Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Κεφάλαιο 10ο

Κάθομαι μπροστά από τον υπολογιστή και δουλεύω. Δουλεύω ασταμάτητα. Σήμερα ήρθα πρώτη από κείνον. Μ αλλον Ήταν πολυ κουρασμένος χθες. Ακούω το ασανσέρ να ανοίγει και τα μάτια μου φωτιστικαν όταν ομ ως είδα Ποιος βγήκε από μέσα μου η ρθε μθα αηδία... Ναι ήταν αυτή η ψηλή ξανθιά ξανά με μια τσίχλα στο στόμα εκεί να τη μασάει σα κατσίκα η μοσχαρα... Αυτή με βλέπει και παίρνει ένα ψωναριστικο βλέμμα της ψιλομυτας και με πλησιάζει

Ε:Δεν έχει έρθει ακόμα...της λέω αδιάφορα ενώ πληκτρολογώ στον υπολογιστή

Ξ:λογικό...λεει και στρογγυλοκαθεται στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο μου και κάθεται στραυρωποδι. Εγώ γυρ ναω και την κοιτάω με βλέμμα απορίας. Τι εννοούσε με αυτό. Εκείνη γυρνάει και με κοιταε ι πονηρά και μου κάνει νόημα με το δάχτυλο της να πλησιάσω πιο κοντά για να μου πει <Τον άντρα τον κρατάς με το σεξ> είπε και μόλις το άκουσα και φαντάστηκα τα χθεσινά στο γραφείο μου η ρθε να κάνω εμετό. Εκείνη ξανά βολεύτηκε αναπαυτικά στην καρέκλα της και εξακολουθούσε να μιμείται τέλεια την κατσίκα

Ε:Ο κύριος Ρήγας μπορεί να αργήσει και αν δεν σας πειράζει έχω δουλειά Δεν μπορώ να σας ακούω να μασάτε σαν αγελάδα αυτή τη σκατοτσιχλα...ε μα δεν μπορούσα να κρατηθώ επί πέντε λεπτά συνεχόμενα αυτή μασαγσ μασαγε μου έκανε τα νεύρα κρόσσια. Εκείνη με το που το είπα αυτό γύρισε σοκαρισμένη προς το μέρος μου και με κοίταξε με ενα εχθρικό βλέμμα ε και δεν κρατήθηκα έσκασα στα γέλια. Εκείνη κάτι πήγε να πάει αλλά το μετάνιωσε. Κάτι δευτερόλεπτα μετά η πόρτα του ασανσέρ άνοιξε και βγήκε ο Χρήστος νυσταγμενος και τότε αυτη η βρώμα έτρεξε κατά πάνω του και γραπωθηκε από  το γυμνασμένο του μπράτσο.

Χ:Στεφανία τι θες Εσύ εδω;...την ρώτησα αδιάφορα και πηρ ε το χέρι του από το κράτημα της... όπα!

Σ:Ήρθα να συνεχίσουμε αυτό που δεν τελειώσαμε χθες το βράδυ μωρό μου... του ειπε και σχεδόν τον καβάλησε. Δεν πιστεύω στα αφτιά μου δεν θα σχολιάσω το γεγονός πως αυτός χθες το βράδυ ήταν μαζί της και έκανε αίσχη ούτε το γεγονός πως άργησε σήμερα για αυτό το λόγο ούτε το γεγονός πως δεν πηδηχτηκαν αλλά το άφησαν στη μέση αλλά  βεβαια χρηστακη πως να λειτουργήσεις όταν τρέχεις όλη μέρα.. .. Όσο τα σκέφτομαι τόσο τούρμπο γίνομαι....

