Σηκώθηκα όρθια και οπλίστηκε με θάρρος. Έπρεπε να τον αντιμετωπίσω. Θα του δείξω πως τίποτα δεν είναι ίδιο. Ότι μου είναι πλέον αδιάφορος. Ακολούθησα την κατια και σε λίγο είχαμε φτάσει μπροστά από την πόρτα....τέρμα τα ψέματα...είπα στον εαυτό μου και μπήκα μέσα.... μπήκα μέσα στην αίθουσα και τα βλέμματα των περισσότερων όπως και του Χρήστου ήταν πάνω μας. Πλησίασα την ξενια και καθησα δίπλα της. Εκείνη ξεκίνησε να μιλάει και εγώ καρφωνα επίμονα το τραπέζι. Ένιωθα το Βλέμμα του πάνω μου να καίει το κορμί μου. Μια βαθιά επιθυμία άρχισε να ξυπνάει μέσα μου. Ήθελα ξανά το άγγιγμα του στο σώμα μου, τα χείλη του πάνω στα δικά μου... κούνησα δεξιά και αριστερά το κεφάλι μου για να διώξω αυτές τις σκέψεις και καθησα σταυροπόδι. Εκείνος παρακολουθούσε με τόση προσοχή τη συζήτηση όσο και εμένα. Έσφιγγα επίμονα το τετράδιο που κρατούσα στα χέρια μου. Δεν αισθανόμουν καλα ξανά. Η παρουσία του έχει αναστατώσει όλο μου το είναι... ξαφνικά η βαριά και επιβλητική φωνή του ήχησε στα αφτια μου

Χ:Με συγχωρείτε το μπάνιο προς τα που είναι;... ρώτησε και σηκώθηκε όρθιος στρώνοντας το σακάκι του

Ξ:Θα σας δείξει γ γραμματέας μου..είπε η ξενια και γύρισε να κοιτάξει εμένα.. Εβελίνα οδήγησε τον κύριο Ρήγα...είπε και πήρε αυτό που κρατούσα. Κοιτούσα λίγο χαμένη για το τι είχε γίνει μόλις τωρα. Σηκώθηκα όρθια και πλησίασα την πόρτα. Ένιωσα την παρουσία του κοντά μου και αναστατώθηκα ολόκληρη. Βγήκαμε έξω από την αίθουσα και ξεκίνησα να περπατάω χωρίς να κοιτάξω πίσω μου. Τον ένιωθα όλο και πιο κοντά μου και ένιωθα μια έντονη δυσφορία. Φτάσαμε στο μπάνιο και εγώ μπήκα στις γυναικείες τουαλέτες και στηρίχθηκα στο νιπτήρα. Με το άλλο μου χέρι έπιασα την κοιλιά μου. Ένιωθα να ανακατεύομαι. Σήκωσα το βλέμμα μου στον καθρέπτη και συνάντησα το δικό του. Ήταν ακριβώς από πίσω μου και με κοιτούσε επίμονα χωρίς να πει τίποτα. Έβαλα το χέρι μου στο κούτελο μου και πηρα μια ανάσα.

Χ:είσαι καλα;...με ρώτησε και με γύρισε για να τον κοιτάζω. Τα χέρια του ήταν δεξιά ΞΑΙ αριστερά από τη μέση μου. Το βλέμμα του ανήσυχο.

Ε:Ναι...είπα μονολεκτικά και πήγα να φύγω από κοντά του όμως το κράτημα του με σταματησε. Με γύρισε έτσι ώστε να τον κοιτάω βαθιά στα μάτια. Μου είχαν λείψει τόσο πολύ..

Χ:Εκείνη τη μέρα έφυγες χωρίς να με αφήσεις να σου μιλήσω... μου είπε με ήρεμο τόνο και με τράβηξε κοντά του μειώνοντας την μεγάλη απόσταση μεταξύ μας

Ε:Η σιωπή σου τα είπε ολα..του είπα καθώς προσπαθούσα να αυξήσω ξανά την απόσταση μεταξύ μας όμως δεν τα κατάφερνα

Χ:Άφησε με γαμωτο να σου μιλήσω...μου είπε και με κόλλησε πάνω του. Με κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του και με κοιτούσε βαθιά στα μάτια

Ε:Δεν θέλω να ακούσω τα ψέματα σου...του είπα απογοητευμένη. Η φωνή της Κάτιας μας αποσυντονίζει και τους δυο

Κ:Κύριε Ρήγα.Ωχ συγγνώμη.... είπε και άμεσος βγήκα από το κράτημα του Χρήστου ενώ απομακρύνθηκα γρήγορα από το μπάνιο όμως ακουσα την κατια να λέει «η συμφωνία έκλεισε σας περιμένουν στην κάτω αίθουσα για να γιορτάσετε»... ποια συμφωνία; Για ποιο πράγμα μιλάει;...

Ανέβηκα στο γραφείο μου και καθησα στην καρέκλα μου. Τι με έχει πιάσει; Η παρουσία του μου κάνει κακό. Τι θέλει επιτέλους από μένα; Τόσο πολύ θέλει να δικαιολογηθεί; Τωρα με θυμήθηκε; Μετά από ένα μήνα;  Πηρα τα πράγματα μου και έφυγα. Δεν θα άντεχα ούτε λεπτό παραπάνω στον ίδιο χώρο μαζί του.

[..]
Με το που έφτασα το επόμενο πρωί στην εταιρία η ξενια με φώναξε έξαλλη στο γραφείο της. Έφτασα στο γράφει μου και άφησα τα πράγματα μου. Χτύπησα την πόρτα της και όταν την ακουσα μα μπυ φωνάζει να περάσω μέσα το θέαμα που αντίκρισα με έκανε να παγώσω... τι θέλει αυτός εδώ;;... το βλέμμα μου έπεσε πρώτα σε εκείνον και μετά στην ξενια

Ξ:Δεν μου λες Εβελίνα τι το πέρασες εδώ μέσα;  Ότι ωρα θες φεύγεις και έρχεσαι; Που εισουν χθες το βράδυ που σε χρειαζόμουν; Αν δεν μου έλεγε η κατια πως εφυγες ακόμα θα σε έψαχνα...έλεγε μέσα στα νεύρα. Δεν ήξερα τι να πω. Δεν το σκέφτηκα καθόλου να της το πω. Ειμουν τόσο χάλια. Και το ότι είναι εδώ ο Χρήστος δεν με βοηθάει στο να δικαιολογηθώ

Ε:Δεν ένιωθα καλα...της είπα και εκείνη εξωργηστηκε περισσότερο

Ξ:Και δεν με ενημερωσες; Τι έπαθες στα καλα του καθουμένου; Αφού το πρωί εισουν μια χαρά...είπε με λίγο πιο ήρεμο τόνο και έβαλε τα χέρια της στη μέση. Ο Χρήστος με παρακολουθούσε με προσήλωση. Είχε βολευτεί στην καρέκλα του και περίμενε να ακούσει τι είχα να πω στην ξενια

Ε:δεν το σκέφτηκα...είπα για να αποφύγω την δεύτερη ερώτηση της απαντώντας μόνο στη πρώτη. Όμως δεν το άφησε έτσι

Ξ:Δεν μου απαντάς όμως τι ήταν το τόσο σημαντικό που έπρεπε να φύγεις έτσι;...είπε και τα μάτια του Χρήστου ήταν καρφωμένα πάνω μου. Με κοιτούσαν τόσο έντονα σα να κρεμόταν όλη του η ζωή από την απάντηση μου. Ήξερα πως αν δεν της εκεγα δεν θα με άφηνε ήσυχη. Σενάρια επαιζαν στο μυαλό μου. Έφτασα μέχρι και στο σημείο να σκεφτώ πως την έβαλε π Χρήστος αλλά αυτό είναι αδύνατον.

Ε:Ανακατευομουν...της είπα και τότε κάθησε στην καρέκλα της με ηρεμία. Τα μάτια του Χρήστου με κοιτούσαν ακόμα πιο περίεργα από πριν. «Με θέλετε κάτι άλλο;» Ρώτησα μη μπορώντας να μείνω άλλο

Ξ:Ναι να πας να καθαρίσεις την αίθουσα με τα ντοσιέ...είπε ξερά και γύρισε να κοιτάξει το Χρήστο μαγεμένη. Δεν μπορώ να παω εκεί μέσα. Θα με πιάσει παλι βήχας

Ε:Ξέρετε...πήγα να πω αλλά η αγριεμένη φωνή της με σταματησε

Ξ:Ακόμα εδώ είσαι; Ήδη έχασα πολύτιμο χρόνο με σένα αντί να τον αφιερώσω στον Χρήστο...είπε ΞΑΙ γύρισε σε εκείνον..με συγχωρείς έτσι;...του είπε και εκείνος δεν μίλησε απλά της χαμογέλασε.

Βγήκα από το γραφείο της και κατευθύνθηκα προς την σκονισμένη αίθουσα. Μπήκα μέσα και άρχισα να καθαρίζω. Σκεφτόμουν το Χρήστο. Αυτό το χαμόγελο... με το ίδιο χαμογελούσε και σε μένα.. είναι ένας υποκριτής! Δεν έχει αλλάξει καθόλου. Θα είναι ο ίδιος Χρήστος. Αυτός που παίζει και πληγώνει όσους τον αγαπούν... δεν είχα καταλάβει πως βρισκόμουν με τα γόνατα στο πάτωμα να κλαίω με τόση ένταση. Και η επόμενη στη λίστα του είναι η ξενια. Ειδα πως τον κοίταγε. Και δεν φτάνει αυτό! Με εξευτέλισε και μπροστά του. Για άλλη μια φορά ένιωσα άχρηστη και ασυμαντη. Έχει στοιχειώσει την ζωή μου.. σηκώθηκα όρθια και συνέχισα να καθαρίζω μέχρι που βρήκα αυτό το ντοσιέ που έψαχνα από χθες. Το πηρα στα χέρια μου και αυτό που ανακάλυψα με σόκαρε.....

Ελπίζω να σας άρεσε γιατί εμένα ήταν κάπως έτσι και έτσι😪😢
Τα λέμε στο επόμενο εμείς❤️❤️❤️😍😍😘
🌟🌟🌟&🖋🖋