«Ολα για εσάς», «ολα για το μπαμπά», είπα και τα μάτια μου θόλωσαν από τα δάκρυα. Αμέσως τα σκούπισα και πηρα βαθιά ανάσα. Τότε η πόρτα του διαμερίσματος μου άρχισε να χτυπάει μανιοδως. Την πλησίασα και άνοιξα και τότε ειδα έναν Χρήστο έξαλλο να βαριανασενει και έτοιμο να μου ορμήσει.

Παω να κλείσω την πόρτα όμως βάζει το χέρι του και με εμποδίζει. Με μια απότομη κίνηση την σπρώχνει και μπαίνει μέσα ενώ την κλείνει με δύναμη κάνοντας με να τρανταχτω από το θόρυβο. Τον κοιτούσα φοβισμένη. Εκείνος με πλησίασε και με έπιασε από τα μπράτσα ενώ με κάρφωνε έντονα στα μάτια.

Ε:Φύγε Χρήστο...προσπάθησα να πω ήρεμη όμως εκείνος σήκωσε το χέρι του έτοιμος να με χαστουκίσει. Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου και τον κάρφωνα. Εκείνος κατέβασε το χέρι του και έπιασε τα μαλλιά του

Χ:ΓΑΜΩΩΩ....φώναξε ενώ εγώ κοιτούσα σοκαρισμένη το κενό. Εκείνος γύρισε να με κοιτάξει και με πλησίασε ενώ ήταν έτοιμος να με αγγίξει.

Ε:Μη με ακουμπάς...του είπα και εκανα πίσω βήματα.

Χ:Εβελίνα σε παρακαλώ...πήγε να πει ενώ κατάφερε να έρθει κοντά μου καθώς εγώ είχα κολλήσει στον τοίχο

Ε:Μείνε μακριά μου... του είπα καθώς η φωνή μου έσπασε και δάκρυα άρχισαν να εμφανίζονται. Εκείνος χώρις να πει τίποτα με έβαλε στην αγκαλιά του και γω άρχισα να κλαίω τόσο δυνατά που δεν με ένοιαζε τίποτα. Είχα ξεπεράσει τα όρια μου που δεν μπορουσα να ελέγξω τον εαυτό μου. Δεν μπορουσα να συγκρατήσω τις αντιδράσεις μου. Δεν ήξερα πως να το χειριστώ όλο αυτό. Εκείνος χάιδευε τα μαλλιά μου και ψέλλισε:

Χ:Τι θα κάνω με εσένα γαμωτο μου..πως θα το χειριστώ;....πιο πολύ το έλεγε για τον εαυτό του όλο αυτό ακλα δεν με ένοιαζε.πως γίνεται ακόμα καο τωρα ακόμα και από αυτό κου έγινε να καταφέρνει να με ηρεμεί; Η αγκαλιά του ήταν αυτό που χρειαζόμουν πιο πολύ απ ολα τωρα. Η αγκαλιά του ανθρώπου που χθες το βράδυ με ταπείνωσε...

Ε:καν το να σταματήσει....είπα και βγήκα από την αγκαλιά του ενώ τον κοίταγε φοβισμένη

Χ:Αυτό δεν γίνεται και το ξέρεις....είπε σοβαρός και σχεδόν ξαφνιασμένος.

Ε:δεν...δεν θέλω να με ξανά αγγίξεις...του είπα καρφώνοντας τον βαθιά στα μάτια. Εκείνος σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε εκλπικτος.

Χ:Αυτό είναι αδύνατον.Μου ανήκεις και όσο το γρηγορότερο το συνειδητοποιήσεις τόσο το καλύτερο για σένα. Είπε σαν να μην τον νοιάζει. Μα τι λεω. Το μόνο που τον νοιάζει είναι να μη φύγει το παιχνίδι του.

Ε:Για πόσο; Για πόσο θα με εξεφτελιζεις; Για πόσο θα με πονάς; Για πόσο θα παίζεις;;... άρχισα να τον βομβαρδίζω με όλες τις ερωτήσεις που με βασάνιζαν. Εκείνος με πλησίασε και με έπιασε από το μάγουλο

Χ:Για όσο θελήσω εγώ....είπε και ένωσε τα χείλη μας. Εγώ δεν ανταποκρίθηκα. Έμεινα εκεί σαν άψυχο αντικείμενο το οποίο ήταν έτοιμο να υπακούσει στη κάθε του διαταγή. Εκείνος σταμάτησε το φιλί και με κοίταξε γεμάτος ερωτηματικά

Ε:αυτό δεν θέλετε κύριε Ρήγα;...τον ρωτάω ενώ μηχανικά αρχίζω να αφαιρώ τα ρούχα μου και εκείνος με κοιτάει εμφανώς σοκαρισμένος... «για αυτό δεν ήρθατε εδώ;» Συνεχίζω να τον ρωτάω ενώ πλέον είχα μείνει με τα εσώρουχα μπροστά του. Εκείνος με κοίταξε εκνευρισμένος

Χ:αυτό θέλω αλλά οχι με αυτόν τον τρόπο... είπε και αμέσως άνοιξε την πόρτα και έφυγε από το σπιτι μου. Αμέσως έκλεισα το πρόσωπο μου στις παλάμες μου. Τι μου συμβαίνει πια; Τι μου έχει κάνει;;

«Χρηστοοο» φώναξα μέσα στα νεύρα μου και άφησα το σώμα μου να κυλίσει πίσω από την εξώπορτα.

