęło.

- Bu. - powiedziałam I zaczęłam się śmiać a chwilę później shane do mnie dołączył.

☆☆☆

- Źle to robicie!-powiedział dyl.
- Nie dobrze robimy.- powiedział shane.
- tak? To powiedz dlaczego baza zawaliła wam się już 8 raz jeśli dobrze liczyłem.
- Pewnie źle licyłeś.- powiedziałam.
- o ty.- powiedział dylan I zaczęłam mnie gonić. A ja zaczęłam uciekać. ( wcale nie patrząc na to że dylan biegł wolno żebym nie mógł mnie dogonić).

- Ja ci pokaże! Ja źle liczyłem? To zobaczymy.
- Nie! Nie! Nie!!!!- uciekałam ale mnie złapał.- puść!!!!!!!aaaaaaa!!!!!- pisnelam.

Shane nie pomagał.
Stał sobie i się przyglądał.

- Zdlajca!- krzyknelam do niego.

Wszyscy się że mnie zaśmiali.
Aż dylan mnie puścił.

Upadłam.
Nie byłam jakoś wysoko ale oparlam się o rękę I zabolało.
Bardzo.

- ała!!!- pisnelam na cały dom.

Nagle z góry przyszedł...

Kto?
Jak myślicie?

Przepraszam Przepraszam Przepraszam Przepraszam

Że tak dawno nie wstaiwałam rozdziałów postaram się częściej wstawiać rozdziały.

Do zoba niebawem!!!! <3