Wiktoria od dobrych dwóch godzin wierciła się po łóżku i próbowała zasnąć. Od nigdy nie była typem rannego ptaszka, nie to co jej brat Andreas, który właśnie wszedł do pokoju Niemek. Zabrał kołdrę Laury oraz Wiktorii.

- EJ! - warknęła Geiger. - Wypad z mojego pokoju.

- Idziemy biegać! - krzyknął blondyn.

- W dupe na raki, łapać szczupaki. - odparła Wellinger.

- Widzimy się na dole za pięć minut! - powiedział i opuścił pokój dziewczyn. Laura zerknęła na ekran telefonu, na którym widniała godzina siódma siedem.

- Jego posrało. - mruknęła Geiger. Niezadowolona poszła do łazienki, zabierając wcześniej jakieś getry i koszulkę. Wiktoria westchnęła. Przebrała się w jakiś luźny strój. Zrobiła kucyka. Weszła na chwilę do łazienki i umyła zęby. Nałożyła na plecy ciepłą bluzę, a na stopy adidasy. Otworzyły drzwi, a przed nimi stali skoczkowie niemieccy.

- Już mieliśmy wam robić rozpierdol w pokoju. - zaśmiał się Eisenbichler. Laura pokazała mu tylko środkowy palec. Wyszli przed hotel. Stwierdzili, że pobiegają po lesie i tak zrobili.

*****

Wszyscy już byli na stołówce, prócz kadry niemieckiej. Schuster chodził podenerwowany i wydzwaniał do każdego niemieckiego skoczka z jego kadry. Dziewczyny tak samo nie odbierały. Norwedzy tylko współczuli kolegom z Niemiec, bo przeczuwają co ich czeka.

- Ciekawe, gdzie oni są. - powiedział Anders. W tym momencie kadra Niemiecka weszła do jadalni. Schuster w końcu usiadł spokojnie na krześle. Johann zawołał Richarda.

- Ja wam współczuję. - rzekł Norweg i poklepał Niemca po ramieniu. - Trzymaj się, Richi. - Freitag, tylko westchnął i odszedł do stolika swojej narodowości.

Na śniadanie dostali jajecznicę oraz zieloną herbatę. Daniel nagle dostał ataku śmiechu. Każdy zgromadzony w tym pomieszczeniu spojrzał w jego stronę. Harriet kopnęła go w piszczel i w końcu zamknął się.

- Uspokój down'a. - warknęła, a on pokazał jej język.

- Współczuję, wam dziewczyny. Takiego debila mieć w domu. - powiedział Kenneth.

- A ty to niby normalny? - uniosła brew do góry, Martyna.

- W stu procentach, siostrzyczko. - uśmiechnął się głupio Gangnes. Do stolika Norwegów przyszedł trener, Alexander Stöckl.

- Zjedzone? - zapytał trener, a skoczkowie przytaknęli. - W takim razie zapraszam na trening na siłownie. - Norwedzy wykonali polecenie Stöckla, natomiast dziewczyny nadal jadły śniadanie.

Wszyscy powoli rozchodzili się na trening, tylko dziewczyny zostały w pomieszczeniu. Amerykanki, Niemki oraz Polki dosiadły się do stoliku Sally,  Harriet, Martyny oraz Kamili.

- Gdzie wy w ogóle byliście? - pytanie skierowała, Kaetlyn do Geiger i Wellinger.

- Idioci zabrali nas na poranne bieganie. - mruknęła Wiktoria, a dziewczyny zaśmiały się prócz Laury. - Nogi mi odpadają.

- Nie dziwię się. - odparła Kasia.

- Idziemy oglądać film? - zapytała Sarah. Wszystkie przytaknęły i poszły do pokoju Niemek.

*****

Konkurs indywidualny rozpoczął się o godzinie szesnastej. W rywalizacji bierze udział pięćdziesięciu skoczków narciarskich różnych narodowości. W Engelbergu zaczął mocno padać śnieg. Pierwsza seria rozpoczęła się z szesnastej belki. Na belce usiadł Andreas Stjernen. Wybił się z progu i wylądował, ale nie ustał skoku. Nic mu się nie stało. Na szczęście.

- Jezu myślałam, że tam się zabiję. - powiedziała Joanna. Wszystkie dziewczyny uśmiechnęły się pod nosem.

- Nie miałabyś do kogo zarywać no nie? - uniosła brew Sally.

- No prawda. - odparła szybko. - Czekaj co?! - zarumieniła się, a dziewczyny wybuchnęły śmiechem.

Na belce tym razem zasiadł Johann Andre Forfang. Wybił się z progu i wylądował dość blisko. Smutny po swoim skoku od razu poszedł się przebrać. Skoczył zaledwie sto szesnaście metrów.

Druga seria rozpoczęła się o siedemnastej osiem, również z szesnastej belki startowej. Tym razem udział biorze trzydzieści skoczków. Konkurs ostatecznie wygrał Anders Fannemel. Drugi był Richard Freitag, a trzeci Kamil Stoch, więc Kasia była w siódmym niebie. Po zaśpiewaniu hymnu norweskiego przez Norwegów i Norweżki, wszyscy poszli do busa, który ma ich zawieść pod szwajcarski hotel.

*****

Rozdział trochę krótki, ale mam nadzieję, że się podoba 😋