Hoofdstuk 29.
Jacey POV.
De volgende ochtend werden Sky en ik wakker door gebonk op onze hotel deur. We hadden de hele avond en een gedeelte van de nacht gepraat en hoewel Sky me niet veel wou vertellen over de vier jongens, was ik toch ietsje wijzer geworden. Veel wijzer kon je het niet noemen want het enige wat ik nu wist, was dat mijn moeder contact met Michael had gehouden over mijn gezondheid en dat Sky ervoor had gezorgd dat ik hen gister weer ontmoette. Blijkbaar wist ze dat de jongens in het zelfde hotel sliepen en had ze me erin geluisd door de telefoon van het hotel te slopen. Jep ik had een rebelse vriendin. Kreunend trok ik de dekens over mijn hoofd, wie bokte er nou weer zo vroeg op de deur?
'Ga jij of ga ik?' vroeg ik Sky met een ontiegelijke hese ochtendstem.
Ze humde wat maar omdat ik het niet kon verstaan besloot ik zelf maar te gaan. Ik liet mezelf met tegenzin uit bed glijden en trok mijn sweater over mijn hoofd waarna ik nog even snel met mijn vingers door mijn haren kamde. Er werd nogmaals op de deur gebonkt.
'Ja ja, ik kom al,' mompelde ik waarna ik slaperig naar de deur slenterde.
De deur was zwaarder dan ik dacht en moeizaam trok ik hem open. Ik werd meteen begroet door meerdere stemmen en met samen geknepen ogen door het felle licht kon ik nog net zien dat het de jongens van gisteren waren. Onze hotelkamer was nog donker en omdat de gang werd verlicht moesten mijn ogen even wennen.
'Goedemorgen.' zei ik, nog steeds met een hese ochtendstem.
Het was even stil waarna ze in koor 'Goedemiddag,' terug riepen.
Ik fronste mijn wenkbrauwen en vreef even in mijn ogen 'Goedemiddag? Hoe laat is het?'
Michael grinnikte 'Het is half één Jace. Sorry dat we je wakker maakte maar we waren bang dat je ons misschien vergeten was en-'
Ik onderbrak hem door mijn hand omhoog te houden 'Geeft helemaal niks. Ik ga Sky het bed uit slepen en me aankleden, we zijn over twintig minuten in de lobby oke?'
'Dat is prima. We waren van plan om te gaan lunchen, vind je dat goed?' vroeg Luke met een kleine glimlach.
Ik knikte en wierp een blik in de donkere hotelkamer, Sky lag nog steeds in bed en ik wist dat het me moeite zou kosten om haar zover te krijgen om op te staan. Ik zei gedag tegen de jongens en nadat ik de deur had dichtgegooid liep ik naar het raam om de gordijnen open te doen. Zonlicht straalde meteen naar binnen en Sky kreunde.
'Rise and shine!' grinnikte ik waarna ik de dekens van haar af trok.
Ze probeerde ze terug te pakken maar toen ze haar handen uitstak greep ik ze vast.
'Kom op Sky, het is al half een en we gaan zo lunchen.'
Mijn beste vriendin opende een oog 'Met de Australische hotties?'
Ik trok haar overeind 'Met de Australische hotties ja. We moeten over een kwartier al beneden zijn so get your ass out of bed.'
Tot mijn verbazing rolde ze uit het grote bed en strompelde daarna naar de badkamer.
'Dat ging makkelijk,' mompelde ik waarna ik zelf naar mijn koffer liep om een outfit uit te kiezen.
Precies 15 minuten later liepen Sky en ik de trap af richting de lobby. Ik had mijn moeder nog snel een berichtje gestuurd om te vertellen wat we gingen doen en om haar succes te wensen met haar signing vandaag. De jongens stonden al op ons te wachten, ze zaten op een van de brede bruine banken en hadden ons nog niet gezien. Michael en Luke hadden beide een snapback op hun hoofd en ik moest eerlijk toegeven dat het ze ontzettend goed stond. Ashton had dit keer geen bandana om en hij moest dan ook steeds zijn haar uit zijn ogen vegen. Er zat een blond meisje op zijn schoot en ze giechelde om iets wat hij net had gezegd. Ik vroeg me af of dat zijn vriendin was, ze zag er in elk geval wel aardig uit. Calum was druk aan het typen op zijn telefoon en toen hij opkeek ontmoete zijn ogen de mijne. Hij stootte Michael aan en meteen draaide alle hoofden onze kant op. Michael sprong op en met een brede glimlach kwam hij onze kant opgelopen, gevolgd door de anderen. Het meisje werd voorgesteld als Chantal en ze was inderdaad de vriendin van Ashton.
'Zijn jullie er klaar voor?' vroeg Michael vrolijk terwijl hij zijn arm om mijn schouder sloeg.
Heel even verstijfde ik maar de roodharige jongen naast me deed net alsof hij het niet doorhad. Hij keek met twinkelende ogen opzij en zonder op antwoord te wachten trok hij me met zich mee naar buiten waar een busje klaar stond. Hij hielp me instappen en al snel zat ik tussen Michael en Luke in op de achterbank. Sky, Ashton en Chantal zaten voor ons en Calum zat voorin naast de bestuurder die zich voorstelde als Dave. De man had nog iets tegen me willen zeggen maar voor hij de kans kreeg had Michael me al naast zich getrokken waarna hij zacht 'Niet doen,' siste. Ik was nieuwsgierig maar ik besloot niks te vragen, ik kwam er hoogstwaarschijnlijk toch nog wel achter.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro