Κάθομαι δεν ξέρω και εγώ πόσες ώρες μέσα στην αποθήκη με τους φακέλους και νιώθω να ποναω παντού. Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να βρω αυτό που ψάχνω.. βέβαια στο θεμα αυτό δεν θεωρώ την ξενια ηλίθια σίγουρα θα έχει μάθει να κρύβεται καλα.. σηκώθηκα όρθια και κατευθύνθηκα προς την πόρτα. Την άνοιξα και βγήκα έξω. Τα ρούχα μου είχαν γεμίσει με σκόνη και προσπαθούσα να διώξω από πάνω μπυ όση περισσότερη ποσότητα μπορουσα! Έφτασα στο γραφείο μου και εκείνη τη στιγμή βγήκε η ξενια έξω φορώντας το παλτό της και κρατώντας την τσάντα της.

Ξ:Ακόμα εδώ είσαι;;...ρώτησε ξαφνιασμενη και όταν γύρισα και κοίταξα το ρολόι ήταν αρκετά αργά

Ε:τωρα θα φύγω απλά εκανα μια δουκεια και ξεχάστηκα.... της είπα και με γρήγορα βήματα ξεκίνησα να μαζεύω τα πράγματα μου. Εκείνη έφυγε χωρίς να πει τίποτα γιατί μαλλον βιαζόταν αλλά δεν με νοιάζει. Πηρα το κινητό μου και καθώς έβγαινα από το κτήριο πηρα τον Χρήστο τηλέφωνο. Χτυπούσε αρκετή ωρα αλλά δεν το σήκωσε. Απογοητευμένη έφτασα σπιτι μου. Συνέχισα να παίρνω τηλέφωνα το Χρήστο αλλά τωρα έδειχνε πως το έχει κλειστό. Έχω αρχίσει να ανησυχώ ξανά πείρα άλλες τρεις φορές και μετά σταμάτησα τελείως. Αναρωτιέμαι μήπως εκανα κάτι που τον πείραξε αν και αυτή που θα έπρεπε να έχει νεύρα θα ειμουν εγώ.... άκου κει να πάει την κατσίκα στο σπιτι της... πήγα στο δωμάτιο μου και έβαλα το νυχτικό μου. Έχω κάτι νεύρα αυτή τη στιγμή.. και φταίει αυτός! Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και σκεπάζομαι με τα σκεπάσματα. Ελπίζω αύριο που θα ψάξω καλύτερα στην αίθουσα με τα ντοσιέ να το βρω αυτό που ψάχνω. Τα περιθώρια στενεύουν και με την ηλιθιότητα που δέρνει το Χρήστο ολα γίνονται πιο εύκολα για τη ξενια... καθώς παω να κλείσω τα μάτια μου πετάγομαι πάνω από τον έντονο ήχο του κουδουνιού που ηχούσε σα σειρήνα στα αφτια μου. Σηκώνομαι πάνω με βαριά καρδιά και παω προς την πόρτα. Μόνο και είναι ο Χρήστος ορκίζομαι θα του σπάσω το κεφάλι... φτάνω στην πόρτα και κοιτάω από το ματάκι αλλά έξω ήταν θεοσκοτεινα. Όπως ήταν φυσικό ρώτησα ποιος είναι αλλά απάντηση δεν πείρα σε αντίθεση ένα δυνατό κουδούνισμα ήταν αρκετό για μα θυμώσω περισσότερο. Άνοιξα απότομα την πόρτα και ο Χρήστος όρμησε καταπάνω μου φιλώντας με κατευθείαν στο λαιμο. Με χίλια ζόρια έκλεισα την πόρτα κάνοντας τον να με κολλήσει πάνω της.

Ε:Χρήστο σταματά... είπα νευριασμενη και τον απομάκρυνα με δύναμη από πάνω μου. Εκείνος με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία

Χ:Τι έγινε μωρό μου;;...με ρώτησε και με ξανά πλησίασε

Ε:Ρωτάς και ολας;;Σε πηρα τόσες φορές στο τηλέφωνο και εσυ άφαντος...είπα ενώ έβαλα αγανακτισμένη τα χέρια μου στη μέση...εκείνος έβαλε το χέρι του στην τσέπη για να βγάλει το κινητό του από την τσέπη και αφού το έκανε το κοίταξε έκπληκτος.

Χ:Συγγνώμη το είχα στο αθόρυβο...είπε και εγώ έβαλα την παλάμη μου στο κούτελο μου ενώ ξεφυσιξα... «τι έχεις;;..» ρώτησε ανήσυχος και τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση μου

Ε:Με εκνευρίζεις αυτό έχω...του είπα και χαμήλωσα το βλέμμα μου. Δεν νιώθω και πολύ καλα τωρα που το σκέφτομαι. Αφήνω το σώμα μου να ακουμπήσει το δικό του.

Χ:Εβελίνα τι έχεις; Φαίνεσαι χλωμή...είπε τρομαγμένος και με κοίταξε έντονα στα μάτια. Νομίζω πρέπει να του το πω. Δεν μπορώ να το κρατάω άλλο άσε που σε λίγο θα φανεί..

Ε:Χρήστο...του είπα και βγήκα από την αγκαλιά του για να τον κοιτάω καλύτερα στα μάτια. Εκείνος με κοιτούσε παραξενεμενος και έτοιμος να ακούσει αυτό που είχα να του πω... «Χρήστο εγώ...» πήγα να πω. Τι έχω πάθει; Δεν μπορώ να το πω δεν βγαίνει από το στόμα μου αυτό το πράγμα..

Χ:Εβελίνα τι μου κρύβεις;;... είπε με σοβαρό ύφος και λίγο αγριεμένο. Σταύρωσε τα χέρια του και το βλέμμα του έγινε επιβλητικό. Εδώ και αν με κομπλάρει τελείως.. ξέρεις κάτι; Θα το πεις θες δε θες τον κοίταξα βαθιά στα μάτια και με μια γρήγορη ανάσα του το ανακοίνωσα

Ε:Χρήστο είμαι έγκυος στο παιδι σου....είπα κοφτά και ένιωθα τα πόδια μου να έχουν παγώσει από το άγχος. Εκείνος γουρλωσε τα μάτια του και κατέβασε απότομα τα χέρια του από το στήθος. Με κοιτούσε επίμονα στα μάτια μαλλον μη μπορώντας να χωνέψει αυτό που του είχα πει «Δεν φταίω εγώ! Προσπαθούσα να τηρήσω το κωλο συμβόλαιο σου και να παίρνω τα αντισυλληπτικά αλλά δεν προλάβαινα σχεδόν ποτε και εσυ δεν χρησιμοποιούσες προφυλάξεις και τωρα καταλήξαμε εδώ...» είπα με μια ανάσα με τη φωνη μου στο τέλος να σπάει...έβαλα τα χαρια μου στο πρόσωπο μου όταν ξαφνηκα ένιωθα το σώμα του να κολλάει στο δικό μου και τα χέρια του να τυλίγονται γύρω μου. Έβγαλα τα χέρια μοθ από το πρόσωπο μου ΞΑΙ σήκωσα αργά το βλέμμα μου για να συναντήσω τα υπέροχα μάτια του. Φαινοντουσαν τόσο λαμπερά και χαρούμενα...

Χ:Ήταν το καλύτερο που θα μπορούσες να μου πεις..είπε και με φίλησε γλυκά στα χείλη. Εγώ μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυα μου τα άφησα να κυλήσουν στα μάγουλα μου. «Δεν θέλω να σε βλέπω δακρυσμένη ακόμα και αν είναι δάκρυα χαράς...»είπε ενώ πέρασε τον αντίχειρα του κάτω από τα μάτια μου για να καθαρίσει το πρόσωπο μου από τα δάκρυα.

Ε:Απλά περίμενα να φωνάξεις ή να μου πεις...πήγα να πω αλλά η φωνή του με διέκοψε

