Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Κεφαλαιο 29ο

Χρήστου POV

Χ:ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ...είπα έξαλλος καο αμέσως της όρμησα. Άρχισα να την φιλάω στο λαιμο και να την γεμίζω με τα σημάδια μου. Την ακουω να αναστενάζει και νιώθω το αίμα μου να βράζει. Έτσι αναστέναζε και στον άλλον; Πλησίασα το πρόσωπο της και της είπα «Είσαι και συ μια πουτανα σαν τις υπόλοιπες» εκείνη με κοίταξε βαθιά στα μάτια και νομίζω πως τωρα άρχισε να καταλαβαίνει τι γίνεται. Δεν έκανε καμία κίνηση να με απομακρύνει ή να φύγει από κάτω μου. Μόνο με κοιτούσε με αυτά τα υπέροχα της μάτια. Το βλέμμα της άδειο. Πες μου τι σκέφτεσαι γαμωτο μη με αφήνεις έτσι. Φώναξε μου, βρίσε με, μόνο μη με κοιτάς έτσι

Ε:Για αυτό με επέλεξες...ψέλλισε...Γιατί είμαι μια πουτανα σαν όλες τις άλλες...συνέχισε και δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια της στα μαλλιά της και μετά στο πάπλωμα. Τι της είπα;; Το παράκανα.. δεν μπορώ να την βλέπω έτσι...

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και της αφαιρώ το εσώρουχο. Δεν ξέρω τι θέλω να κάνω. Τρελαίνομαι στην ιδέα πως άφησε κάποιον άλλο να μπει μέσα της, να της κάνει έρωτα, να την γεμίσει....αρχίζω μα βγάζω τα ρούχα μου. Εκείνη μένει ακίνητη με το βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι. Πλησιάζω το πρόσωπο της και τότε είναι που γυρνάει το βλέμμα της σε μένα.

Χ:Σε γαμησε;....την ρωτάω με όση ψυχραιμία μπορουσα να διαθέσω και εκείνη απλός με κοιτούσε. Εγκλωβισα τα μάγουλα της στις παλάμες μου και την ταρακούνησα «απάντησε μου γαμωτο τον άφησες να σου κάνει έρωτα;» Εκείνη έκλεισε τα μάτια της....η σιωπή της τα λέει ολα. Το μυαλό μου θόλωσε. Δεν ήξερα τι να κάνω από να νεύρα μου μπήκα μέσα της απότομα και με όση δύναμη είχα. Μια κραυγή πόνου βγήκε από το στόμα της και τότε τοποθέτησα το χέρι μου για να μην ξανά φωνάξει... ήταν μάταιο να κουνηθεί. Είχε παραδώσει στα χέρια μου. Με άφηνε να την πονέσω. Κάθε ώθηση μου έβγαζε την οργή που είχα μέσα μου.. «αυτό για να καταλάβεις πως είσαι δίκη μου»..είπα και μπήκα δυνατά μέσα της... «αυτό για τον παπάρα που άφησες να σε γαμησει»...είπα και μπήκα πιο δυνατά μέσα της... «και αυτό για να μάθεις να ανοίγεις τα πόδια σου»...είπα και με μια τελευταία δυνατή ώθηση τελείωσα μέσα της...

Εβελίνας POV

Ε:Για αυτό με επέλεξες...ψέλλισα...Γιατί είμαι μια πουτανα σαν όλες τις άλλες...είπα και τότε δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια μου. Μπορεί να είμαι μεθυσμένη αλλά δεν είμαι αναίσθητη. Κοιτούσα με ένα άδειο βλέμμα το ταβάνι. Δεν ξέρω αν η καρδιά μοθ χτυπάει πλέον ή σταμάτησε. Δεν την νιώθω.... πονάω.       Η κάθε του ώθηση τα λόγια του ολα με πονούν. Πιστεύει πως εκανα κάτι με τον αλεξ;;; Δεν νιώθω τα πόδια μου, υποφέρω. Θέλω να φωνάξω, να του ορμηξω, να τον σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια....Ξαφνικά νιώθω τα χείλη του να ακουμπούν τα δικά μου και στρέφω το βλέμμα μοθ προς το μέρος του. Με φιλούσε στο στόμα με πάθος. Το φιλί ήταν ήρεμο και είχε συναίσθημα. Χαχα ας γελάσω. Αυτός δεν έχει συναισθήματα. Τον σιχαίνομαι! Τα λόγια του είναι σαν μαχαίρια στην καρδιά μου. Εκείνος σταματάει το φιλί και σηκώνει το βλέμμα του για να συναντήσει το δικό μου.

