Εβελίνας POV

Βρίσκομαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου. Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και γυρνάω απότομα στην άλλη μεριά του κρεβατιού. Ο Χρήστο άφαντος! Είχε φύγει, με είχε αφήσει ξανά μόνη... καθισα καθιστή στο κρεβάτι και ξεφυσιξα..δεν έπρεπε να γίνει αυτό που έγινε... ήταν ένα τεράστιο λάθος καο φταίω εγώ για αυτο που τον άφησα να Μπει ξανά στη ζωή μου ενώ πριν λίγες ώρες ήταν στην Ρωσία με την γυναίκα του και ποιος ξέρει τι εκανα... έπεσα ξανά πίσω στο κρεβάτι μπυ και κοίταξα το ταβάνι. Πως τα έχω κάνει τόσο χάλια γαμωτο;; Γιατί να είμαι τόσο αδύναμη; Γιατί να αφήνω τον έρωτα και το πάθος να με καταστρέφουν;
Καθησα λίγο στο κρεβάτι και μετά σηκώθηκα να ετοιμαστώ. Έπρεπε να παω στην δουλειά. Δεν είχε νόημα να το αποφεύγω άλλο! Τουλάχιστον οι προσκλήσεις είναι έτοιμες όποτε βγήκε κάτι θετικό απο την πολυήμερη απουσία μπυ από το γραφείο. Ντύθηκα απλά φορώντας μια μαύρη φούστα κολλητή μέχρι το γόνατο καο από πάνω ένα άσπρο πουκάμισο με το μαύρο σακάκι μπυ και τις μαύρες γόβες μου. Βγήκα από το σπιτι και κατευθύνθηκα προς την εταιρία. Ο καιρός σήμερα ήταν έτοιμος για βροχή. Μουντός σαν και τη διάθεση μου... έφτασα στην εταιρία αλλά η ελευθερία δεν ήταν στην θέση της ακόμα. Κοίταξα το ρολόι στον τοίχο και διαπίστωσα πως είχα φτάσει δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα. Ανέβηκα στον όροφο και άκουσα φωνές από το γραφείο του Χρήστου. Άφησα τα πράγματα μου και κατευθύνθηκα προς την πόρτα του. Τον ακουσα σε έξαλλη κατάσταση όποτε μπήκα μέσα χωρίς να χτυπήσω την πόρτα αλλά αθόρυβα. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω του. Εκείνος μίλαγε στο τηλέφωνο και δεν είχε προλάβει να βγάλει το μπουφάν του όποτε και εκείνος μόλις τωρα είχε έρθει. Το βλέμμα του έπεσε σε μένα και αμέσως μέρα έκλεισε με νεύρα το τηλέφωνο.

Ε:Ολα εντάξει;..τον ρώτησα και πλησίασα λίγο το γραφείο του

Χ:Εσυ πως τα βλέπεις ρε Εβελίνα;...είπε με εμένα εκνευρισμό στη φωνή του όμως αμέσως το μετάνιωσε... συγγνώμη δεν φταις εσυ...είπε και με πλησίασε. Στάθηκε ακριβώς μπροστά μου και πέρασε το χέρι του απαλά πάνω από το μάγουλο μου. Οι ματιές μας είχαν κλειδώσει. Εκείνος με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής και έκανε να με φιλήσει όμως τον σταμάτησα. Απομάκρυνα το χέρι του από το μάγουλο μου κει εκείνος με κοίταξε ξαφνιασμένος αλλά και φοβισμένος

Ε:Χρήστο...πήγα να πω αλλά σταμάτησα...μαλλον.. είπα και κόμπιασε λίγο... κύριε Ρήγα.... είπα και δεν τον κοίταξα. Εκείνος έμεινε να με κοιτάει και μπορώ να καταλάβω πως σιγά σιγά άρχιζε να νευριάζει

Χ:Τι συμβαίνει Εβελίνα;;...είπε με την επιβλητική φωνή του και μπορουσα να διακρίνω τον εκνευρισμό του

Ε:αυτό που έγινε χθες ήταν λάθος....του είπα και αμέσως ένιωσα το σώμα μου να κόλλαει με δύναμη στον τοίχο λίγο πιο πίσω μου. Το βλέμμα μου συνάντησε το εκνευρισμένος βλέμμα του Χρήστου. Εκείνος με εγκλώβισε ανάμεσα από τα χέρια του που βρίσκονταν δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου

Χ:Τι ειπες;;...ρώτησε μέσα από τα δόντια του... πες μου το ειπες....επανέλαβε πιο καθαρά και κοπάνησε με δύναμη τις παλάμες του στον τοίχο. Εγώ τρανταχτηκα από τον έντονο κραδασμό και σήκωσα το βλέμμα μου να τον κοιτάξω με θάρρος... καιρός να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο

Ε:Αυτό που άκουσες. Βαρέθηκα να μου συμπεριφέρεσαι σαν αντικείμενο.. μέχρι και αυτά έχουν ημερομηνία λήξης και η δίκη μου έφτασε από την μέρα που έφυγες για Ρωσία... πλέον δεν είχα καταλάβει πως του φώναζα μέσα στο πρόσωπο...εκείνος έπιασε τα χέρια μου και τα κόλλησε πάνω από το κεφάλι μου κρατώντας τα κολλημένα στον τοίχο

Χ:Εσυ αυτό κατάλαβες από χθες το βράδυ;;... ρώτησε ήρεμος ενώ με κοιτούσε βαθιά στα μάτια...Μίλα το φελεκι μου....είπε και έσφιξε περισσότερο τα χαρια μου

