James obudził się. Zdziwił go fakt, że ma na sobie czarną szatę zamiast piżamy, a tym bardziej, że obok niego leżała miłość jego życia. Spała. Nie chciał jej budzić. Tak słodko spała.
,,No to będzie kolejny ochrzan jak się obudzi,,
Pomyślał, choć wcale go to nie zmartwiło. On wie, że JUŻ jej nie straci. Zaraz, chwila, zaraz, chwila. Gdzie są chłopaki?

W tym samym czasie.

Huncwoci już byli w lochach.
Teraz zostało najtrudniejsze. Odgadnąć hasło.

- Czysta krew.
- Wężyk rządzi.
- Dom węża.
- Ślizgoni duponi.
- Serio? Tylko na tyle cię stać, Łapko?
- No co? Niby nie są?
Strzelajmy dalej.
- Voldy rządzi.
- Czysta krew.
- Już to mówiłem, Glizdku.
- Dobra. Nie ważne.
- Avada Kedavra.
- Bez przesady, Luniek.
- Udław się sierścią, Łapciu.
- Głupek.
- Stary zrzęda.
- Bambaryła.
- Pies ogrodnika.
- Łysy dzikus.
- Gnom ogrodowy.
- Dzieciak w pieluszce.
- Plebs Gryffindoru.
- Oooo, zapłacisz za to życiem.

Ku zdziwieniu chłopców, portret otworzył się, a ich oczom ukazał się pokój wspólny Slitherinu.

- I co?!

Zapytał z wyższością w głosie młody Black.

- Zakrztuś się pianą z wścieklizny.

Odpowiedział Remus. Nic więcej nie mówiąc chłopaki weszli do pokoju wspólnego.

- Wow! Oni to mają luksusy.

Podsunął Peter, którego szczęka chwilę później wylądowała na marmurowej podłodze.
Black natomiast rzekł.

- Tia, a w szafkach pełno ognistej.

Na te słowa Lupin musiał zakryć usta by nie zdradzić swojej obecności będącym tam Ślizgonom.

W sypialni Jamesa.

- Kurczę, Potter co ja tu robię?!

Rozległy się WRZASK Lilki będącej w stanie gotowości udusić Jamesa.

- Nie wiem, kotku. Nie ukrywam jednak, że mnie to nie przeszkadza.

Pacnęła go w ramię. Gdy otworzył usta by spytać za co to, Lilki już nie było w jego pokoju. Zobaczył tylko rude włosy znikające za drzwiami i uśmiechnął się. Gdyby tylko wiedział jaki numer odstawiają huncwoci bez jego udziału.