Ε:Είσαι ένα τέρας...εκανα μια διαπίστωση και εκείνος χαμήλωσε τα μάτια τοθ ενώ το βλέμμα του σκοτείνιασε

Χ:Ναι είμαι... είπε και σηκώθηκε από πάνω μου ενώ μετά από λίγο άκουσα την πόρτα του σπιτιού μου να κλείνει. Έμεινα να κοιτάω το ταβάνι δεν μπορουσα να κουνήσω το σώμα μου. Ολα τα νεύρα του κορμιού μου είχαν ακινητοποιηθεί. Στο μυαλό μου συνέχεια έπαιζαν τα λόγια του «είσαι και συ μια πουτανα σαν όλες τις άλλες» αυτό είμαι για εκείνον, για αυτό με πήδηξε με τον χειρότερο τρόπο...αυτό είμαι και δεν αλλάζει...ένα αντικείμενο! Έβαλα τις παλάμες των χεριών μου και κάλυψα τα ματια μου. «Πως γίνεται να είμαι ερωτευμένη με ένα τέρας; Πως;;πως;;Τον μισώ...»είπα δυνατά και γύρισα μπρούμυτα και αγκάλιασα το μαξιλάρι μου με δύναμη...

Χρήστου POV

Είμαι στο αυτοκίνητο μου και οδηγώ για να παω στην έπαυλη μου. Τέρας... αυτό με θεωρεί ένα τέρας... και δεν έχει άδικο. Της έχω πει τόσα και της έχω κάνει τόσα.... μέχρι εκείνο το βράδυ που την...δεν το πιστεύω και απόψε βγήκα εκτός εαυτό...υποφέρω που την κάνω να πονάει αλλά της αξίζει.... αμέσως πάτησα με δύναμη το φρένο και κοπάνησα πίσω στο κάθισμα μου με δύναμη. Κοίταξα από το τζαμί του αυτοκινήτου έναν άλλο οδηγό που είχε σταματήσει και αυτός το αυτοκίνητο του και άρχισε να με βρίζει

?: καλα ρε μαλακα δεν βλέπεις που πας; Θα σκοτώσεις τον κόσμο ηλίθιε.... είπε και έβαλε μπροστά και έφυγε. Ξεκίνησα να οδηγώ ξανά και μετά από λίγο ειμουν σπιτι.

Μπήκα μέσα με το σακάκι στον ώμο μου κοιτώντας το κενό. Πέταξα το σακάκι μου στον μεγάλο καναπέ και κατευθύνθηκα προς την κάβα. Άνοιξα το μεγάλο ντουλάπι και έβγαλα το μπουκάλι με το ουίσκι ενώ παρά δίπλα άνοιξα ένα συρτάρι και έβγαλα ένα πακέτο τσιγάρα. Δεν με νοιάζει που έχω άσθμα τα έχω ανάγκη. Κάθισα στον καναπέ και άρχισα να πίνω και να καπνίζω. Η κάθε γουλια με έκανε να ξεχνιέμαι και η κάθε τζουρα να νιώθω καλύτερα. Είχα πιει δεν ξέρω και γω ποσό αλλά δεν με ένοιαζε. Όλες τους είναι ίδιες. Ανοίγουν τα πόδια τους στον κάθε μαλακα όπως και η μάνα μου... καμία δεν έχει τσιπα. Αυτή όμως φαίνεται να διαφέρει «χαχα τι λεω όλες να γαμηουνται ξέρουν» είπα στον εαυτό μου και άρπαξα το μπουκάλι με το ουίσκι και άρχιζα να το κατεβάζω σα νερό.

