Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

PROLOGUE: LET THE SHOW BEGIN!

Chastity's POV

Falling inlove was never in my plan, until one day I realize, I love this man too much...

Napakunot ako ng akin noo ng mabada ang huling kabanata ng akin storya. Dang! Parang may mali. Is it me or talagang masyado lang cliché tong story?

"Chasty baby"

Napalingon ako sa taong tumawag sa akin and there I saw my mom holding a trey with a plate of rice and sisig, a glass of red tea, a soup and a soy sauce with mix of calamansi. I frown when my stomach growl. Dang! Nalipasan na naman pala ako ng gutom.

Agad akong puwesto ng upo at muking siyang nilingon.

"Mom"

"Chasty Baby ko, you didn't eat again, masama yan, hindi ka na nga nag-breakfast, di ka pa nag-lunch, wag mo naman sana iwasan ang hapunan"

"Sorry mom, may tinatapos lang po kasi ako"

Ngumiti naman siya sabay abot sa akin ng trey na may lamang pagkain, agad ko naman kinuha at inilapag sa folding table ko.

"Finish that later, you need to eat first. Sige na"

"Okay mom, I will, don't you worry, kakain po ako"

My smiled at me before she kiss my temple.

"Next time don't skip your meal, promise me that"

"I promise, mom"

She smiled again.

"Sige na Chasty baby, good night na"

"Good night din mom"

And that she left my room.

Napalingon naman ako sa akin laptop sabay baling naman ng tingin sa pagkain na nasa folding table. I frown again when my stomach growl. I need to eat! Kaya siguro parang may mali sa ginagawa kong storya dahil gutom na gutom na ko. Tama talaga sila na wag magpalipas ng gutom, lalo na kung may iniisip, nakakawala ng concentration.

Agad kong inilapit ang aking folding bed na may nakalapag na trey na may lamang pagkain malapit sa aking hinihigaan. Halos kuminang na ang aking mga mata na makita ang masasarap na putahe. Hindi na ko nag-isip pa at agad agad na kinain ang nga ito halos mabulunan pa nga ako sa bawat subo ko pero wala akong pakealam.

Food is life ika nga ng iba.

Nang matapos akong kumain ay agaran akong umupo sa kama sabay dapa upang muling harapin ang laptop.

Muli kong tinuon ang aking pansin sa huling kabanata ng aking storya, at sa di inaasahang pangyayari ay gumana ang aking imahinasyon at agad napatipa ang aking mga daliri sa laptop.

This wasn't my plan anyway but I couldn't believe it! He loves me! And gosh! I'm going to faint, I love him too!
I love this man beside me and I will rest assured to marry him if he going to ask me.

"Ti amo, Stephen"
"Ti amo, Lynn"

The End

Napangiti ako ng muli kong binasa ang huling kabanata, tama nga! Gutom talaga ako kaya hindi na gumagana ang aking imaginasyon.

Nang makuntento na ako ang agad kong pinindot ang buton na nakalagay ako PUBLISH. Ilang segundo lamang ng akin itong nai-update ay agaran na ang bilang ang aking nakita sa views na mukhang talagang inabangan. Wow!

Sa sobrang excited ko ay agad kong binasa ang mga nakaraang comments na sana di ko na lamang pala ginawa.

@HushDarling: Author, UD NA PO PLEASEEEEEEE
@TalkDirtyToMe: Taragis na yan! Tangina naman, bilisan mo mag-update!
@QueenBeeHeidi: SO TAGAL MAG-UD, MY GOD! ANG PABEBE MO NAMAN!
@MahalKoAngExKongGago: Kelan po ang next update?
@BitchAkoAngalKa: Nangigigil na ko sayong Author ka! Kelan ang update?!
@DyosArap: Pabitin amputa!
@GandangBabae: My god! Bakit wala pa ring update?!
@BossMaldits: UD NAAAAAAAAAA
@Malantods101: Sheeeeeeems! Nabitin ako dun ah!
@ToHellAndBack: WHAT THE FUCK YOU BITCH?! IT'S BEEN ONW MONTH ALREADY AT HINDI KA PA NAGA-UPDATE?! ANO BALAK MO?! TANGINA! MAG-UPDATE KA NA OR I'LL KILL YOU MYSELF!
@GangsterAko: Nice story, kinda relate sa chapter na to keep it up @MissShyChy

May nag-tag pala sa akin? Ang readers talaga imbes na mag-enganyo sila sa writer na magsulat sila pa mismo ang nanlalait na kesyo pangit, kesyo bitin at kesyo kelan daw mag-update. Aba! Di naman nila kami binabayaran para magdemand sila ng ganyan. Nakikibasa na nga lang eh.

Minsan ang sarap lang din pumatol pero naisip ko ano namang mapapala ko kapag pumatol ako sa kanila? Wala naman di ba? Ako pa nga ang magmumukhang kontrabida kaya hinahayaan ko na kang sila baka nadadala lang ng storya.

I'm a author at nagtatago ako sa pen name na MissShyChy, no one ang nobody knows about my identity maliban kay Fallacy na kaibigan ko na may amang nagmamay-ari ng isang publishing house at dun ko naipa-publish on books ang ilan sa mga sikat kong libro.

Sa mura kong edad ay marami na kong nagawang kwento at nobela at ilan nga sa mga gawa ko ay ginawa ng dula sa teartro, movie, series sa tv at ginagawang dula dulaan sa isang malaki at sikat na paaralan. Dahil na rin sa mga yun ay mas nadadagdagan na ang aking saving na pera na wala mang sino ang nakakaalam sa aking pamilya.

Marami ang gustong malaman kung sino si MissShyChy at marami na din akong mga dummy accounts pero lahat yun naichapwera na ng papa ni Fallacy dahil nagkakaproblema sa publishing house kapag sinasabi ng ilang reporters na magpapakita at magpapa-interview na ko.

Malaki laki na ang perang naipundar ko at nais ko sana magamit yun sa hinaharap kong plano pero gaya nga ng sabi ng iba. Walang permanente sa mundo.

Ang kumpanya kasi ng papa ko ay nagkaroon ng isang problema ng naging malaking problema. Bakit? Nanakawan man lang sila ng tatlongpung milyong investment.

Problemadong problemado nun ang papa ko, kita ko ang stress at pagod sa kaniya at halos maawa ako ng mangutang pa siya sa bangko maibalik lang ang perang nawala. Lumala pa ang problema ng nagsi-back out lahat lahat ng investors at board members niya, mad naistress si papa at ayaw ko siyang makitang ganun kaya pikit mata kong ibinigay sa kanya ang naipundar kong apat na pung milyon sa kanya.

Nagpanggap akong investor nun at hindi nagpakilala sa kanila, ibinigay ko sa kanya ang pera na walang kahit na anong kapalit, nagtaka man siya at nagduda ay pumayag siyang kunin ang pera.

Alam ko ang hirap ng angkan namin maitaguyod lamang ang kumpanya, dito kami nabuhay at ito ang bumuhay sa pamilya namin kaya labag man sa akin na ibigay ang sarili kong pundar ay ginawa ko sapagka't amin din ang mawawala kapag nawala ang pinagmulan ng hirap namin.

Nang makapag-update na ko ng huli kong kabanata sa aking storya ay agad akong nagtipa ng isang mensahe para sa aking mga mambabasa karamihan ay tinatawag itong authors note

Hi lovelies,
Sorry if I update long time

Hindi ko na natapos ang aking isusulat ng makarinig ako ng isang malakas na putok ng baril, kinabahan ako hindi para sa sarili ko kung hindi para sa pamilya ko.

