Ε:Ναι Ναι ναι να κατέβω να βοηθήσω; Α ωραία σας ανοίγω... κλεινω το θηροτηλεφωνο και πατάω το κουμπί για να ανοίξω την είσοδο της πολυκατοικίας.

Κ:Ήρθαν τα πράγματα; λέει η μαμα μου βγαίνοντας από το δωμάτιο φορώντας μια μπαντανα στο κεφάλι και κρατώντας στο ενα χέρι χλωρίνη. Ναι εκείνη καθάριζε το μπάνιο και εγω είχα αναλάβει τη κουζίνα

Ε:Ναι και πάω να κατέβω να συνεννοηθώ με τους μεταφορείς Εσύ περίμενε εδώ στην πόρτα αν τους δεις να τους φωνάξεις...της είπα και πέταξα βιαστικά την πόδια πάνω στο πάγκο και κατέβηκα σα τρελή κάτω για να τους προλάβω....

[...]
Ε:Ευχαριστώ πολύ...τους λέω και κλείνω την πόρτα ενώ ξεφυσαω και κοιτάω τα τόσα πολλά κιβώτια και απλά παθαίνω εγκεφαλικά

Κ:Θα τα φτιάξουμε ολαα...μου λέει εμψυχωτικα η μαμα μου και με πιάνει από τον ώμο. Αυτή η γυναίκα με ηρεμεί Δεν ξερω πως το καταφέρνει αλλα Εγώ γενικώς αγχώνομαι με τα πάντα. Πλησιάζει και α νοιγει τις πρώτες κούτες που υπήρχαν πανω στο καναπέ. Ναι οι γονείς μου είπαν να μου δώσουν προσωρινά το παλιό μας καναπέ μέχρι να πάρω έναν καινούριο αν πάρω Δηλαδή Γιατί ο καναπές είναι τέλειος και παραδόξως είναι ο αγαπημένος μου. Έχω πολλές παιδικές αναμνήσεις. Κάθομαι και χαζεύω το καναπέ και η φωνή της μαμάς μου με ξυπνάει από αυτο το όμορφο ταξιδι στο παρελθόν

Κ:Μη μου πεις πως σκέφτεσαι ξανα την τούμπα που είχες φάει σε αυτό το καναπέ και έσπασες το δόντι σου..μου λέει και γελάει και γελάω και Και γω για το πόσο καλα με ξέρει

Ε:Ναι αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω αυτό το καναπέ...της λέω και την πλησιάζω... Ακόμα σκέφτομαι τα βράδυα που καθόμουν με το μπαμπά και μου διάβαζε παραμύθια και μετά με πήγαινε μέσα στο δωμάτιο μου να κοιμηθώ...της λέω λιγο νοσταλγικά και εκείνη με παίρνει μια αγκαλιά

Κ:Από ότι βλέπω θα είναι πολύ πιο δύσκολο να ανεξαρτητοποιήθεις τελείως. Πάντα θα σκέφτεσαι το παρελθόν σου...μου λέει λυπημένη και δεξ την αδικω. Όταν πήρα αυτή την απόφαση να σηκωθώ και να φύγω ένοιωθα πως δεν ειμαι έτοιμη να το κανω αλλά οι την αλλη Δεν άντεχα να είμαι ακόμα ένα στόμα το οποίο δεν θα κατάφερνε ο πατέρας μου να θρέψει. Εκείνος δεν θα το έβλεπε ποτέ έτσι για αυτο δεν είπα ποτέ το πραγματικό λόγο που έφυγα απο κοντά τους αλλα θα μου λείψουν πολύ. Κάθησα και έψαξα στο ίντερνετ και είδα πως η τέλεια χώρα για τις φίλες μου ανάγκες ήταν η Νορβηγία για αυτό ήρθα εδώ. Έχω ήδη στο μυαλό μου ένα σχέδιο. Ζήτησα από το καθηγητή του Πανεπιστημίου μου τον οποίο το συμπαθώ πολύ και είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος να μου γράψει λια συστατική επιστολή για μια μεγάλη εταιρία που την είχε ένας φίλος του στο εξωτερικό και συγκεκριμένα εδώ στη Νορβηγία. Οπότε το σκεφτόμουν πολύ καιρό πρώτου καταλήξω να έρθω σε αυτή τη χώρα. Δεν ξέρω αν θα πάνε όλα όπως τα έχω στο μυαλό μου και φοβάμαι πως αν δεν πετύχει το πλάνο μου θα μείνω ξεκρεμαστη αλλά όχι αυτή τη στιγμή δεν με παίρνει να κάνω αρνητικές σκέψεις Όχι τώρα!

Με τα πολλα πολλά καταφέραμε να ανοίξουμε τις περισσότερες κούτες που είχαν να κάνουν με είδη για την κουζίνα και τα ψιλο τακτοποιησαμε στα ράφια και στα ντουλάπια. Είχε νυχτώσει και ένιωθα τόσο πιασμενη και κουρασμένη που ήθελα να πέσω στο ρατζο και να κοιμηθώ. Είπα στη μαμά να πάει να κοιμηθεί στο καναπέ μια και που ήταν πιο βολικός. Στην αρχή δεν δέχτηκε αλλά την πίεσα. Ε τι να κάνω σιγα μη την άφηνα να ξανά κοιμηθεί στο ρατζο είναι πολύ άβολο. Αύριο έχω να ξυπνήσω πολύ πρωί Γιατί πρέπει να αρχίσω το βάψιμο στο νέο μου δωμάτιο. Έπεσα στο κρεβάτι και άρχισα να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου απ ότι το προγραμματίζω μέσα στις επόμενες 4ς μέρες θα έχω παει στην εταιρία να ζητήσω δουλειά. Με αυτα και με εκείνα Δεν κατάλαβα ποτε με πηρε ο ύπνος....

Ακούω το κινητό μου να χτυπάει και πετάγομαι από το κρεβάτι σαν λαγος. Τρίβω τα μάτια μου και πατάω το κρύο πάτωμα. Ναι...καταφερα να ανατριχιάσω ξανά ολόκληρη...ναι Δεν ξέρω αν το προανέφερα αλλά ανατριχιάζω με το παραμικρό. Περπατάω με τις κάλτσες μέχρι το μπάνιο και για κακη μου τύχη Γιατί ειμαι και γκαντεμο ώρες ώρες πατάω το μπολ που είχα αφήσει χθες τη μπογιά και το πινέλο.

Ε:ΓΩΜΟ ΤΟ ΚΈΡΑΤΟ ΜΟΥ ΠΡΩΊ ΠΡΩΙΙΙΙΙΙΙΙ..... φωνάζω μια και βλέπω τη μαμα μου να ερχετ αι από το διάδρομο γρήγορα να δει τι έπαθα....

Κ:Τι έγινε παιδί μου;;;...με ρωτάει ανήσυχη με το μάτι γαρίδα. Αυτό το παθαίνω και γω όταν τρομαζω (γονιδια)

Ε:Τίποτα ρε μαμά όλα καλά απλώς πάτησα τις μπογιέςςςςςς γαμωτο... Λέω και βγάζω τη κάλτσα μου και πατάω το κρύο πάτωμα... Ναι..... ας μη πω τι ακολουθησε...

[...]
Αφου όλα μπήκαν σε μια σειρά άρχισα να βάφω το δωμάτιο μου. Είμαι λίγο ψυχαναγκαστική σε μερικά θέματα. Δηλαδή αν δεν πετύχω το τέλειο βαθύ κόκκινο που θέλω μπορεί και να βάφω μια ολόκληρη μέρα...κολληματα αλλά τι να κάνω ουφ....

Μετά από 3ωρες βαψιματος τα κατάφερα. Κάθομαι και θαυμάζω το δωμάτιο μου και το έκανα υπέροχο. Οπως ακριβώς το ήθελα! Αφήνω αυτή τη φορά τα πινέλα 500μετρα μακριά από τη πόρτα και πάω στο σαλόνι. Δεν ει δα τη μαμα μου εκεί και ανησύχησα μετά ομως μου ήρθε στο μυαλό πως πριν από ξανά πεντάλεπτο μου πε πως θα πάει για ψώνια οπότε κάθησα και γω στο καναπέ και ξεκουραστηκα λίγο πριν πάω για μπάνιο....

[...]

Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα! Σήμερα θα πάω στην εταιρία. Ξύπνησα από το πρωί και ετοιμάστηκα. Έβαλα ενα επιβλητικό μαύρο παντελόνι με μαυρο σακάκι απο πανω και από μεσα ενα άσπρο πουκάμισο ενώ από απο πανω για παλτό έβαλα μια ωραία σωμον καμπαρντίνα με γούνα. Όχι και να παγώσουμε! Και φυσικά από κάτω κάτι αγαπημένες μου μαύρες γόβες.
Πήρα τη τσάντα μου και αφου κοιτάχτηκα στο καθρέπτη χαιρέτησα τη μαμα μου και έφυγα από το σπίτι. Αποφάσισα να πάρω ταξί Γιατί δεν ήξερα πως να πάω από μόνη μου. Το καλο είναι πως σε αυτή την εταιρία η πλειοψηφία είναι Έλληνες μια και η εταιρία είναι ελληνική οπότε θα μπορώ να συννενοουμε πιο εύκολα.

Μετά από λίγο φτάνω έξω από την εταιρία πληρώνω το ταξί και κατεβαίνω. Παναγία μουυυ αυτή η εταιρία είναι τεράστια! Που πάω εγώ ξυπόλητη στα αγκάθια;;;
Μπαίνω μεσα και στην υποδοχή έμοιαζε με ξενοδοχείο τελειοοοο ειχ ε μια μεγάλη γραμμάτια με μια κοπέλα να κάθεται σε ενα γυάλινο γραφείο και κάτι να σημειώνει ενώ έξω ειχ ε δύο μαντραχαλεδες σεκιούριτι. Φοβερό... κατευθύνομαι προς την κοπέλα και εκείνη γυρνάει και με κοιτάει και μου χαμόγελαει

Ε:Γεια σας...της λέω γλυκά χαρίζοντας άλλο ενα χαμόγελο

Ρ:Καλή σας μέρα πως μπορώ να σας βοηθήσω;...με ρωτάει με καλοσύνη

Ε:Έχω κλείσει ένα ραντεβού με τον κύριο διευθυντή της εταιρίας...της λέω και εκείνη α νοιγει κάτι χαρτιά που είχε πρόβατα της

Ρ:όνομα παρακαλώ...μου λεει και εξακολουθεί να κοιτάει την ατζέντα

Ε:Εβελίνα Φωτίου...της λέω και α μεσως το δάχτυλο της σταματάει μάλλον στο όνομα μου και στο ραντεβού μου και γυρνάει και με κοιτάει....

Ρ:Παρακαλώ ανεβείτε στον 8ο όροφο... μου λέει και εγώ κανω αυτό που μου λέει μα καλά πόσους ορόφους έχει αυτή η εταιρια; να μου το θυμηθείτε σε ξενοδοχείο έχω έρθει.
Τέσσερα λεπτά μετα έφτασα στον 8ο και βλέπω μόνο ενα γραφειο με μια γυναίκα σχετικά μεγάλη σε ηλικία να κάθεται εκεί και πίσω της υπήρχε μια τεράστια τζαμαρία που έβλεπες έξω. Ευθεία μπροστά μου υπήρχε μια μεγάλη πόρτα μάλλον ήταν το γραφείο του διευθυντή και στο αριστερό μου χέρι υπήρχαν καναπέδες και καρέκλες. Αυτός ήταν ο πιο ήσυχος όροφος από τους υπόλοιπους Γιατί είχα την τύχη να ανοίξουν οι πόρτες καθώς ανέβαινα και έβλεπα ένα σορό κόσμο να δουλεύει σε πάρα πολλά γραφεία όλα κολλημένα μεταξύ τους ήταν τόσο ωραία η εικόνα. Δεν ξερω Γιατί αλλα ηταν ωραία. Βγαίνω απο από το ασανσέρ και κατευθύνομαι προς εκείνη την κυρία

Ε:Καλή σας μέρα...της λέω και εκείνη γυρνάει και με κοιτάει γλυκά χαμογελώντας μου. Ήταν πολύ όμορφη Παρ όλο που φαινόταν αρκετά μεγάλη σε ηλικία. Είχε όμορφα  καστανά μαλλιά και καφέ μάτια και οι λεπτομέριες στο πρόσωπο της πολύ χαρακτηριστικές.

Γ:Καλη σας μέρα πως μπορώ να σας βοηθήσω;...μου λέει και με παρατηρεί διακριτικά Δεν με ενόχλησε είναι η αλήθεια

Ε:Έχω κανονίσει μια συνάντηση με τον κύριο διευθυντή Εβελίνα Φωτίου λέγομαι...της είπα και εκείνη με κοίταξε και μετά κοίταξε το μπλοκάκι της

Γ:Ναι παρακαλώ καθίστε και σε λίγο θα σας δεχτεί ο κύριος διευθυντής

Εγώ την άκουσα και πήγα και κάθησα υπομονετικά στον μεγάλο μαύρο καναπέ. Μετα Από λίγο η πόρτα άνοιξε και από μέσα βγήκες ένας άντρας περίπου στην ηλικία μου με καστανοξανθα μαλλιά. Ήταν γεροδεμένος ψηλός και φόραγε ενα μαύρο κουστούμι. Το βλέμμα μου είχε καρφωθεί απάνω του. Δεν μπορούσα να το ελέγξω. Τα μάτια μου τον ακολουθούσαν σε κάθε του βήμα κάποια στιγμή γυρνάει και με κοιτάει και τα βλέμματα μας παγώνουν για κλάσματα δευτερολέπτου που εμένα μου φάνηκαν αιώνες. Νιώθω την καρδιά μου να αυξάνει παλμούς.

Γ:Κυρία Φωτίου παρακαλώ περάστε... μου ειπε η γραμματες και γύρισα και την κοίταξα και σηκώθηκα μηχανικά από το καναπέ και κατευθύνθηκα προς την πόρτα. Όταν κοίταξα στο ασανσέρ ειχ ε πια χαθεί.....

1523 λέξεις

Άρχισα πάλι τη δυναμική γραφή 😂😂 Δεν έχετε παράπονο για δεύτερο κεφάλαιο τεράστιο 😂😂 τώρα τα πρώτα θα τα ανεβάζω πολύ γρήγορα αυτά από μενα ❤❤❤❤μέχρι το επόμενο φιλία πολλα❤