Εβελίνας POV

Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω έναν οξύ πόνο σε όλο μου το κεφάλι. Βλέπω πως έχω αγκαλιά το μαξιλάρι μου και μετά πιάνω το ρολόι να δω το ωρα είναι. 6:00. Χασμουριέμαι και ανακαθομαι στο κρεβάτι ενώ προσπαθώ να εστιάσω. Ζαλίζομαι! Πιάνω το κεφάλι μου και σηκώνομαι όρθια ενώ παραπατάω.Δεν νιώθω τα πόδια μου έχω έναν οξύ πόνο στην περιοχή μου που με δυσκολία περπατάω..Κρατιέμαι από την πόρτα και φτάνω στο μπάνιο. Βλέπω το πρόσωπο μου σε άθλια κατάσταση το ίδιο και το λαιμο μου καο το στήθος μου. Είχα παντού Πιπιλιες. «Μμμμ» πιάνω το κεφάλι μου από τον πόνο. Μπαίνω για ένα μπάνιο μπας και συνέλθω. Το νερό με χαλαρώνει. Αφού τελειώσω τυλίγω μια πετσέτα στα μαλλιά και το σώμα μου και κοντοστέκομαι στον καθρέπτη του μπάνιου. Περνάω τα δάχτυλα μου πάνω από τα κόκκινα σημεία στο λαιμο μου... «πονάει γαμω»... είπα και απομάκρυνα το χέρι μου. Άρχισα μα ετοιμάζομαι για τη δουλειά. Ξαφνικά τα ρούχα μου πέφτουν από τα χέρια. Σκηνές από χθες το βράδυ ήρθαν στο μυαλό μου. Ήταν εδώ ο Χρήστος και με... «τον άφησα να με πηδήξει σα να είμαι μια πουτανα»... είπα αυτο που σκεφτόμουν και καθησα στο κρεβάτι. Δεν μπορώ να σταθώ εξ αιτιας του...ποναω όσο θυμάμαι αυτά που μου έκανε... οχι αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά.. ετοιμάστηκα για την δουλειά και έφυγα. Όταν έφτασα εκεί κατευθύνθηκα κατεύθειαν στην αίθουσα συσκέψεων. Άρχισα να φτιάχνω την αίθουσα μέχρι που ένιωσα μια παρουσία στο δωμάτιο. Γύρισα και τότε ήταν που τον ειδα. Στέκονταν εκεί και με κάρφωνε. Τα μαλλιά του ανακατεμένα, το προσωπο ταλαιπωρημένο... εμ βέβαια ποιος ξέρει με ποια πηδηοταν εκτός από μένα....τον αγνόησα ΞΑΙ γύρισα στην δουλειά μου. Άνοιξα την κάβα για να δω αν τα ποτά ήταν εντάξει και μετά έλεγξα τα φλιτζάνια και τα σχετικά ενώ περίμενα να γίνει ο καφές από πάνω για να παω να τον φέρω. Γύρισα για να φύγω όμως ο Χρήστος στέκονταν μπροστά μου και με κάρφωνε με ένταση στο βλέμμα του. Πήγα να τον προσπεράσω όμως με έπιασε από το μπράτσο και με γύρισε προς το μέρος τοθ για να τον κοιτάω

Ε:Άσε με θα φωνάξω....είπα εκνευρισμένη και εκείνος με γύρισε κολλώντας με πάνω στο τεράστιο τραπέζι συσκέψεων

Χ:Όπως φώναζες όταν σε γαμαγε ο αλεξ;... είπε με θράσος και έσφιξε πιο πολύ το κράτημα του

Ε: όπως φώναζα όταν με βιαζες χθες χωρίς λόγο...του είπα και τότε με άφησε. Τον προσπέρασα όμως πριν φύγω από την αίθουσα η φωνή του με σταμάτησε

Χ:Χωρίς λόγο που πηδηχτικες με άλλον;;.... είπε ήρεμος και γύρισε να με κοιτάξει. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν...

Ε:Όσο μεθυσμένη και να ειμουν ΠΟΤΕ δεν θα άφηνα κάποιον να με αγγίξει.Ο πρώτος που το έκανε εισουν εσυ και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο.... είπα χαμηλώνοντας το βλέμμα μου και έφυγα κατευθείαν από εκεί...


Έπρεπε να βαλω την συνέχεια😂😂
🖋🖋&🌟🌟

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro