De volgende ochtend werd ik wakker met een arm om mijn middel. Gapend draaide ik me om en keek vervolgens recht in het slapende gezicht van Michael. Zijn mond stond een klein stukje open en hij snurkte zachtjes. Zijn haar zat nog erger in de war als gisteren en ik moest mezelf tegen houden om niet mijn handen er doorheen te halen. Als hij sliep zag hij er zo vredig en relaxed uit.

‘Staren is onbeleefd,’ mompelde hij na een paar minuten.

Ik grinnikte en veegde wat plukken haar van zijn voorhoofd ‘Ook goedemorgen.’

Hij bromde wat en trok me iets dichter tegen zich aan ‘Hoe laat is het?’

Ik wierp een blik op zijn wekker en kreunde toen ik zag dat het pas half 7 was ‘Te vroeg.’

Zuchtend verstopte ik mijn gezicht in zijn schouder en sloot ik mijn ogen weer. Het kon me eigenlijk niet zo veel schelen dat ik op dit moment in de armen lag van een jongen die ik gisteren pas ontmoet had. Het voelde goed en ik voelde me veilig.

Ik werd voor de tweede keer wakker toen er hard op Michael’s deur werd geklopt ‘Dude, ben je al wakker?’

Ik schudde aan Michael’s schouder om hem wakker te maken en gleed daarna uit bed om de deur open te doen voor een van zijn bandleden.

‘Oh goedemorgen Jace,’ glimlachte Luke toen hij mij in de deur opening zag staan.

Ik vreef de slaap uit mijn ogen en keek achterom naar Michael’s wekker die nu aan gaf dat het 1 uur in de middag was.

‘Jetlag?’ grinnikte hij toen ik wankelend terug naar bed liep en me boven op Michael liet vallen.

‘Yo Lukey, wat doe jij hier zo vroeg?’ mompelde Michael toen hij eindelijk zijn ogen open deed.

Luke lachte en trok me van zijn vriend af ‘Het is al 1u Mike, en we moeten over een uur in de studio zijn.’

‘Ik dacht dat jullie een paar dagen vrij hadden?’ vroeg ik terwijl ik mijn koffer naar wat kleren zocht.

‘Vrij van de tour ja, niet vrij van het schrijven aan ons nieuwe album. En volgens onze manager kunnen we dat overal doen, dus ook in Australië,’ legde Luke uit.

‘Vinden jullie families dat niet erg? Ik bedoel, dan zijn jullie eindelijk hier en dan moet je alsnog weer weg..’

‘Nee, ze begrijpen het wel en ze zijn allang blij dat we hier zijn. Schrijf je trouwens zelf ook weleens liedjes?’

Ik haalde mijn schouders op en greep een notitieblokje uit mijn koffer ‘Soms, hier je mag wel even kijken als je wilt.’ Zei ik waarna ik hem het boekje met zelf geschreven lyrics gaf.

‘Ik eh, ga me even omkleden in de badkamer,’ mompelde ik toen Luke door het boekje begon te bladeren.

Eenmaal in de badkamer gooide ik eerst een plens water in mijn gezicht om een beetje wakker te worden. Mijn pyjama belande al snel op de grond waarna ik een simpele skinny jeans en een dun wit truitje aan trok.

Toen ik terug kwam in Michael's kamer lagen de twee jongens op Michael's bed door mijn boekje te bladeren. Michael had zich ondertussen ook aangekleed en geconcentreerd staarde hij naar de bladzijdes.

'Vinden jullie het wat?' vroeg ik toen ze me na drie minuten nog steeds niet op hadden gemerkt.

Luke sprong van het bed en tilde me op waarna hij me lachend in het rond zwaaide 'Holy crap Jacey, je bent geweldig!'

'Uh oke..?' mompelde ik iets wat verward toen ik weer met beide benen op de grond stond.

'Ik ben echt zo blij dat je in het verkeerde vliegtuig bent gestapt!'