Σήμερα η μέρα Δεν ξεκίνησε καλά. Ειμουν στο γραφείο και έβαζα καφέ και όπως γυρναω για να φύγω και να πάω βιάστηκα πάνω στη Λυδία να συνεχίσω τη δουλειά κουτουλαω με κάποιον και γίνομαι σκατα!πέφτει ολος ο καφές πάνω μου και μένω παγωμένη και κοιτάω το λευκό πουκάμισο μου που είχε μια τεράστια καφέ κηλίδα επάνω του. Γυρνάω το βλέμμα μου σε αυτόν που επεσε πάνω μου και νιώθω το εγκεφαλικό να πλησιάζει... κοίταγε και εκείνος με το ίδιο σοκ το πουκάμισο του. Δεν περίμενα η πρώτη γνωριμία μας να ήταν αυτή! Γυρνάει και με καρφώνει στα μάτια και νιώθω το σώμα μου να παραλύει μόνο με ενα του βλέμμα ωραία ξεκινήσαμε....

Χ:Ποσο αποδεκτή πρέπει να είσαι πια; κοίτα πως με έκανες...λεει με θράσος και αρπάζει κάτι χαρτοπετσέτες από το πάγκο πίσω μου και ακουμπάει το σώμα του πάνω μου για να τις πάρει... Δεν είμαι καλά...μου έρχεται το έμφραγμα μετά από λίγο καταφέρνω νσ του απαντήσω

Ε:Γιατί Εσύ πως περπατάς έτσι λες και είσαι μονπ εσύ εδώ μέσα; και μη μου ζητάς και τα ρέστα Γιατί στην τελική Εσύ έπεσες πανω μου... του λέω και πάω να φύγω αλλά το κράτημα του με σταματάει και γυρνάω και τον κοιτάω στα μάτια

Χ:Αυτό δεν θα μείνει έτσι...ειπε και εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Καιρός ήταν! Ο μαλακας κοίτα πως μεκανε.... τα νεύρα μου... τρέχω γρήγορα πάνω στη Λυδία. Όλο αυτό μου προκάλεσε φοβερή αναστάτωση. Και αυτός.....γιατι όλοι οι άντρες πρέπει να ναι γουρούνια; και μετά κατηγορούν της φεμινίστριες! Φτάνω στο γραφείο και πάω μπροστά από το γραφείο που καθόταν η Λυδία. Εκείνη με κοιτάει σοκαρισμένη και α μεσως μρ ρωτάει τι εγινε

Λ: Τι έπαθες κορίτσι μου; Γιατί το πουκάμισο σου έχει λεκέ;...με ρωτάει και εγω της απαντάω με ερώτησή

Ε:που είναι το μπάνιο να πάω να καθαριστω; θα σου εξηγήσω μετά... της λέω και μου δείχνει με το χέρι της μια πόρτα στο βάθος και κατευθύνομαι προς τα εκεί.

Δεν το πιστεύω! Τι νερα τι σαπούνια έβαλα αυτό εξαπλώνεται! Να δεις θα πάει για πέταμα το πουκάμισο και ήταν και το αγαπημένο μουυυ... αν τον πιάσω στα χέρια μου...λεω και κοιτιεμαι στο καθρέπτη. Γυρνάω πλάτη και στηριζομαι στο νιπτήρα ενώ σκέφτομαι ξανά τη σκηνή... χιλιάδες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου Οπ ως... Αυτή όταν κοίταγα τα χείλια του.. σκέφτηκα αυτά τα σαρκωδη χείλη να ακουμπούν τα δικά μου.... ΤΙ ΛΕΩ;;; είπα στον εαυτό μου και έφυγα γρήγορα από το μπάνιο Δεν άντεχα άλλο εκεί μεσα Γιατί γιατί μετά με έβλεπα να σκεφτόμουν και τίποτα χειρότερο και θα με τρέχανε στα επείγοντα....

Βγήκα έξω και πλησίασα το γραφείο. Η Λυδία ειχ ε φύγει Δεν ήταν εκεί Δεν πειράζει. Κάθησα στη καρέκλα και συνέχισα τη δουλειά μου. Μη ξεχνάμε Γιατί με προσέλαβαν. Για να δουλεύω Όχι για να πλακώνομαι με μαλακες..

[...]
Λ:Εβελίνα μου μπορείς να φύγεις πήγε 9:00 η ώρα... λέει η Λυδία βάζοντας κάτι χαρτιά στο φάκελο. Κοίταξα την ώρα και όντως ήταν 9:00 πάλι νύχτωσα εδώ! Να δω όταν φύγει η Λυδία πόσες ώρες θα τρώω σε αυτό το γραφείο.

Ε:Αλήθεια Λυδία Εσύ ποτε θα φύγεις από το γραφείο; μου χες πει σε 1 βδομάδα, Δεν μπορείς να καθίσεις λίγο περισσότερο;... της λέω... Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πως Δεν θα τα καταφέρω! Ειδικα αν φύγει και ο κύριος Ρήγας. Το νέο αφεντικό πως θα το συνηθίσω; ΌΧΙ πως Πώς εχω συνηθίσει το παλιό αλλα λέμε τώρα

Λ:Δεν υπάρχει λόγος να μένω άλλο εδώ! Εσύ είσαι πλήρως καταρτημενη άσε που πλέον δεν με κρατάνε και τα πόδια μου από την ορθοστασία οπότε αύριο Δεν θα είμαι μαζί σου ξεκινάει η σύνταξή Μου..... μου λέει και τοποθετεί τη τσάντα της στον ώμο της. Δεν σοβαρολογει.... Αύριο θα μείνω μονη μου;; ελπίζω να μην βγει και αύριο ο κύριος Ρήγας στη σύνταξη και έρθει ο νεος διευθυντής...δεν Είναι έτοιμη ακόμα. Δεν ξέρω που πάνε τα τέσσερα!

Ε:Μα... μα... Δεν... Γιατί από αύριο; Γιατί από τόσο νωρίς; Δεν νιώθω έτοιμη Λυδία. Νο μιζω πως δεν ξέρω τίποτα και δεν θα καταφέρω να ανταπεξελθω οπως θέλει ο κύριος Ρήγας...της είπα πάνω κάτω της τις φοβίες της όμως τα λόγια της με καθησυχασαν λίγο.

Λ: μίλησα σήμερα με τον κύριο Ρήγα και μου είπε πως είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά που έχεις προσφέρει μέχρι τώρα...Οποτε αν συνεχίσεις έτσι πιστεύω πως δεν θα έχεις κανένα απολύτως θέμα!...μου είπε και έμεινα άφωνη.

Ε:Ευχαριστώ πολύ! Παρά πολύ!... της λέω και απο τη χαρά μου την αγκαλιάζω! Δεν θα τους απογοητεύσω ούτε τώρα ούτε ποτέ

Λ:Μη με ευχαριστείς απλώς τα καταλαβαίνεις εύκολα και γρήγορα και τα εφαρμόζεις όπως πρέπει. Λοιπόν εγώ φεύγω Γιατί έχω αργήσει και με περιμένουν μη καθίσεις και συ πολύ ακόμα πήγαινε σπίτι να ξεκουραστείς ούτος ή άλλος και ο κύριος Ρήγας έχει φύγει.... μου λέει και είναι ήδη στο ασανσέρ.

Ε:Καληνύχτα Λυδία και πέρνα που και που να σε βλέπω!...της είπα και της χαμογέλασα

Λ:Θα το κάνω καληνύχτα Εβελίνα μου και να προσέχεις πολύ!...ειπε και α μεσως η πόρτα του ασανσέρ έκλεισε και εκείνη εξαφανίστηκε....

Ξεφυσιξα και κοίταξα έξω από το τζαμί του γραφείου μου! Η θέα ήταν απλά υπέροχη. Ήταν όλοι οι δρόμοι και τα κτήρια φωτισμένα! Ήταν τόσο όμορφα και τόσο ρομαντικά. Κάθησα και τα χάζευα αρκετή ώρα και σκεφτόμουν διαφορά. Το μυαλό μου μου έπαιζε περίεργα παιχνίδια. Έφερε στο φως εκείνον... τα μάτια του.. το πρόσωπο του.. Δεν ξέρω αλλά ειχε κάτι πάνω του που με γοήτευε! Ακόμα και αυτή του η άγνοια ας το πούμε με μαγνητιζε! Αλλά τι λέω Δεν θα άρεσε μόνο σε μένα αλλά και στον υπόλοιπο γυναικειο πληθυσμό, εννοώ πως έχει όλες τις προδιαγραφές ενός άντρα γοητευτικού όμορφου... ουφφφ ούτε που πρέπει να τον σκέφτομαι ένας τέτοιος άντρας ανήκει δίπλα από ξανθά διμετρα μοντέλα...

Ε:Ουφφ... αναστεναξα δυνατά και γύρισα στο νέο πλέον γραφείο μου.. κακάο Αύριο θα ήταν μόνο δικό μου... είχα ετοιμάσει κάτι φακέλους για να πάρω στο σπίτι να διαβάσω για να ενημερωθώ για κάτι τελευταίες λεπτομέριες ώστε να ειμαι έτοιμη και η Λυδία μου άφησε κάτι φακέλους με όλους τους επιχειρηματίες- πελάτες- προμηθευτές- εμπόρους που συνεργαζόταν η εταιρία ώστε να ήξερα πάνω κάτω Ποιος είναι Ποιος αλλα η Λυδία με διαβεβαίωσε πως θα τα μάθαινα αργά ή γρήγορα ήθελα δεν ήθελα. Με αυτα και με εκεινα η ώρα πηγε 10 παρά. Μπράβο Εβελίνα και αύριο πρέπει να είσαι και νωρίς εδώ Γιατί πλέον Εσύ θα βγάζεις μον η σου τη δουλειά... πήρα τους φακέλους και τη τσάντα μου και προχώρησα προς το ασανσέρ. Μπήκα μέσα και περίμενα υπομονετικά να φτάσει στο ισόγειο. Νιώθω το κεφάλι μου τόσο βαρύ και πιασμένο που δεν μπορώ να το κρατήσω όρθιο.

Μετά από κανα τέταρτο έφτασα σπίτι μου....

Ε:ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ... ξεφυσιξα και πέταξα τα πάντα στο καναπέ. Μ'αρέσει που θα διάβαζα και τους φακέλους... Δεν είχα όρεξη για τίποτα. Πήγα στο δωμάτιο μου και έπεσα με τα ρούχα στο κρεβάτι μου για ξα κοιμηθώ.... Είμαι πτώμα... Αύριο που θα αρχίσουν τα ζόρια τι θα κάνω;;;;

Γεια σαςςςςςς τι κάνετε; ;;;; πάντα καλαααααααααααα νέο κεφάλαιο ξανά ελπίζω να σας άρεσε αν ναι πατήστε το αστεράκι και αφήστε ενα σχόλιο από κατω❤❤❤ μέχρι το επόμενο see youuuu💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