Ε:Δεν έχει σημασία τι καταλαβα αλλά τι ισχύει..Την μια είσαι καλός και την άλλη με κανεις χίλια κομμάτια..Φτάνει πια Χρήστο δεν αντέχω άλλο γαμωτο....του είπα και η φωνή μου έσπασε στο τέλος και το βλέμμα μου έπεσε στο πάτωμα...ποναω...ποναω πολύ.. δεν μπορώ όμως να ζω μέσα στο φόβο.. δεν μπορώ να του πω ποσό τον αγαπάω, ποσό ερωτευμένη είμαι μαζί του... δεν προκειτε να δείξω αδυναμία ξανά... παιχνίδια τέλος... εκείνος άφησε τα χέρια μου και απομακρύνθηκε από κοντά μου ενώ κατευθύνθηκε προς το γραφείο του. άνοιξε ένα συρτάρι ΞΑΙ έβγαλε από μέσα την καταδίκη μου.. αυτόν τον κόκκινο φάκελο που κρατάει την ζωή μου μέσα της. Έβγαλε το συμβόλαιο και στάθηκε μπροστά μου. Με κοίταξε με τόσο μίσος στα μάτια...

Χ:Κοίταξε με...είπε ΞΑΙ εγώ το εκανα. Εκείνος σήκωσε το συμβόλαιο μπροστά μου και το έσκισε στα δυο, μετά στα τέσσερα και τέλος σε μικρά κομματάκια...Τωρα που δεν υπάρχει πια μπορεις να με αφήσεις να σου κάνω έρωτα για μια τελευταία φορά;;... ρώτησε σχεδόν παρακλητικά. Τον κοίταξα βαθιά στα μάτια..δεν έχω το κουράγιο. Δεν αντέχω..θέλω να τα αφήσω ολα πίσω μου... αν το κάνει θα λυγίσω.. χωρίς να πω κάτι πήγα να βγω από το γραφείο του όμως λίγο πριν ανοίξω την πόρτα το χέρι του με σταματησε. Με γύρισε με δύναμη προς το μέρος του ΞΑΙ ένωσε τα μέτωπα μας «γιατί μου το κανεις αυτό;» Με ρώτησε και εγώ έκλεισα τα μάτια μου

Ε:Άφησε με να φύγω μακριά σου...είπα λυγίζοντας και εκείνος απομακρυνε τα μέτωπα μας και εγκλώβισε τα μάγουλα μου στις παλάμες του

Χ:Δεν μπορώ...ψέλλισε και τότε σήκωσα το βλέμμα μου και έβγαλα με δύναμη τα χαρια του από πάνω μου

Ε:Δεν υπάρχει τίποτα να σε κρατάει πια..το έσκισες το παλιό συμβόλαιο γιατί δεν με αφήνεις να ηρεμήσω πια;;;.....του είπα και δάκρυα από τα νεύρα μου άρχισαν να κυλούν στα μάτια μου.γιατι δεν μου δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση;;; Γιατί με αφήνει να υποφέρω και άλλο;;;;... εκείνος με κοίταξε βαθιά στα μάτια και με πλησίασε σε απόσταση αναπνοής

Χ:Υπάρχουν τα αισθήματα μου για σένα που μου λένε πως αν φύγεις θα πεθάνω..... είπε και ένωσε τα χείλη μας σε ένα παθιασμένο φιλί... εγώ ανταποκρίθηκα αμέσως. Γιατί το κάνει χειρότερο;; Το σώμα μου παραδόθηκε σε εκείνον χωρίς να μπορώ να το ελέγξω.. τα χέρια μου τυλίχτηκαν γύρω από το λαιμο του.. εκείνος πέρασε τα χέρια του στην μέση μου και άρχισε να χαϊδεύει απαλά το κορμί μου... ένα του άγγιγμα έφτανε για να με κάνει να ανάψω ολόκληρη..ένιωθα όλο μου το είναι να καίγεται και την περιοχή μου να υγραίνει όλο και πιο πολύ..ένα του φιλί ήταν αρκετό στο να με κάνει να τελειώσω στα χέρια του.. ξαφνικά σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσες... εκείνος πήγε να με ξανά φιλήσει αλλά τον σταμάτησα

Ε:Δεν μπορώ... του είπα και σε κλάσματα δευτερολέπτου είχα βγει από το γραφείο του με προορισμό ένα μέρος για να ηρεμήσω... έφτασα στην αίθουσα συσκέψεων και μπήκα μέσα...έκλεισα την πόρτα και προσπάθησα να βρω την ανάσα μου.. οι παλμοί μου είχαν ανεβεί επικίνδυνα πολύ.. ξαφνικά η πόρτα έκλεισε με δύναμη και γύρισα να δω το έγινε. Τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά του τα οποία πέταγαν φωτιές. Ακουσα την πόρτα να κλειδώνει και ειδα να σχηματίζεται ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του. Εκείνος με γρήγορες κουνήσεις με πλησίασε και με κόλλησε ανάμεσα σρο σώμα του και στο τραπέζι

Χ:Δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή μωρό μου... είπε και επιτέθηκε στα χείλη μου....

To be continued.....

Γεια σασσσσσσσσς τι κάνετε;;;; Ελπίζω όλοι να είστε πολύ καλα... είδατε σήμερα δεν σας άφησα έτσι😏😏 πολύ αποφασιστικός ο Χρήστος μας πάντως😁😁
Μέχρι το επόμενο φιλάκια 😍❤️❤️
🌟🌟🌟&🖋🖋