Omdat vele van jullie er naar gevraagd hebben, ga ik serieus nadenken om verder te schrijven aan dit verhaal. Ik kwam er vandaag toevallig achter dat er nog 3 stukjes zijn die op offline staan en deze zal ik sowieso nog (aankomende week) voor jullie uploaden (dus tot hoofdstuk 32).

Happy reading guys and thank you for loving and reading this story :) xx

ps. alle hoofdstukken zijn (nog) niet ge-edit

--

Jacey POV.

'Heb je honger?' vroeg Luke grinnikend toen mijn maag een knorrend geluid maakte.

We waren ondertussen aangekomen bij een schattig restaurantje en we namen met z'n alle drie tafeltjes in beslag. Ik zat weer tussen Michael en Luke in, en Sky zat tegen over me naast Calum.

Ik knikte iets wat beschamend 'Het laatste wat ik gegeten heb was de pizza gisteren en het is nu al bijna half twee..'

Ik had het nog niet gezegd of Michael duwde al een stokbroodje met kruidenboter in mijn handen. Ik gaf hem een dankbare glimlach en begon daarna aan het broodje te knabbelen. Ik vond het nog steeds raar om niet te weten wat ik allemaal had meegemaakt met deze jongens. Het was duidelijk dat we een goede band hadden gehad want de manier waarop ze naar me keken, en dan vooral Michael, zat vol met zorgen en liefde. Het voelde ook al snel vertrouwd om bij ze in de buurt te zijn en ik had een sterk voor gevoel dat deze jongens me ook echt konden helpen.

'Daar is het eten al!' zei Luke vrolijk waarna hij met zijn ogen de serveerster volgde.

Al snel hadden we allemaal een bord voor onze neus en vielen we ons eten aan alsof we allemaal al dagen niet gegeten hadden. Ik had een overheerlijke pannenkoek met banaan en chocolade saus en toen ik het laatste hapje had doorgeslikt was ik teleurgesteld dat ik hem al op had. Tevreden ging ik wat onderuitgezakt zitten.

'Dat was echt heerlijk.'

Sky nam ook de laatste hap van haar wafel terwijl de jongens allemaal nog frietjes naar binnen werkte. Ik pikte er een van Michael's bord en stopte hem snel in mijn mond.

'Hé!' klonk het verontwaardigd waarna ik er lachend ook een van Luke zijn bord pakte.

'Moeten jullie maar door eten, ik heb honger ja.' plaagde ik de twee.

Meteen schoven ze allebei hun bord naar me toe 'Pak zoveel je wilt,' zei Michael met volle mond.

Ik keek even naar Sky die vervolgens giechelde en Calum's bord ook wat meer haar kant op schoof.

Toen ook de frietjes op waren zat ik propvol. De jongens namen nog een ijsje na maar dat kon ik er echt niet meer bij hebben.

'Ik zit zo vol, ik kan echt geen pap meer zeggen.' kreunde ik waarna ik over mijn buik vreef.

'Dejavu,' mompelde Michael en Luke knikte waarna ze beide een hap van hun vanille ijs namen.

Vragend keek ik opzij maar beide jongens negeerde mijn blik. Ik zuchtte en liet mijn blik door het restaurant glijden, het was niet heel druk maar in het hoekje zat een groep meisjes die verdacht veel deze kant op keken. Twee van hen zaten heel de tijd te giechelen en toen ik wat beter keek leek het alsof het andere meisje foto's maakte. Iemand knipte met zijn vingers voor mijn ogen en verward keek ik opzij, recht in de groene ogen van Michael.

'Wat is er?' vroeg hij toen ik meteen weer terug keek naar het groepje.

Hij volgde mijn blik en vloekte daarna zacht 'We kunnen ook nooit iets doen zonder achtervolgd te worden.'

De anderen kregen het groepje ook in de gaten 'Ze hebben ons nog niet lastig gevallen dus we mogen niet klagen,' zei Ashton waarna hij Chantal iets dichter naar zich toe trok.

Ik trok aan Michael's mouw om zijn aandacht te trekken 'Mis ik soms iets?' vroeg ik met gefronste wenkbrauwen.

Waarom zouden die meisjes hun volgen? Waren het soort stalker ofzo, meisjes die verliefd op hen waren? Of speelde ze soms in een film die ik niet kende.

Michael grinnikte 'Je hebt alleen een tijdje onder een steen geleefd Jace, toen we je ontmoette kende je ons ook niet en ik was eerlijk gezegd even vergeten dat je het nu niet meer weet.'

Vlak nadat hij dat had gezegd kwam er een schuldige blik in zijn ogen en alsof hij zenuwachtig was, begon hij met zijn armbandjes te spelen. Ik legde mijn hand op zijn arm om hem gerust te stellen.

'Het geeft niet. Vertel me nou maar gewoon waarom die meisjes hier zijn en jullie het gewend zijn om achtervolgd te worden. Spelen jullie in een film ofzo? Zijn jullie modellen? Of zitten jullie in een band? Wat is het?'

De jongens lachte 'Het goede antwoord zit er wel tussen en ik voel me vereerd dat je denkt dat we modellen kunnen zijn,' grijnsde Ashton.

Vragend keek ik ze aan 'Filmster of band? Ik gok band, jullie zien er wel uit alsof jullie een band zijn.'

'Bingo! We zitten inderdaad in een band, heb je wel eens van 5 Seconds of Summer gehoord?'

Ik dacht even na, de naam kwam me vaag bekend voor. Misschien had ik het een keer gelezen in een tijdschrift of op de radio gehoord?

'Uhm, de naam wel denk ik maar dat is het ook.'

Michael glimlachte 'Dat is al meer als eerst. We hebben morgen een concert, als jullie willen kunnen we misschien wel kaartjes voor jullie regelen.'

Ik keek vragend naar Sky maar toen ik een blik op mijn beste vriendin wierp wist ik meteen dat ze graag wou gaan. Ze had een grijns van oor tot oor en knikte alsof haar leven er vanaf hing.

'Als het van je moeder mag lijkt me dat heel erg leuk.' piepte ze enthousiast.

Michael klapte een keer in zijn handen 'Dat is dan geregeld, jullie komen morgen met ons mee.'

'Als het mag,' grinnikte ik.

Michael keek me met puppy oogjes en een pruillipje aan 'En wat nou als het niet mag?'

Lachend prikte ik met mijn vinger tegen zijn wang 'Als je het zo tegen mijn moeder vraagt, dan kan ze vast geen nee zeggen.'