Έχω φάει μια ολοκληρώ ωρα και ακόμα δεν έχω βρει τίποτα! Έχω κοιτάξει τα παντα και παντού αλλά πουθενα κάτι που θα με βοηθήσει. Το κινητό μου κοντεύει να κλείσει από μπαταρία και ακόμα τίποτα. Ίσως πρέπει να φύγω. Αν του εξηγήσω τότε μπορεί να με καταλάβει και να με πιστέψει. Στην τελική αν δεν με εμπιστευόταν δεν θα με παντρευόταν. Εκεί που παω να σηκωθώ από το πάτωμα ξαφνηκα τα φώτα ανάβουν και μπροστά μπυ αντικρίζω μια ξενια να με κοιτάει με ένα ειρωνικό χαμόγελο αλλά και πολλα νεύρα.

Ξ:Ποσό προβλέψιμη...είπε και πέταξε ένα περιοδικό κοντά μου...Από την ημέρα που πάτησες το πόδι σου εδώ μέσα ήξερα πως ή θα μου εισουν χρήσιμη ή μπελάς και τελικά μαλλον είσαι το δεύτερο... είπε και μπήκε μέσα στην αποθήκη. Τι ακριβώς εννοεί με αυτό ;

Ε: Τι εννοείς με αυτό;;;... είπα και εκείνη άρχισε να γελάει σατανικά... « σταματά τα παιχνίδια και μιλα»

Ξ: μπράβο!...είπε καο σταύρωσε τα χαρια της ενώ μπυ έκανε νόημα να με τα μάτια της να κοιτάξω το περιοδικό... «δεν περίμενα να φτάσει σε σημείο ξ μεγάλος Χρήστος Ρήγας να παντρευτεί ένα παιχνίδι του σεξ...» είπε και η κακιά της δεν μπορούσε να κρυφτεί. Έπιασα το περιοδικό και είχε πρωτοσέλιδο μια φωτογραφία μας με το Χρήστο έξω από το εστιατόριο αγκαλιά. «Καλοστημένο το κολπάκι τπυ δεν νομίζεις;» Είπε και γύρισα να τη κοιτάξω

Ε:ΜΙΛΑ ΚΑΘΑΡΑ....είπα με υψωμένη τη φωνή. Τα νεύρα μου δεν ήταν σε καλή κατάσταση.

Ξ:Εμένα δεν θα μου υψώνεις τη φωνή...είπε νευριασμενη και με πλησοασε... δεν είσαι σε θέση να μου μιλάς με αυτό το τρόπο...είπε και απομακρύνθηκε. «Αλλά αφού θες τόσο πολύ να μάθεις θα στα πω γιατί είσαι τόσο αφελής που έφτασες σε σημείο να τον πιστέψεις και ολας»... είπε και πήγε προς την πόρτα ενώ στηρίχτηκε στο κούφωμα. «Όταν ήρθες εδώ όπως σου είπα ήξερα πως ή θα μπυ είσαι χρήσιμη ή μπελάς και έγινες το δεύτερο. Με το που με ειδες να την πέφτω στον αγαπημένο σου αμέσως άνοιξες τα πλοκάμια σου να τον προστατεύσεις γιατί βλέπεις τον ερωτεύτηκε σ ένωσε εκείνος απλά έπαιζε και παίζει ακόμα μαζί σου. Βλέπεις ξέρω και φια το συμβόλαιο! Ήξερα από την αρχή γιατί σε έβαζα στην εταιρία μου όμως δεν περίμενα π θάνατος του γέρου να φέρει τα πάνω κάτω και να δα ξανά βρείτε....» είπε και έκανε μια παύση. Τι εννοεί; Τι θέλει να πει με αυτό;;;

Ε:Που κοκλαει ο πατέρας του Χρήστου;;;...είπα με κομμένη την ανάσα...Δεν μπορεί...είπα και νιώθω τα πόδια μπυ να τρέμουν...Εσυ τον...είπα κοφτά. Για απάντηση πηρα μόνο το σατανικό της γέλιο

Ξ:Ναι εγώ τον. Βλέπεις η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο που πλέον έχουν βρεθεί ουσίες που δεν ανιχνευονται ουτε με εξετάσεις ούτε με νεκροψία. Δε περίμενα πως μετά τη κλειδιά οχι μόνο θα είσασταν παλι μαζί αλλά ποιος να το λεγε πως θα ετοιμαζόμασταν καο για γάμο... είπε και ξέσπασε σε νευρικό γέλιο. Θέλω να την αρπάξω από το μαλλι και να την σκοτώσω με τα ίδια μπυ τα χέρια...