Agad akong lumabas ng kwarto ko at muli ay may isa na namang putok ng baril ang aking narinig sa buong mansyon at mukhang nanggagaling yun sa sala. Tinakbo ko pababa ang hagdan papuntang sala ang ganun na lamang ang aking gulat ng makita ang aking mama, papa, kuya, ang asawa nito, ang pamangkin ko at ang aming bunsong kapatid na nakaluhod habang nagmamakaawa sa matabang lalaking may hawak ng baril, malalabanan ko sana ito kung mag-isa lamang ito ngunit hindi dahil may mga tauhan itong naka black na tux.

Naiyak ako ng makita ang takot sa mga mata ng aking pamilya. Ano bang nangyayari?

"D-Don Guevarra, p-pangako m-magbabayad ako, p-pakawalan niyo lamang ang pamilya k-ko" pagmamaka-awa ni papa

Aalis na sana ako sa aking kinatatayuan para tumawag ng pulis ng may humablot sa akin.

"Ano ba?! Let go of me!" Hiyaw ko sa isang lalaking naka tux na hinihila ako papalapit sa nakaluhod kong pamilya.

"Boss"

Tumango naman ang boss nito at bumaling sa akin sabay balik ang tingin nito kay papa.

"I won't repeat this twice, pirmahan mo na ang kontrata"

Umiling ang aking ama.

"Don G-Guevarra pakiusap k-kailangan n-namin ang k-kumpanya. K-Kailangan ko. Babayaran k-kita wag lang ganito! May problema pa ang k-kumpanya ko" 

Halos maiyak na pagmamakaawa ng papa ko. Umiling lang ang matandang mataba na lalaki.

"Wala akong pakealam kung bagsak na ang kumpanya mo, Rivera. Ang gusto ko mapasaakin ang mansyon mo, ari arian mo, pera mo at ang kumpanya mo. Now, fuck! Sign this you sucker!" Sabay kuha nito sa papeles na nasa table namin. 

Halos ingudngod pa niya si Papa mapirmahan lamang yun.

"Ayoko! Ayoko! Pakiusap! Wala nang matitira sa amin ng pamilya ko kapag kinuha mo lahat yan"

Sinamaan lamang ng matandang mataba si papa.

"Wala akong pakealam!" Singhal niya kay papa "Hindi naman mangyayari to kung hindi mo ko hiniraman ng dalawang daang milyon"

Sabay sabay pa kami nila mama at kuya na napasinghap ng marinig ito, nakita ko namang napayuko si papa sa hiya. Shems! Ano na naman ba ito papa?!

"Dad, is that true?!" Hindi makapaniwala kong tanong sa aking ama "My god dad! San mo ginastos ang perang yun?!"

Hindi sumagot si dad at tumawa lamang yung matandang matabang lalaki. Don Geubaba ata ang pangalan. Ay ewan! Wala naman akong paki don! Ang laki kasi ng baba, amputek!

"Hindi niyo ba alam? Damn! Hahahaha nalulong lang naman sa casino ang papa niyo kaya nagkanda baon-baon siya sa utang, nagmagandang loob lang naman ako at pinahiram siya"

Inismiran ko lang si Don Geubaba.

"S-Sorry" yun lang ang nasabi ni papa sa amin.

"Nakakainis ka papa" sabi ko at mas napayuko si papa, muling bumaling ang tingin ko dun sa matandang matabang lalaki "Ano ngayon ang gusto mo?! Jacket? Bigyan ka ni Willy. Matuwa pa ko" 

Tumawa lamang yung Don.

"Gusto kita bata" sabi ni Don Geubaba, muling bumaling ang tingin nito sa papa ko "Gusto ko tong dalaga mo, Rivera. Matapang. Sige pagbibigyan kita, Rivera may kondisyon nga lang ako. Mabait naman ako kung pakikiusapan ng maayos. Pabor naman to" tumingin tingin siya sa aming mag anak "Lalo na sayo" at tumigil ang tingin niya sa akin habang nakangisi.

Kumunot ang aking noo at sa di inaasahan ay bigla na lamang akong nabahala.

"A-Ano yun, Don?" Tanong ko

Ngumisi siya sa akin.

"I wanted you to enroll Sapphire Academy for me Miss Rivera"

And that. I panicked.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro