Χρήστος POV

Κάθομαι στο γραφείο μου και μιλάω με τον Άλεξ. Έχει έρθει για να μάθει κάποια πράγματα επιπλέον για τις μετοχές που αγόρασε. Η πόρτα του γραφείου μου χτύπησε. Θα είναι η Εβελίνα Γιατί τις είχα πει να μας φτιάξει καφέδες. Λέω περάστε και την βλέπω να μπαίνει μέσα με τους καφέδες στα χέρια. Είναι χλωμή. Της είπα γαμωτο να μην έρθει σήμερα και αυτή εκεί ήρθε. Το βλέμμα της κολλάει με του Άλεξ και του χαμογελάει  και το ίδιο κανε ι και εκείνος. Εχω αρχισει να τα παίρνω και κατα τα αλλα δεν τρεχει τιποτα μεταξυ τους σε ποιον τα πουλανε αυτα; Αφήνει τους καφέδες στο γραφείο αλλά δεν την βλέπω και πολύ καλά. Να δεις θα της ανεβαίνει ο πυρετος. Κλείνει τα μάτια της και πιάνει το κούτελο της. Την καρφωνω τοσο έντονα το ιδιο κανει και ο αλλος.Ο Άλεξ σηκώνεται όρθιος και την κρατάει με το ενα χέρι από το μάγουλο και με το άλλο από το μπράτσο. Θα του τα κόψω τα ξερά του του μαλακα

Α:Τι έπαθες μικρή;...τη ρωτάει ανήσυχος και αυτη γυρνάει να τον κοιτάξει. Συγγνώμη που σας το χαλάω αλλα ειμαι και γω εδώ

Ε:Έχω πυρετό...του λέρο και χάνει λίγο την ισορροπία της και πέφτει στην αγκαλιά του. Κάτω τα ξερά σου τώρα....τα νεύρα μου δεν ειναι σε καλή κατάσταση. Εκείνος ακουμπάει το μέτωπο της και για δες γύρισε να δει πως υπαρ χει και ένας μαλακας που κάθεται και τους κοιτάει επίμονα τόσο ώρα....

Α:Δεν σε πειράζει να διακόψουμε...μου λεει και προσπαθώ να κρύψω τα νεύρα μου αλλά δεν το έχω. Γενικά εγώ τα συναισθήματα μου τα δείχνω Δηλαδή αυτή τη στιγμή θέλω να του σπάσω τα μούτρα αλλα κρατιέμαι με το ζόρι

Χ:Για ποιο λόγο; Ούτος ή άλλος τελειώσαμε.Εμενα με συγχωρείται .... Τους ειπα και πήρα κάτι χαρτιά και το χαρτοφύλακα μου και σηκ ωθηκα και έφυγα. Σιγά μη καθόμουν άλλο εκεί μέσα. Τα νεύρα μου δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση.

Μπαίνω στο αυτοκίνητο μου και πετάω τα χαρτιά με το χαρτοφύλακα στο δίπλα κάθισμα. Τοποθετώ τα χέρια μου πάνω στο τιμόνι και το σφίγγω με όλη μου τη δύναμη. Βάζω μπροστά και πατάω το γκάζι στο φουλ. Δεν με νοιάζει με πόσο τρέχω. Αυτή τη στιγμή βραζω ολόκληρος....
Μετα απο λιγ α λεπτά φτάνω στην έπαυλη μου. Βάζω το αμάξι μέσα στο πάρκινγκ και α φου το κλειδωνω και αυτό και τη πόρτα του γκαράζ κατευθύνομαι προς την είσοδο του σπιτιού μου. Μπαίνω μέσα και κοπάνα με δύναμη την τεράστια πόρτα ασφαλείας. Πετάω τα πράγματα όπου βρω και αρχίζω να βγάζω το σακάκι μου. Φτάνω στο δωμάτιο μου στον πανω όροφο και μπαίνω μέσα με φορά. Πετάω εκνευρισμένος το σακάκι πανω στο διπλό κρεβατι μου και βγάζω με βία τη γραβάτα μου. Αλλαζω και φοράω το σορτσ της γυμναστικής μου και τοποθετώ μια πετσέτα στον δεξί μου ωμό. Κατεβαίνω γρήγορα στον κάτω όροφο και κατευθύνομαι προς την αίθουσα γυμναστικής. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον αγαπημένο μου φίλο. Το σακο του μποξ μου. Πετάω την πετσετα κάτω και φοράω τα γάντια μου. Αρχίζω να χτυπαω με βία το σακο και να προσπαθώ να εκτονωθω. Χτυπούσα με όλη μου τη δύναμη και σαν να μην υπάρχει αύριο. Ο ιδρώτας κυλούσε στην γυμνή μου πλάτη και στο γυμνό μου στέρνο. Ένιωθα κάθε εκατοστό του κορμιού μου αντί να χαλαρώνει να σκληραίνει όλο και πιο πολύ. Στο μυαλό μου έπαιζε ξανά και ξανά η σκηνή που είδα πριν στο γραφείο. Και αυτοί δεν μπορούν να βγάλουν τα μάτια τους αλλού... σκέφτομαι και οι γροθιές μου γίνονται όλο και πιο δυνατές. Στο παιχνίδι μπαίνει όλο μου το σώμα. Αρχίζω να αναπηδω και να κοπαναω από διάφορα μέρη το σακο. Όσο σκέφτομαι πως μετά αυτός θα την πάει σπίτι της και δεν θα υπολογίσει το γεγονός πως είναι άρρωστη και μπορεί να τη πηδήξει... οι φλέβες στα χέρια μου πετάγονται τόσο έντονα. Οι γωνίες του προσώπου μου έχουν γίνει πιο έντονες από ποτέ. Το αίμα μου βράζει και η αδρεναλίνη μου ε χει χτυπήσει κόκκινο. Θέλω να τα σπάσω όλα.

Χ:ΓΑΜΩΤΟΟΟ.... φωνάζω μέσα στα νεύρα μου και κλωτσαω το σακο με τόση δύναμη...

Βγάζω τα γάντια και τα πετάω κάτω. Πιάνω τα μαλλιά μου με τα δύο μου χέρια και προσπαθώ να ηρεμήσω. Και στη τελική τι με νοιάζει εμένα τι θα κάνουν αυτοί; στα τέτοια μου. Δεν πάει να τη πηδήξει. Δεν με νοιάζει... Λέω στον εαυτό μου. Πιάνω την πετσέτα και αρχίζω να σκουπίζω το πρόσωπο μου. Κοιτάω στον καθρέπτη του σώμα μου. Οι φλέβες στα χέρια μου είναι τόσο έντονες Ειδι κα στα μπράτσα μου. Οι κοιλιακοί μου ειναι είναι αρκετά γραμμομενοι. Το χρώμα των ματιών μου έχει σκουρινει. Ακόμα δεν μου έχουν περάσει τα νεύρα. Κοιτάω στον τοίχο της φωτογραφίες που είχα και τα μετάλλια και τα κύπελλα από τότε που πήγαινα κικ μποξινγκ. Η αλήθεια είναι πως μου λείπει. Θα μπορούσα να γίνω πρωταθλητής ομ ως όλα άλλαξαν από την μέρα που έχασα τη μητέρα μου. Πιάνω στα χέρια μου μια Φωτογραφεία που με κρατάει στην αγκαλιά της και εγώ σηκώνω το πρώτο μικρό κύπελλο που είχα κερδίσει. Πρέπει να ειμουν 7 χρονών τοτε; ακόμα την θυμάμαι αυτή τη μερα. Η μητέρα μου ήταν το στήριγμα μου. Ο μονος λόγος που ποτέ δεν παράτησα το κικ μποξινγκ είναι Γιατί είχα πάντα τη μητέρα μου να μου λέει να κυνηγάω τα όνειρα μου. Όταν εκείνη ε φυγε χάθηκε και το όνειρο μου. Αφήνω τη φωτογραφία και βγαίνω από το γυμναστήριο. Ανεβαίνω πάνω στη μεγάλη σάλα και κατευθύνομαι προς την κουζίνα. Παίρνω λίγο με το νερό από το ψυγείο. Τι και αν είχε -2 βαθμούς Κελσίου έξω. Κλείνω το ψυγείο και πάω πάνω στο μπάνιο να κάνω ενα ντουζ. Παν τα όταν θυμάμαι την μαμά καταφέρνω να ηρεμώ. Δεν ξερω πως αλλά πάντα γίνεται. Αφήνω το ζεστό νερό να πέσει πάνω στο ζεστό σώμα μου και νιώθω να καίγομαι. Δεν λέω όλο αυτό με χαλαρώνει. Ακουμπάω το ένα μου χέρι στα παγωμένα πλακάκια και στηρίζω το σώμα μου ενώ με το άλλο χέρι διώχνω το νερό από το πρόσωπο μου. Πόσο θα ήθελα να την είχα τώρα εδώ μπροστά μου και να της έκανα έρωτα.. σκέφτομαι. Κλείνω το διακόπτη της βρίσεις και βγαίνω από τη ντουζιερα. Τυλιγω μια πετσέτα γύρω από το σωμα μου και πάω στο δωμάτιο μου. Ανοίγω το ερκοντισιον για να ζεστάνει το δωμάτιο. Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και τοποθετώ τα χέρια μου δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου. Πώς γίνεται κάθε φορά που είμαι κοντά της να ταράζεται ολόκληρη Το σωμα της να αντιδρά σε κάθε κίνηση μου και εκείνη να μην το δέχεται; Γιατί είναι με αυτόν τον χλεχλε; Αφού όταν την αγγίζει το σώμα της δεν αντιδρά και τότε που τη φίλησα...Το Μόνο που ήξερε να πει είναι πως ήταν λάθος. ΌΧΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΈΡΑΤΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΉΤΑΝ... Φαίνεται πως το ήθελε. Σηκώνομαι Και κάθομαι καθιστός στο κρεβάτι μου. Κοιτάω επίμονα το πάτωμα.

Χ:Θα γίνεις δική μου....ειπα και σηκώθηκα όρθιος για να ντυθώ και να πέσω για ύπνο. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα σε έκανα δική μου....

Χαλλοοοοοο τι κάνετε βρε;; πάντα καλά πάντα καλα. Νέο κεφ με σκέψεις του Χρήστου μας του παιδιού μαςςςς. Μην ξεχνάτε 🌟🌟🌟και σχόλιο ❤ τα λεμεεε💕💕💕