Χ:Έχω δουλειά Στεφανία φυγε Δεν δεν εχω καθόλου χρονο...της ειπε και κατευθύνθηκε προς το γραφείο του αλλά προτού μπει μέσα γύρισε και μου ειπε <Τον καφέ μου Εβελίνα>... μπα θυμήθηκε πως υπάρχω και γω;;; που χθες ούτε ενα Ευχαριστώ δεν μου ειπε;;;; σηκωθηκα από τη θέση μου προσπαθώντας να μην εκραγω... ευτυχώς αυτή η καθυστερημένη πηρ ε το μήνυμα και ξεκουμπιστηκε... Δεν ξεκινήσαμε καλά.... ΚΑΘΌΛΟΥ  ΚΑΛΑ... αν είναι να έχω νεύρα 365 μέρες το χρόνο να μου λείπει.... έφτιαξα τον καφέ του Τώρα φταίω εγώ να βάλω υ κουταλιές ζάχαρη να το κανω πετιμέζι; Όχι φταιω;;; φτάνω εξω από την πόρτα του και χτυπάει όταν μου δείχνει την άδεια να περάσω μπαίνω μέσα και ακουμπάω το καφέ του δίπλα του

Χ:Τι ραντεβού έχω σήμερα...ειπε και πηρη την κούπα στο χέρι του και καθώς έπινε με την απάντηση μου ξαφνιάστηκε που σήκωσε το βλέμμα του να με κοιτάξει

Ε:Δεν πρόλαβα να δω... του ειπα απότομα. Είχα τόσα νεύρα....εκεινος αφήνει το φλιτζάνι με τον καφέ του στο πιατάκι και με ρωτάει περίεργος

Χ:Συμβαίνει κατι;;....ναι συμβαίνει. Αυτή η ξανθιά πατσαβούρα μου έχει σπάσει τα νεύρα και αυτή η κωλοτσιχλα της Δεν γίνεται να της κάτσει στο λαιμό να πνιγεί να ησυχάσω;;;;

Ε:Όχι όλα καλά...του είπα και πήγα να βγω από το γραφείο του άλλος ως συνήθως με σταμάτησε η φωνή του

Χ:Σε ευχαριστώ πολύ για χθες .... οριστε;; λες να νόμιζε πως ειμαι νευριασμένη για αυτο;; Δηλαδή κάτσε αν δεν του έδειχνα πως νευρίασα ας πούμε για το Ευχαριστώ Δεν θα το έλεγε ποτε;;; βγαίνω από το γραφείο του και χτυπάω με ελάχιστη δύναμη τη πόρτα.

Πρέπει να ηρεμήσω. Δεν θα τη βγάλω την μέρα μέσα στα νεύρα. Πάω στο πάγκο απεν αντι από το γραφείο μου και φτιάχνω τον καφέ μου Όχι και να μείνω και χωρι ς καφέ!

Δεν πέρασαν ούτε δέκα λεπτά και το ασανσέρ ξανά άνοιξε και αυτή τη φορά βγήκε ένας άντρας ψηλός μεγάλος σχετικά σε ηλικία. Άφησα το καφέ μου στην άκρη του γραφείου μου και τον καλημερισα

Ε:Καλή σας μέρα πως μπορώ να σας βοηθήσω;...του είπα και εκείνος πλησίασε  Το γραφείο

Κ:Καλημέρα μιλήσαμε ρις προάλλες ειμαι ο κύριος Ελευθεριάδης .... ωχ αμάν. Τώρα θα τα ακούσω για τα καλά γαμωτο

Ε:Παρακαλώ πολύ καθίστε  και θα σας φωνάξω εγώ σε λίγο... θα με σφάξει Δεν το πιστεύω που το βρηκα εγώ αυτό το θράσος πρωί πρωί; η δουλειά μου είναι να τον ενημερώνω....

Πλησίασα την πόρτα του και χτύπησα απαλά. Όταν πήρα απάντηση μπήκα μέσα και έκλεισα γρήγορα την πόρτα. Εβελίνα ηρέμησε μην τρέμεις θα το καταλάβει...

Χ:Τι έγινε Εβελίνα;...ειπε και σήκωσε αυτό το καχυποπτο βλέμμα του προς τα μένα και με κάρφωνε μέσα στα μάτια....θα το κάνει πιο δύσκολο απ όσο ειναι;; Γιατί κάνω σα να θέλω να του εξομολογηθώ τίποτα; χαστουκιστε με κάποιος ο οποίος δηποτε...

