Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε από την στιγμή που βγήκα από το γραφείο του αλλά το μονο πράγμα που σκέφτομαι είναι εκείνον και το βλέμμα του. Δεν ξέρω τι έχω πάθει. Νομίζω πως φαντάζομαι πράγματα. Δεν μπορεί να με πρόσεξε σα γυναίκα. Δεν γίνετε! Έχει την ξανθιά την πατσαβούρα. Δεν έχει μάτια για άλλη ή μάλλον έχει για καμία ψηλή κοκκινομάλλα και αυτή με προκλητικό ντύσιμο. Ειχα μια περίεργη στάση σώματος έτσι όπως καθόμουν στην καρέκλα ούτε εγώ καταλαβα πως καθόμουν αλλά ειμουν έτοιμη να κοιμηθώ. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του γραφείου του Χρήστου και πετάγομαι από τη θέση μου ενώ συμαζευομαι. Εκείνος α φου κλείσει τη πόρτα γυρνάει και με κοιτάει ενώ μου λέει

Χ:Θα είμαι εκτός γραφείου για αρκετή ώρα όποιος με ζητήσει θα ειδοποιηθεί κάποια αλλη στιγμή εκτός και αν είναι επείγον να με πάρει στο κινητό...ειπε ενώ κάλεσε το ασανσέρ

Ε:Μαλιστα .....ειπα και γύρισα προς τον υπολογιστή μου

Χ:Α και Εβελίνα το βράδυ έχω ένα πολύ σημαντικό ραντεβού αν έρθει νωρίτερα ειδοποίησε με...ειπε και χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο. Να δεις πάλι θα ξενυχτίσουμε

Έχω κουραστεί να φτιάχνω επιστολές, εγγραφα, να κοιτάω τα τιμολόγια, να απαντάω στα τηλέφωνα. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως σε λίγο θα πληρωθώ και θα βγάλω τα πρώτα δικά μου χρήματα! Επίσης χαίρομαι που θα στείλω επιτέλους στους γονείς μου τα χρήματα. Μια και που τους ανέφερα ας τους πάρω ενα τηλέφωνο γιατί εχω καιρό να τους μιλήσω. Καλώ τον αριθμό της μητέρας μου και περιμένω να απαντήσει

Κ:Κοριτσάκι μου τι κάνεις πως εισαι;;...κατευθείαν στο ψητό η μαμά

Ε:Γεια σου μαμά Καλά είμαι εσύ τι κάνεις; ο μπαμπας;;....την ρωτάω

Κ:Καλά είμαστε και εγω και ο μπαμπάς σου πως πάει η δουλειά σου;Τρως καλα;;; προσαρμοστηκες;.. με ρώτησε λίγο ανήσυχη κλασσική ελληνίδα μάνα

Ε:Μια μια οι ερωτήσεις. Ναι σε όλα...της ειπα και γελάσαμε και οι δύο

Κ:Χαίρομαι πολύ για σένα παιδί μου...μοθ είπε και εγω χαμογέλασα

Ε:Σε λίγες μέρες πληρώνομαι και ολας και θα σας στείλω και τα πρώτα λεφτ α...της είπα λίγο αμήχανα Δεν ξέρω αλλά ακούγετε πιο περίεργο απ ότι το φανταζόμουν.

Κ:Δεν θέλω να μας στείλεις τον πρώτο σου μισθό θα τον έχεις ανάγκη στην Νορβηγία είναι πιο ακριβά από την Ελλάδα... μου είπε στεναχωρημένη όμως προς προλάβω να απαντήσω οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν και εμφανίστηκε μια γυναίκα επιβλητικά ντυμένη γύρω στα 27 ψηλή καστανομαλλα πολύ όμορφη

Ε:Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα θα σε ξανά πάρω αύριο σε φιλώ...της είπα και το έκλεισα. Η κοπέλα πλησίασε προς το μέρος μου και εγώ τις απευθυνα το λόγο

Ε:Καλησπέρα πως μπορώ σας βοηθήσω;...της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε αχνά

Α: Καλησπέρα έχω ραντεβού με τον κύριο Ρήγα....ειπε και το χαμόγελο μου κόπηκε λίγο απότομα αλλα ευτυχώς εκείνη Δεν το παρατήρησε.

Ε:Ο κύριος Ρήγας λείπει σε επαγγελματικό ραντεβού και απ όσο μου είπε θα αργήσει αν θέλετε για να μη κάθεστε όρθια καθίστε στον καναπέ για να είσαστε πιο άνετα....της είπα ευγενικά αν και θα προτιμούσα να έφευγε

Α:Ευχαριστώ αλλα προτιμώ να τον περιμένω στο γραφείο του...ειπε. μα τι θράσος που έχει αυτη; σπίτι της ειναι εδώ μέσα; Όλες όσες έχουν ζητήσει μέχρι στιγμής το Χρήστο είναι ανεδεστατες με μια γλωσσαρα νααα... Τελικά μόνο στην εμφάνιση διαφέρουν Γιατί από χαρακτήρα ίδιες. Απορώ τι τους βρίσκει

Ε:Δεν ξέρω αν μπορείτε. Είναι χώρος εργασίας του και χωρι ς την άδεια του και από τη στιγμή που θα λείψει αρκετή ώρα Δεν νομίζω πως μπορείτε....της είπα προσπαθώντας να μη τη προσβάλλω αλλά κοίτα να δεις που δεν θα τα καταφέρω....

Α:Θα του εξηγήσω εγώ χρήση μου...και έδειξε το γραφείο του... Από δω;;....ειπε και αν μπορούσα θα την ξεμαλλιαζα. Σηκώθηκα όρθια και και κατευθύνθηκα προς τη πόρτα. Της την άνοιξα και αυτή μπήκε μέσα κοιτάζοντας εξεταστικά το χορό.

Ε:Να σας φέρω κάτι;....της είπα και ήθελα τόσο πολύ να.....ουφφ βαθιά ανάσα Εβελίνα θα δεις πολλές μπαζολες ακόμα όσο δουλεύεις με αυτό το σκουλήκι....

Α:Ένα ποτήρι ουίσκι αν είναι εύκολο....αααα αυτή η ρθε με περισσότερες ορέξεις από τξν αλλη...

Βγαίνω απο κει μέσα και νιώθω καπνούς να βγαίνουν από τα αφτιά μου και αφρούς από τη μύτη μου. Θα τη σκίσω! Θα τη πατήσω κάτω σα κατσαρίδα! Μπορεί να μου πει κάποιος Γιατί πρέπει όλες Τις πατσαβούρες του να τις φέρνει εδώ μεσα;; έχει τοσα ξενοδοχεία εν ανάγκη του χαρίζω και το μισθό μου αρκεί να μη τις κουβαλάει εδωμεσααα. Φτιάχνω το ουίσκι τηα κυρίας και πάω στο γραφείο. Ανοίγω την πόρτα και παθαίνω έμφραγμα. Μα καλα τι νομίζει πως κάνει αυτή; τι το πέρασε εδώ μέσα; γραφείο συνοικεσιων;;; Αυτό που είδα απλώς....Ειδα Αυτή τι κοπέλα ας πούμε να κάθεται στη καρέκλα του κυρίου Ρήγα! Με ποιο δικαίωμα;...την πλησιάζω και αφήνω το ουίσκι κοντά της. Εκείνη με το δάχτυλο της ακολουθει μια νοητή γραμμή κατά μήκος της καρέκλας και κάποια στιγμή με κοιτάει και βλέπει αυτό το βλέμμα της απορίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου.

Α:Αν και δεν θα επρεπε να δίνω εξηγήσεις σε μια γραμματέα είμαι η αρραβωνιαστικιά του κυρίου ρηγα και μέλλουσα σύζυγος του. Αναστασία χάρηκα....ειπε και άπλωσε το χέρι της προς τα μένα. Δεν νιώθω καλά... Νομίζω πως έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Τι άλλο θα ζήσω ακόμα εδώ μεσα

Ε:Εβελίνα Φωτίου η γραμματέας του κυρίου Ρήγα χάρηκα....ειπα και νιώθω να έχω αλλάξει 500 χρώματα

Α:Παρομοίως! Τώρα μπορείς να πηγαίνεις...ειπε και εγώ έφυγα α μεσως από κει μέσα. Χρειάζομαι οξυγόνο. Δεν είμαι καλά. Ζαλίζομαι...καθομαι στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο μου. Δεν μπορεί. Όχι και αρραβωνιαστικιά! Και αυτή η ψηλή ξανθια πατσαβούρα τι ειναι; Δεν το πιστεύω. Πώς γίνεται να ετοιμάζετε για γάμο και να έχει και γκομενα;;; Τι! Απλά δ-δεν μπορώ να τ-το χωνέψω...Τι άνθρωπος ειναι αυτος;; Και γω... Και γω τι ρόλο παίζω στην όλη ιστορία; και αυτό το σημερινό πριν στο γραφείο του τι ήταν; η αυτό χθες το βραδυ;; Δεν το πιστεύω. Νιώθω τόσο ηλίθια που ν ομιζα Πώς...πως... Εκείνη την ώρα ανοίγει διάπλατα η πόρτα του ασανσέρ και βγαίνει εκείνος από μέσα. Εκείνος με βλέπει σε αυτά τα χαλια και με πλησιάζει

Χ:Εβελίνα όλα καλα;;τι συνέβη; Εσύ έχεις ασπρίσει...γιατι εμφανίζεται στις πιο ακατάλληλες στιγμές αυτός ο άνθρωπος; ;;

Ε:Κ-Καλά είμαι...του είπα και σηκ ωθηκα από την καρέκλα...Εμενα με συγχωρείτε τελείωσα την δουλειά μου και λέω να φύγω... του είπα ενώ πήρα τη τσάντα μου βιάστηκα και μπήκα μέσα στο ασανσέρ σχεδόν σαν αστραπή. Εκείνος με κοίταζε απορημένος.

Χρήστος POV 

Ανεβαίνω στον όροφο και με το που ανοίγουν οι πόρτες βλέπω την Εβελίνα σε χαλι α κατάσταση είχε γίνει άσπρη σα το πανι. Τη πλησιάζω και τη ρωτάω

Χ:Εβελίνα όλα καλά; τι συνέβη; εσύ έχεις ασπρίσει....πραγματικα όταν την είδα τρόμαξα. Εκείνη άργησε να μου απαντήσει και η ανησυχία μου μεγάλωσε

Ε:Κ-Καλά είμαι...ειπε και λέγοντας μου πως έχει τελειώσει σηκώθηκε και έφυγε... Δεν μπορώ να καταλάβω τι έπαθε ξαφνικά. Γύρισα και την κοίταξα καθώς έφευγε. Ουφ γυναίκες...

Ανοίγω την πόρτα του γραφείου μου και με το θέαμα πέφτει ο χαρτοφυλακας από τα χέρια μου. Τι κάνει αυτή εδω; Πότε γύρισε και Γιατί δεν με ενημέρωσε;

Χ:Αναστασία τι κάνεις εσύ εδω;;;....της ειπα α φου μάζεψα το χαρτοφύλακα και έκλεισα τη πόρτα μου. Εκείνη σηκώνεται από τη θέση μου και με πλησιάζει. Κολλάει το σώμα της πάνω μου και μου λέει παραπονιαρικα

Α:Δεν σου έλειψα μωρό μου; Δεν είναι τρόπος αυτός να μιλάς στη μέλλουσα γυναίκα σου που έχεις να τη δεις τόσο καιρό...ειπε και απομακρύνθηκε ενώ κάθησε σε μια από τις δύο καρέκλες που ήταν μπροστά από το γραφείο μου. Ναι Και να μην σε έβλεπα θα χαιρόμουν ακόμα περισσότερο. Καλά πηδηοσουν στο Λονδίνο με το καθένα τι γύρισες;

Χ:Πότε ήρθες;....την ρώτησα αποφεύγοντας να της απαντήσω και κάθησα στη καρέκλα μου ενώ άνοιξα τον υπολογιστή μου.

Α:Σήμερα το πρωί και είπα δεν περνάω από το μωρό μου να δω τι κάνει;...ειπρ κάπως καχύποπτα και με πλησίασε  ενω εκανε πίσω την καρέκλα και κάθησε επάνω μου....< ηρθα να δω μήπως έχεις καμία παρέα αλλά το μόνο που συνάντησα ήταν η γραμματέας σου. Μα καλά που τη βρήκες αυτη;>... με ρώτησε και ήθελα να δω που το πάει οπότε επαιξα το παιχνίδι της. Ίσως έβγαζα λαβράκι!

Χ:δούλευε εδώ όταν ο πατέρας μου μου έδωσε την εταιρία του .... είπα και της χαϊδεψα το μπούτι

Α: να την προσέχεις αυτή. Με το που της είπα πως πορευόμαστε άλλαξε 10 χρώματα....ειπε και άρχισε να γελάει σα καρακαξα αυτό το γέλιο της μου τη δίνει στα νεύρα. Αλλά δεν είναι αυτό που με απασχολεί. Ώστε για αυτό η Εβελίνα ήταν έτσι Πριν. Της είπε πως θα "παντρευτούμε" που δεν πρόκειται. Απλά μια κάλυψη είναι η Αναστασία για να λέω πως έχω σοβαρή σχέση. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ενα πιόνι. Ώστε η μικρή πετάχτηκε. Λες να; μπα αποκλείεται

Α:Χρήστο....Χρηστο που ταξιδεύεις;... Η η φωνή της Αναστασίας με έβγαλε από τις κουλες σκέψεις μου

Χ:Δεν φεύγεις σιγά σιγα Γιατί γιατί εχω πολύ δουλειά απόψε;...της είπα κα πως απότομα και εκείνη σηκώθηκε από τα πόδια μου

Α:Θα σε περιμένω στο ξενοδοχείο να σε χαλαρώσω μωρό μου...ειπε και με άρπαξε και με φίλησε. Εγώ ανταποκρίθηκα δήθεν στο φιλι της και από την έκφραση της μια χαρά ικανοποιήθηκε. Ε βεβαια στο φιλί Δεν με φτάνει κάνεις...

Με το που Ε φυγε αυτή λίγα λεπτά μετά ήρθε το ραντεβού μου με τον Παπακώστα αλλά το μυαλό μου δεν ήταν εκεί. Ταξίδευε αλλού. Προσπαθούσα να καταλάβω αν όντως ίσχυε αυτό που μου πέρασε από το μυαλό και υπήρχε μόνο ένας τρόπος για να το εξακριβώσω......

Helloooooooo new chapterrrrr
😂😂😂😂 νέο κεφάλαιο και από δω και κάτω ξεκινάει η καθυστέρηση...
Τι εννοώ; Πώς από δω και πέρα πολύ πιθανόν να μην ανεβάζω κάθε μέρα 🐱😥😥😥
Αν Σας άρεσε μη ξεχνάτε 🌟🌟🌟 και σχόλιο Ευχαριστώ και τα λέμε στο επόμενο ❤❤❤❤❤❤