[....]

Ανοίγω τα μάτια μου νιώθοντας το κρύο να με διαπερνάει. Κοιτάω γύρω μου και βλέπω πως με πήρε ο ύπνος πίσω από την πόρτα. Σηκώνομαι πάνω και κοιτάω την ωρα. Ήταν περασμένες τέσσερις. Πήγα στο δωμάτιο μου τουρτουριζοντας από το κρύο. Είχα παγώσει σχεδόν γυμνή τόση βρα στο κρύο πάτωμα. Έπεσα στο κρεβάτι μου και προσπάθησα να κοιμηθώ και τα κατάφερα.

Το πρωί ξύπνησα κανονικά και ετοιμάστηκα. Το καλύτερο που είχα να κάνω ήταν να κρίνω όσο το δυνατόν πιο μακριά του στη δουλειά. Αν και δεν ξέρω πως θα το καταφέρω αυτό. Βγήκα από το σπιτι και λίγο πριν φτάσω στην εταιρία το κινητό μου χτύπησε. Απάντησα

Ε:παρακαλώ;...είπα καθώς μπήκα μέσα στο κτήριο

Γ:Η κυρία Εβελίνα φωτιου;....με ρωτάει μια κυρία

Ε:Η ίδια τι θα θέλατε;...είπα καθώς είχα φτάσει στο γραφείο μου

Γ:Είμαι η γραμματέας της κυρίας Ιωάννου είχατε καλέσει για να κλείσετε ένα ραντεβού μαζί της....είπε και άφησα τα πράγματα μου ενώ καθησα στην καρέκλα μου

Ε:Ναι πείτε μου...είπα και εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Χρήστος στον όροφο

Γ:Η κυρία Ιωάννου θα σας δεχτεί σήμερα στις εξι και μισή αλλιώς το ραντεβού θα καθυστερήσει δυο μέρες...μου είπε η γραμματέας της

Ε:όποτε στις εξι μισή σήμερα ευχαριστώ πολύ... είπα και έκλεισα το τηλέφωνο ενώ ένιωθα το βλέμμα του Χρήστου πάνω μου

Χ:καλημέρα....είπε και με κάρφωνε στα μάτια ομωε εγώ δεν τον κοίταγα και εκανα πως ασχολιόμουν με διαφορά

Ε:Καλημέρα...είπα και σηκώθηκα από τη θέση μου για να παω να φτιάξω τον καφέ του. Εκείνος ευτυχώς μπήκε στο γραφείο του

Λίγο μετά ειμουν ήδη μέσα και του έλεγα για τα ραντεβού του.

Ε:Έχετε και μια σύσκεψη απόψε στις 9:00 με τον κύριο Παπαδόπουλο στην εταιρία του... είπα κοιτώντας την ατζέντα

Χ:Το γνωρίζω αυτό... είπε κοιτώντας με επίμονα με ένα ύφος γεμάτο ειρωνεία

Ε:Κύριε Ρήγα θα ήθελα αν γινόταν σήμερα να μου δίνατε μισή ωρα νωρίτερα την άδεια να σχολιάσω. Είπα και εκείνος καθάρισε το λαιμο του

Χ:Και γιατί παρακαλώ... είπε και ήπιε λίγο από τον καφέ του

Ε:έχω ένα ραντεβού...είπα ξερά και εκείνος ακούμπησε τα χέρια του με δύναμη στο γραφείο

Χ:Και να φανταστώ έχει να κάνει με το τηλεφώνημα πριν... είπε εκνευρισμένος και γύρισα να τον κοιτάξω

Ε:μάλιστα... είπα και εκείνος σηκώθηκε όρθιος και με πλησίασε

Χ:Και που θα πας;...είπε και στηρίχτηκε στο γραφείο του εμώ σταύρωσε τα χέρια του

Ε:Δεν νομίζω να σας αφορά αυτό...είπα με θράσος και εκείνος με τράβηξε και κόλλησα πάνω στο σώμα του

Χ:ότι έχει να κάνει με εσένα με αφορά....είπε και άρχισε μα χαϊδεύει ένα συγκεκριμένο σημείο στο λαιμο μου στο οποίο μου είχε αφήσει σημάδι για να μπυ δείξει πως του ανήκω

Ε:στη γυναικολόγο έχω να παω...είπα ξερά και εκείνος σοκαρισμένος με γύρισε προς το μέρος του.

Χ:ΓΙΑΤΙ;;;.... είπε μη μπορώντας να κρατήσει την ψυχραιμία του ενώ προσπαθούσε να συναντήσει το δικό μοθ βλέμμα το οποίο τον απέφευγε

Ε:Για τα αντισυλληπτικά...είπα και βγήκα από το γραφείο του. Δεν μπορώ να είμαι κοντά του. Δεν νιώθω ο εαυτός μου. Το σώμα μου τον θέλει και δεν μπορώ να το κρύψω όμως πρέπει αλλιώς η μόνη που θα πληγωθεί απ όλη την ιστορία θα είμαι εγώ.....

🌟🌟&🖋🖋