Ε:ξέρω είναι δικό μου το φταίξιμο που δεν σας ενημέρωσα για τα ραντεβού σας Δεν θα ξανα γίνει το υπόσχομαι είναι έξω ο κύριος Ελευθεριάδης. Θέλει να σας δει... του είπα με μια α νασα και εκείνος με κοίταγε σα να έβλεπε εξωγήινο.

Χ:Εντάξει άνθρωποι ειμαστε πες του να περάσει και όταν τελειώσω ελα να μου πεις τα υπόλοιπα ραντεβού μου.... ειπε και μόνο που δε μου έπεσε το σαγόνι στο πάτωμα. Αα δεν είναι καλά αυτός κάτι έχει πάθει. Βγήκα έξω

Ε:Μπορείτε να περάσετε συγγνώμη για την αναμονή...ειπα Στον άνθρωπο τι άλλο να κανα; μπορεί κάποιος να μου πεις για ποιο λόγο όταν δούλευα με το κύριο Αντώνη όλα ήταν υπό έλεγχο και τώρα με το Χρήστο τα κάνω όλα μαντάρα; ;;;;

Κάθομαι στη καρέκλα μου και βγάζω μια α νασα από μέσα μου. Με ανακουσισε. Έκλεισα για λίγο τα μάτια μου και έβαλα τα πράγματα σε μια σειρά. Θυμήθηκα όλες τις υποχρεώσεις μου και άρχισα να τις τακτοποιω μια προς μια. Λίγο πριν τελείωσε ο κύριος Χρήστος με τον κύριο Ελευθεριάδη ο κύριος Παύλος μπαίνει μέσα στον όροφο και όπως πάντα με καρφώνει απο πανω μέχρι κάτω. Έχετε και κάθεται στην καρέκλα ακριβώς μπροστά από το γραφείο μου έτσι ωστε να με έχει για τα καλά στο οπτικό του πεδίο.

Ε:Καλή σας μέρα....του είπα και άρχισα να γράφω ενα κείμενο στον υπολογιστή

Π:Και σε σένα... μου είπε και γύρισα να τον κοιτάξω και είδα πως με κάρφωνε επίμονα σε ενα και μόνο σημείο. Στο μπούστο. Ναι εντάξει σήμερα είπα να βάλω ένα άσπρο τιρανατακι αλλά η ζακέτα που φορούσα από πάνω το καλιβε. <Ο Χρήστος; > είπε και πηρ ε το βλέμμα του προς την πόρτα του γραφείου του Χρήστου

Ε:Έχει ενα ραντεβού μέσα...του είπα και άφησα τον υπολογιστή και πήρα στα χέρια μου ενα ντοσιέ και άρχισα να το ψαχουλευω

Π:καινούρια είσαι εσύ;....με ρώτησε και ξαφνιάστηκα από την ερώτηση. Είναι αρκετά αδιακριτος..

Ε:κοντά ένα μήνα ειμαι εδώ....του είπα για να κόψω τη συζήτηση διότι δεν ήθελα και πολλά πολλά Γιατί εγώ θα τα άκουγα μετά από το κύριο Χρήστο πως κάθομαι και πιάνω κουβέντα και δεν κάνω τη δουλειά μου. Την έχω πατήσει αρκετές φορές δεν θα ξανά πάθω το ίδιο μη ξεχνάμε και το λόγο που ήρθα εδώ.

Την ίδια ώρα ανοίγει η πόρτα και βγαίνει ο κύριος Ελευθεριάδης με το κύριο Χρήστο από πισω. Λίγο ντεζαβου η όλη κατάσταση ή είναι η ιδέα μου; ο Χρήστος καρφώνει μια εμένα που τον καρφώνω και μια το Παύλο. Αφο υ φύγει ο κύριος Ελευθεριάδης ο Χρήστος απευθύνεται στο Παύλο

Χ:Καλημέρα Παύλο πως και από δω;;....τον ρώτησε και ο Παύλος σηκώθηκε όλο χαρά εκείνος και χωρι ς δισταγμό του απάντησε

Π:Ήρθε η Στεφανία από το γραφείο μου και καταλαβαίνεις....του είπε με νόημα και νομίζω μόλις κουφαθηκα...Τι κομμάτι είναι αυτό που πετάς ρε φιλε;...δεν μπορώ να ακούσω αλλά νιώθω το αίμα να μου ανεβαινει στο κεφαλι... σφίγγω τα χέρια μου και νιώθω το βλέμμα του Χρήστου πάνω μου. ΧΕΣΤΗΚΑ. Δεν αντέχω άλλο αυτό το όνομα θα μου γίνει εφιάλτης

Χ:Έλα μέσα Παύλο...του είπε και χάθηκε μέσα στο γραφείο του και μετα από λίγο το ίδιο έκανε και ο Παύλος...

Εγκλώβισα το πρόσωπο μου μέσα στα δύο μου χέρια και προσπάθησα με μη φωνάξω. Νιώθω το αιμα μου να βράζει σα καζάνι... το νιώθω να κινείτε με τέτοια πίεση που νομίζω πως οι φλέβες μου να σκάσουν. Είχα φουντώσει αν δεν είχα γίνει κατακόκκινη και ολας. Βγάζω το σακάκι μου και μένω με το ραντακι μου. Εκείνη τη στιγμή α νοιγει η γραμμή από το γραφείο του Χρήστου και τον ακούω να μου λέει να του φέρω τα ραντεβού του. ΑΠΟΡΥΘΜΙΖΟΜΑΙ... σηκώνομαι όρθια και φτιάχνω την μαύρη μου τη φούστα. Παίρνω το Μπλοκάκι μου και πάω στο γραφείο του. Μπαίνω μέσα και τον βλέπω να μιλάει με το Παύλο. Γυρνάνε και οι δύο και με κοίτανε. Συγγνώμη είχα κατι; ο Παύλος με κοίταγε Οπ ως πριν έξω που καθόμουν αλλα ο Χρήστος; είχε αλλάξει σχεδόν δε να εκφράσεις. Τόσο χάλια Είμαι; μάλλον Ναι για να προτιμάει τη ξανθιά. Πλησιάζω το γραφείο του και σκυβω ελαφρά μπροστά του ενώ ανοίγω την ατζέντα για να δει τα ραντεβού και το βλέμμα του βρίσκεται στο στήθος μου. Νιώθω να κοκκινίζω ολόκληρη. Όλο το σώμα μου ανέβασε χειρότερα θερμοκρασία. Έχει χτυπήσει κόκκινο. Η καρδιά μου χτυπαει τόσο δυνατά που νομιζω πως σίγουρα θα την ακούνε. Ο Χρήστος μάλλον το κατάλαβε και πήρα αμήχανα το βλέμμα του απο πανω μου και γύρισε να κοιτάξει τα ραντεβού

Χ:Εντάξει Εβελίνα μπορείς να πηγαίνεις...ειπε χωρι ς να μου ρίξει ούτε μια ματιά. Εγώ με σκυμμένο το κεφάλι βγήκα γρήγορα έξω και έπιασα την καρδιά μου. Ο ρυθμός της ήταν γρήγορος αλλα αλλιώτικος. Ένα περίεργο συναίσθημα άρχισε να με πλημμυρίζει. Ένιωθα το στομάχι μου να δένεται κόμπος και το στόμα μου να στεγνώνει... καλύτερα να βάλω τη ζακέτα μου γιατί νομίζω πως αρρώστησα....

Γεια σας τι κατετε;;; πάντα καλα στο σημείο αυτό θέλω να πω πως από δω και πέρα μπορεί να Αργώ να ανεβα ζω διότι ξεκίνησα φροντιστήρια και απλά δεν.... αν σας άρεσε αυτό ρε κεφάλαιο μη ξεχνάτε 🌟🌟 και σχόλιο❤❤ μέχρι το επόμενο φιλακιαα❤❤💕💕💕💕

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro