Σήμερα βρίσκομαι από πολύ νωρίς στη δουλειά. Δεν ξέρω πως κατάφερα με το χθεσινό ξενύχτι να σηκωθώ. Παρ' ολα αυτά ομ ως είχα πολύ ενέργεια! Βρίσκομαι στην αίθουσα συνεδριάσεων σε μια άκρη σχετικά κοντά στο Χρήστο. Κρατάω ενα ντοσιέ στο χέρι μου και στέκομαι όρθια. Ο κύριος Ρήγας σήμερα είχε ένα πολύ σημαντικό Συμβούλιο με τους μετόχους και έναν νέο επιχειρηματία για να κλείσουν την δουλειά. Ο νέος επιχειρηματίας δεν είχε έρθει ακόμα άλλωστε ήταν α ρκετα νωρίς. Όλοι τους καθόντουσαν και ανελειαν το ποσοστό θα του δώσουν και πόσο μπορεί να αποφέρει ανάλογα με την χρηματική του επένδυση. Ακόμα ένας από αυτούς σκεφτόταν να πουλήσει το ποσοστό του ομ ως ακόμα το συζητούσε. Μετα απο αρκετή ώρα ακούω την φωνή του Χρήστου να με "προσταζει" να πάω να δω αν ο επενδυτής- επιχειρηματίας ε χει έρθει και αυτό εκαν α. Βγήκα από την αίθουσα και εκείνη τη στιγμή οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν και δεν πίστευα στα μάτια μου. Εκείνος έμεινε το ίδιο έκπληκτος με μένα

Ε:Αλεξ;;Τι κάνεις εσύ εδω;....λεω σοκαρισμένη και τον πλησιάζω εκείνος μου χαμογελάει α φου συνέλθει από το σοκ

Α:Εγώ τι κάνω εδω;Εσύ μικρή πως βρέθηκες εδώ...λεει όλο χαρά και μου χαϊδεύει το μάγουλο Ναι.... πολλής ενθουσιασμός...

Ε:Εγώ δουλεύω εδώ είμαι η γραμματέας του κυρίου Ρήγα...ειπα και εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα και βγήκε ο Χρήστος

Χ:Εβελίνα ήρθε ο....με Το που βγαίνει μας κοιταε ι απορημένος και με γουρλωμένα τα μάτια. Απομακρυνομαι από το κράτημα του Άλεξ και ξεροκαταπινω. Βασικά Γιατί μου κόπηκαν τα πόδια; Γιατί νιώθω σα να μειώνεται το οξυγόνο μου;;

Α:Καλή σας μέρα εσείς πρέπει να είσαστε ο κύριος Ρήγας...λεει ο Άλεξ στο Χρήστο και τον πλησιάζει ενώ τείνει το χέρι του για χειραψία

Χ:Ναι εγώ είμαι ....λεει και δινει και εκείνος το  χέρι του προσπαθώντας να κρύψει τα νεύρα και την απορία από το πρόσωπο του

Α:Άλεξ Παπαϊωάννου...λεει ο Άλεξ και ο Χρήστος απαντάει κοφτά

Χ:Παρακαλώ...λεει δείχνοντας του την πόρτα της εισόδου για την αίθουσα συνεδριάσεων. Αμέσως μετα κοιταε ι εμένα με δολοφονικό βλέμμα και εγώ προχωράω για να μπω μέσα. Καθως περνάω από δίπλα του με το κεφάλι σκυμμένο εκείνος με σταματάει και με κρατάει σφιχτά από το χέρι

Χ:Περιμένω κάποιες εξηγήσεις μετά...ειπε σοβαρός και εγώ σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα με ένοχο βλέμμα.