Ε:Τι άλλο θες πια από την οικογένεια του Χρήστου;; Δεν τα πήρες ολα ;;;;..ρώτησα αγανακτισμένη αλλά εκείνη απλά με κοίταγε

Ξ:Η εκδίκηση κοπέλα μου είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και ξ Χρήστος θα το φυσάει και δεν θα κρυώνει.... δεν του έχω πάρει όσα θέλω.. την εταιρία του...τα λεφτά του...Εσένα!...είπε και με κάρφωνε με τόσο μίσος στα μάτια... «όταν ολα αυτά γίνουν δικά μου τότε και μόνο τότε θα ησυχάσω και εγώ και ο πατέρας μου ο οποίος δολοφονήθηκε από τον μέγα Αντώνη Ρήγα....» είπε και κοπάνησε το χέρι της στη πόρτα. «Του πήρε τα παντα.., τη γυναίκα που αγαπούσε και του στερισε την ίδια του τη ζωή. Δημιούργησε την Ερέτρια του στις πλάτες του δικού μου πατέρα αλλά αυτό θα το πληρώσει... και σειρά έχει ο γιος του...» είπε και έκλεισε με Δύναμη την πόρτα. Έτρεξα να την προλάβω όμως είχε κλείσει ήδη.

Ε:Τι πας να κανεις άνοιξε μου....φώναζα να μου ανοίξει την πόρτα όμως άκουγα το κλειδί να κλειδώνει από πίσω.

Κ:Σε λίγες ώρες ο αγαπημένος σου Χρήστος θα έχει χάσει τα παντα μαζί και εσένα....εοπε και ακουσα τα βήματα της να χάνονται

Ε:ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ! ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ...ΞΕΝΙΑΑΑΑ....φώναζα και κοπάναγα την πόρτα με όλη μου τη δύναμη μέχρι που λύγισα. Έπεσα στο πάτωμα. Τα χέρια μου είχαν γίνει κατακόκκινα και ξυλαράκια από την πόρτα είχαν μπει στα χαρια μου με αποτέλεσμα να αρχίσει να τρέχει λίγο αίμα.

Οι ώρες περνούσαν και εγώ όλο φώναζα όμως κανεις δεν με άκουγε. Ήταν μάταιο. Καθόμουν στο ίδιο σημείο και απλά σκεφτόμουν τα λόγια της. Τόσο μίσος... θέλει να του κάνει κακό και δεν θα σταματήσει μέχρι να τα καταφέρει. Δεν μπορώ να την αφήσω να του το κάνει αυτό όμως στη θέση που είμαι τωρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα φια να τον βοηθήσω. Είμαι ακόμα πεσμένη στο πάτωμα πίσω από την πόρτα να κοιτάω το χώρο γύρω μου. Τα χέρια μου κατακόκκινα. Το στομάχι μου με έχει πεθάνει καο νιώθω να πονάει η κοιλιά μου. Το μόνο που σκέφτομαι τωρα είναι ο Χρήστος. Ένας δυνατός ήχος βγήκε από το στομάχι μου «σε παρακαλώ μωρό μου κρατήσου» είπα και ακούμπησα την κοιλιά μου. Φοβάμαι...φοβάμαι πολύ...ξέρω πως ο Χρήστος θα με ψάχνει... δεν μπορεί να αδιαφορεί.. γύρισα το κεφάλι μου και το βλέμμα μου έπεσε πάνω στο περιοδικό. Με το ζόρι άπλωσα το χέρι μου για να το φτάσω. Μόλις το έπιασα στα χαρια μου ξανά κοίταξα την φωτογραφία μας. Φαινόμαστε τόσο ευτυχισμένοι. Δεν γίνεται να προσποιείται! Άνοιξα μέσα την πρώτη σελίδα και το ματι μου έπεσε σε μια παράγραφο αφιερωμένη για μας και ειδικά σε μια μόνο πρόταση : « κεραυνοβόλος έρωτας μετάξι γραμματέας και αφεντικού ή μήπως ένα καλοστημένο συμβόλαιο;» Δεν είναι δυνατόν... δεν γίνεται... ένιωθα την καρδιά μπυ να χτυπάει τόσο δυνατά που νομίζω θα σπάσει. Νιώθω το δωμάτιο να στενεύει και το οξυγόνο να μειώνεται... δεν μπορεί.. αφού με ζήτησε πίσω.. φαίνεται στο βλέμμα του, στις κινήσεις του πως με θέλει κοντά του με αγαπάει... δεν γίνεται αυτό που γράφουν εδώ να είναι αλήθεια. Όμως... πως γίνεται να έμαθαν για την συμφωνία;;; Λες από κει να το έμαθε και η ξενια;;; Νιώθω το κεφάλι μου βαρύ και όλο και περισσότερες ερωτήσεις βομβάρδιζαν το μυαλό μου καθώς πολλα καυτά δάκρυα έτρεχαν στο πρόσωπο μου... μια μόνο ερώτηση με βασάνιζε «γιατί;;......» τι είναι αλήθεια από ολα αυτά και τι ψέματα;;;; Χρήστο....

🖋🖋🖋&⭐️⭐️⭐️