Χ:Αν δεν ειμουν ερωτευμένος μαζί σου και δεν μπορουσα να κάνω μακρυά σου τότε θα έπρεπε να περάσουν χίλιες δυο σκέψεις από το μυαλό σου....είπε και με φίλησε ξανά με πάθος στο στόμα. Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το λαιμο του ενώ εκείνος δάγκωσε ελαφρά το κάτω χείλος μου έτσι ώστε η γλώσσα του να συναντήσει την δίκη μου. Με χούφτωσε απαλά στα οπίσθια και εγώ χαμογέλασα. Μου είχε λείψει αυτή μας η επαφή. Ανασηκωθηκα ελαφρά τυλιγοντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Εκείνος χωρίς να διακόψει το φιλί μας με οδήγησε στο δωμάτιο. Με άφησε απαλά στο κρεβάτι και έβγαλε το σακάκι του. Χαμογέλασα ελαφρά και εκείνος ξάπλωσε από πάνω μου ενώ πλησίασε το αφτι μου ψιθυρίζοντας μου αισθησιακά «σε λίγο δεν θα μπορώ να στα κάνω αυτά...» είπε και μου δάγκωσε τον λοβό του αυτιού μου καθώς ξεκουμπωνε το πουκάμισο του. Του το αφαίρεσα τελείως και χάιδεψα το σώμα του. Ήταν αρκετά σφιγμένος αλλά ήξερα πως να τον χαλαρώσω. Τον τράβηξα κοντά μου και με μια γρήγορη κίνηση ανέβηκα από πάνω του. Εκείνος ξαφνιάστηκε αλλά έδειχνε να του αρέσει όλο αυτό. Πλησίασα τον λαιμο του και άρχισα να τον φιλάω έντονα στο λαιμο συνεχίζοντας προς τους κοιλιακούς του. Με τα χέρια μου έβγαζα αργά την ζώνη του ακουμπώντας τον ερεθισμένο του καβάλο. Εκείνος άρχιζε να αναστενάζει έντονα. Πέρασα το χέρι μου μέσα από το παντελόνι του και άρχισα να τον χαϊδεύω όσο πιο αργά μπορουσα. Εκείνος με χάιδευε στην μέση με απαλές κινήσεις μέχρι που το χέρι του βρέθηκε κάτω από το νυχτικό μου και πάνω στην περιοχή μου. Πίεσα ελαφρά τον καβάλο του και εκείνος έβαλε απότομα δυο δάχτυλα μέσα μου. Αναστέναξα δυνατά και εκείνος χαμογέλασε πονηρά. Άρχισα να χαϊδεύω πιο γρήγορα την στύση του και εκείνος έκανε το ίδιο με την περιοχή μου. Ειμουν κοντά στο να τελειώσω και το ήξερε. Έβγαλα το χέρι μου από το παντελόνι του έτσι ώστε να του το αφαιρέσω τελείως. Εκείνος μου έβγαλε το νυχτικό και με μια γρήγορη κίνηση με έβαλε από κάτω του. Άρχισε να πιπιλαει το στήθος μου και να πιέζει την περιοχή μου πάνω από το εσώρουχο «Χρήστο..» μουρμούρισα και του έβγαλα το παντελόνι γρήγορα. Τον ήθελα μέσα μπυ δεν άντεχα αλλο. Εκείνος μου έβγαλε απότομα το εσώρουχο και αμέσως μετά έβγαλε καο το δικό του. Μου χαμογέλασε και πλησίασε το πρόσωπο μου «δεν θα σε αφήσω να φύγεις ποτε!» Είπε με ένταση ΞΑΙ μπήκε μέσα μου κτητικα. Ο ρυθμός του αργος. Αυτό που έκανε με τρελαίνει περισσότερο από ποτε. Με τα νύχια μου άφηνα γρατζουνιές στην πλάτη του. Εκείνος αναστέναζε όσο ο ρυθμός του γινόταν όλο και πιο γρήγορος. Ένιωθα τόσο όμορφα. Ο τρόπος του ο ρυθμός του διαφορετικός από τις άλλες φορές. Μπαινόβγαινε με ταχύτητα μέχρι που με μια κόφτη ανάσα τελειώσαμε και οι δυο. Έπεσε απαλά πάνω στο σώμα μου κρατώντας με αγκαλιά. Ειμουν τόσο ευτυχισμένη εκείνη τη στιγμή που πίστευα πως από δω και πέρα μόνο ευτυχία θα υπάρχει στη ζωή μου αφού εκείνος θα είναι κοντά μου

Γεια σασσσσσς νέο κεφ άργησα αρκετά αλλά δεν πειράζει ανεβασα😂😂 εκπιζω να σας άρεσε❣️ μην ξεχνάτε ⭐️⭐️&🖋🖋
Δυστυχώς και τα επόμενα θα καθυστερούν σχετικά λίγο αλλά τι να κάνω☹️ τα λεμε στο επόμενο φιλάκια 😘😘❤️❤️