Μέσα στην αίθουσα όλοι τους μιλούσαν για μετοχές ο Χρήστος με τον Άλεξ με κοίταγα ο καθένας με το δικό του καυτό νευριασμένο επίμονο και επιβλητικό βλέμμα. Ήθελα να λιποθυμησω. Ένοιωθα τόσο άβολα που δεν ήξερα τι να κάνω. Καθόμουν σα τη μύγα μέσα στο γάλα. Κοιτούσα τον Άλεξ ο οποίος με κοιτούσε με ενα σέξυ βλέμμα και όλο υπονοούμενα που καταλάβαινα μόνο εγώ και από την άλλη είχα το Χρήστο ο οποίος με κοίταγε νευριασμένος και με το βλέμμα του νσ καίει κάθε κομμάτι του κορμιού μου.

Χ:Λοιπόν κύριε Παπαϊωάννου πως σας φαίνεται το 10% ;Δεν είναι και οτι και οτι θα έχετε αρκετές παρεμβάσεις στη λειτουργία του συγκεκριμένου κλάδου....ειπε ο Χρήστος προσπαθώντας να βγάλει έναν ήρεμο τόνο ομ ως εγώ μπορούσα να καταλάβω τον εκνευρισμό του...

Α:Δεν είναι και άσχημη η προσφορά σας...ειπε ο Άλεξ και το βλέμμα του ήταν καρφωμένο στο συμβόλαιο που είχε στα χέρια του. Σήκωσε το βλέμμα του σε μένα και με κοίταξε με τόσο πάθος...ο Χρήστος τον κάρφωνε όλη τη διάρκεια αυτής της σκηνής και έκανε τη παλάμη του μια ελαφριά γροθιά. Άντε μα λυσω εγώ αυτή τη παρεξήγηση...τα πιάσαμε τα λεφτά μας! <Δέχομαι > είπε ο Άλεξ και α μεσως υπέγραψε το συμβόλαιο. Οι μέτοχοι σηκώθηκαν όλοι από τις καρέκλες τους το ίδιο και ο Χρήστος με τον Άλεξ. Έδωσαν τα χέρια

Χ:Παρακαλώ περάστε στο γραφείο μου για τα περαιτέρω...ειπε ο Χρήστος

Α:Ευχαρίστως...ειπε ο Άλεξ και με κοίταξε. Όλοι βγήκαμε από την αίθουσα. Ο Χρήστος εξακολουθούσε να βράσει κυριολεκτικά. Δεν ξέρω τι τον έπιασε. Το πιθανότερο είναι να νομίζω πως την έπεσα στον Άλεξ ελα ομ ως που δεν είναι έτσι....

Μπήκα στο ασανσέρ και ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά που την άκουγα και γω η ίδια. Βγαίνω και πηγαίνω Και κάθομαι στο γραφείο μου. Νιώθω πολύ τσιτομενη. Λίγο αργότερα βγαίνει και ο Χρήστος με τον Άλεξ και κατευθύνονται προς το γραφείο. Και ο Άλεξ πετάει τη γκάφα του...

Α:Μικρή φέρε μου έναν καφέ ξέρεις εσύ...ειπε και μου έκλεισε το μάτι...νιωθω να παραλυω ολόκληρη με ε χει λουσει κρύος ιδρώτας και το βλέμμα του Χρήστου με στέλνει δτον άλλο κόσμο.

Ε:Μ-μάλιστα..ειπα προσπαθώντας να είμαι λογο χαλαρή αλλα αυτό δεν γινόταν....ο Χρήστος ήθελε να τα σπάσει ολα είχε κοκκινισει λίγο παραπάνω και ήταν λες και κουνούσε καποιος κόκκινο παν ι σε ταύρο... Χριστέ μου τετελεστε

Είναι αρκετή ώρα μέσα. Όταν πήγα  τον καφέ και το κλίμα μέσα ήταν πολύ φορτισμενο και ένιωθα παντού αρνητική ενέργεια. Φαντάζομαι όλη έβγαινε από το Χρήστο... καθώς ειμουν στο γραφείο μου και δακτυλογραφουσα μια επιστολή η πόρτα του γραφείου α νοιγει και βγαίνει ο Άλεξ έξω. Με κοιταε ι και τον κοιτάω. Με πλησιάζει με ενα παιχνιδιάρικο και σέξυ ύφος που με τρελαίνει....

Α:Από δω και πέρα θα σε βλέπω πιο συχνά...λεει επιβλητικά και κάθεται στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο μου σταυροπόδι ενώ με κοιτάει στα μάτια

Ε:Άλεξ...πηγα να πω αλλά η πόρτα άνοιξε και βγήκε ο Χρήστος από το γραφείο του έξαλλος. Μας κοιτάει και μετά καρφώνει εμένα. Βλέπω τα νεύρα του να χτυπάνε  κόκκινο Δεν μπορώ να τον καταλάβω. Ο Άλεξ σηκώνεται όρθιος με ενα αυταρεσκο βλέμμα και φεύγει από τον όροφο.

Χ:Μπες τώρα μέσα....λεει με νεύρα και περιμένει να σηκωθώ και να μπω μέσα. Πλησιάζω την πόρτα και α φου μπαίνω μρδα με τραβάει την κλείνει και με κολλάει εΠανω της. Τα σώματα μας ακουμπάνε το ένα το άλλο και νιώθω όλη του την ένταση σε κάθε εκατοστο του κορμιού μου που ακουμπάει το δικό του.

Ε:Κύριε Χρήστο...πηγα να του πω αλλά ο τρόπος με τον οποιο χτύπησε τη γροθιά του δίπλα από το κεφάλι μου με σταμάτησε. Τα χείλη του είχαν γίνει  μια ευθεία γραμμή οι φλέβες του πετάγονται στα χέρια του. Φαίνονταν τόσο έντονες ειδικά τώρα που είχε σηκώσει το πουκάμισο του μέχρι τον αγκώνα. Οι γωνίες του προσώπου του τόσο κοφτερες και έντονες και τα μάτι του...αυτο το χρώμα είναι τόσο υπέροχο. Θέλω να χαθώ μέσα σε αυτό το σκούρο πράσινο...

Χ:Πες μου τη παίζει με τον Παπαϊωάννου ΤΏΡΑ....ειπε με άγριο ύφος και με κόλλησε πιο πολύ ε Πανω στο σώμα του. Είμαστε σε απόσταση αναπνοής. Δεν ξερω τι να του πω. Δεν θέλω να  ξέρει τι έχει γίνει με μενα και τον Άλεξ στην τελική δεν τον αφορά και η στάση του είναι πολύ υπερβολική

Ε:Τίποτα δεν παίζει απλώς τυχαίνει να γνωριζόμαστε....ειπα και βγήκα από το κράτημα του αλλά εκείνος με σταμάτησε και με ξανά γύρισε προς το μέρος του έτσι ώστε να τον κοιτάω στα μάτια

Χ:Και η γνωριμία σας είναι τόσο στενή που σε πιάνει από το μάγουλο;...λεει με σοβαρό ύφος. Συγγνώμη τώρα μου κάνει σκηνή ζήλιας; να καταλάβω Δηλαδή

Ε:Νομίζω πως δεν σας πέφτει λόγος...ειπα και τον κοίταξα με ένα νευριασμένο βλέμμα.

Χ:Με τους μετόχους της εταιρίας μου δεν έχεις καμία δουλειά αυτό που πρέπει να κάνεις είναι τη γραμματέα αλλά βλέπω πως αποτυγχάνεις μέχρι και σε αυτό....ειπε Και άφησε το χέρι μου και εγω έμεινα να τον κοιτάω...ωστε με θεωρεί ανάξια. Ανάξια σα γυναίκα ανάξια σαν γραμματέας άχρηστη στη δουλειά μου Δηλαδή σε τι με θεωρεί αξια;; ένοιωθα το αίμα μου να βράζει ήθελα να του ορμιξω και να του βγάλω τα μάτια

Ε:Δηλαδή εσείς θεωρείτε αξία οποία σας κάθεται...ειπα μέσα στον εκνευρισμό μου και πραγματικά δεν μετάνιωσα στιγμή αυτό που ξεστόμισα. Του χρειαζόταν. Εκείνος γυρνάει και με κοιτάει έτοιμος να με σκοτώσει. Με πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής και εγώ κολλάω το σώμα μου πίσω στο γραφείο του και ακουμπάω τα χέρια μου στο τζαμί Γιατί αλλιώς θα έπεφτα πίσω.  Νιώθω την καυτή του ανάσα στο πρόσωπο μου. Μυρίζει καφές. Τοποθετεί τα χέρια του δεξιά και αριστερά από τη Μέση μου και ακουμπάει το γραφείο. Πλησιάζει τα χείλη μας και μου ψιθύριζει με μια σέξυ φωνή και ενα σέξυ βλέμμα.

Χ:Ναι τη θεωρώ και ξέρω μικρή μου Εβελίνα πως θες όσο τίποτα άλλο να γίνεις μια από αυτές...ειπε και ένωσε τα χείλη μας. Το φιλί του τόσο καυτό. Νιώθω την ανάσα μου κομμένη. Η καρδιά μου χρυλσει τόσο δυνατά που νιώθω ότι την ακούει. Το χέρι του ακουμπάει το μάγουλο μου ενώ το άλλο την μέση μου. Νιώθω το στομάχι μου να δένεται κόμπος και το κορμί μου να ανατριχιάζει ολόκληρο. Το φιλί του βαθαίνει όλο και πιο πολύ ενώ η γλώσσα του συναντάει την δική μου και αρχίζει ενα Παιχνίδι αυτοκυριαρχίας..νιωθω να καίγομαι ολόκληρη. Χάνομαι στο φιλι του. Το σωμα μου έχει παραδοθεί σε εκείνον...ειναι αδύνατον να του αντισταθώ πλέον. Το φιλί μας τελείωσε με τα χίλια ζόρια. Κανείς φεν ήθελε να το σταματήσει. Οι ανάσες μας βαριές ακουγοντουσαν σε όλο το δωμάτιο. Ο ένας κοιτάει τον άλλον βαθιά στα μάτια. Το χρώμα των ματιών του Χρήστου  είναι απίστευτο. Το βλέμμα του τόσο ήρεμο λες και με το φιλι του έφυγαν ολα τα νεύρα.. Χριστέ μου τι έκανα; Μόλις συνειδητοποιώ τι έχει γίνει απομακρυνομαι από κοντά του και εκείνος γυρνάει και με κοιτάει όλο απορία

Ε:Σ-συγγνώμη για αυτό η-ήταν λάθος...προσπάθησα να πω αλλά η ανασες μου ήταν κοφτές. Το βλέμμα του Χρήστου σκοτείνιασε ξανά. Μ αλλον Δεν περίμενε αυτήν την απάντηση από μένα

Χ: Εγώ συγγνώμη ήθελα να βγάλω καπου τα νεύρα μου...ειπε και γύρισε πλάτη...Μπορεις να πηγαίνεις δεν σε χρειάζομαι κάτι άλλο... είπε και εγω έμεινα να κοιτάω την πλάτη του. Τι;; τι είπε μόλις τωρα;; <Ακόμα εδώ είσαι; > συμπλήρωσε και εγω έφυγα από το γραφείο του βιάστηκα...

Δεν το πιστεύω δεν μπορεί! Τι έγινε μόλις τώρα; τι ήταν αυτό που μου ειπε;; Δηλαδή όλο αυτό το "πάθος " που νόμιζα Δεν ήταν τίποτα παραπάνω από θυμός; ; Δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν είμαι καλά. Νιώθω περίεργα και το σώμα μου πολύ αδύναμο. Κάθομαι στη καρέκλα μπροστά από το γραφείο μου και προσπαθώ να μαζέψω τον εαυτό μου.
Μόνο να παίξει θέλει είμαι σίγουρη πλέον....

Γεια σας!!Τι κάνετε; πάντα καλά πάντα καλά νέο κεφάλαιο με πολύ ζουμί και στο επόμενο μάλλον θα υπάρξει περισσότερο ΜΆΛΛΟΝ 😏😏μέχρι λοιπόν το επόμενο φιλιά πολλά και μην ξεχνάτε 🌟🌟🌟 και σχόλιο ❤❤