Jacey POV.

'Ga je me nog vertellen wie je aan de telefoon had?' vroeg ik Sky voor de zoveelste keer. 

We zaten ondertussen in onze hotelkamer en mijn beste vriendin was extreem vrolijk sinds het telefoontje. Het maakte me nieuwsgierig maar tot nu toe had ik nog niks uit haar kunnen krijgen. Ze schudde grinnikend haar hoofd en ging verder met het uitpakken van haar koffer. Ik zuchtte en zette de radio nog wat harder om vervolgend swingend mijn kleding in de kast te hangen. Mam had een aantal signings en book meetings hier in de buurt dus we zouden voorlopig in dit hotel blijven. 

'Zullen we vanavond roomservice bestellen en een girls night houden?' vroeg Sky toen we na het uitpakken op ons bed plofte.

Ik knikte instemmend en pakte de menu kaart van het nachtkastje waarna ik hem naar Sky gooide die hem behendig ving 'Hmm waar hebben we trek in?' mompelde ze terwijl ze er rustig doorheen bladerde. 

Ik zette mijn laptop aan en opende netflix 'Film of serie?'

Sky keek even op van de menu kaart 'Pretty little liars? Hey Jace zullen we anders gewoon pizza bestellen?'

Ik knikte en klikte op de juiste aflevering 'Prima, bel jij?'

Vanuit mijn ooghoeken zag ik hoe ze naar de telefoon greep en het nummer van de roomservice intoetste. Toen het stil bleef keek ik haar vragend aan, ze keek met gefronste wenkbrauwen naar de hoorn en toetste toen opnieuw het nummer in.

'Hij doet het niet?' zei ze met een frons.

'Hoe bedoel je hij doet het niet?' vroeg ik haar verward.

War was dit nou weer voor raars? Ik liet de laptop voor wat het was en pakte de telefoon van Sky over. Ik toetste het nummer in was Sky voorlas maar er gebeurde niks, de telefoon ging niet eens over. 

'Zit de stekker er wel in?' vroeg ik me hardop af waarna ik met mijn hand de snoer volgde. 

De stekker zat gewoon stevig in het stopcontact dus dat was het probleem ook niet. Zuchtend liet ik me naast Sky op het bed vallen.

'Wat doen we nu? Zal ik naar de receptie gaan of zullen we ergens anders gaan eten?'

Sky schudde haar hoofd 'De receptie gaat waarschijnlijk alleen maar zeuren maar we kunnen misschien aan onze buren vragen of we hun telefoon even mogen lenen?' opperde ze.

Ik tuitte mijn lippen en staarde bedenkelijk naar het plafond 'Dat is een optie.. Beter als naar beneden gaan denk ik.'

Sky knikte 'Ja daarom, vind jij het erg om te gaan? Dan kan ik nog even snel douche,' vroeg ze me terwijl ze langzaam overeind kwam.

Ik schudde mijn hoofd 'Nee hoor, welke buren zal ik vragen? Links van ons of rechts van ons?'

'Rechts,' zei Sky meteen resoluut. 

Ik grinnikte 'Ik zou bijna denken dat je perse wilt dat ik naar de rechter buren ga.' 

Met grote onschuldige ogen keek ze me aan 'Nee hoor.. Ik kwam ze net alleen toevallig tegen en ze zijn heel aardig dus ik denk dat zij het niet erg vinden als je aanklopt.' 

Ik haalde mijn schouders op en begon richting de deur te lopen 'Oke als jij het zegt, ik ben zo terug! Je wilde Pizza toch?' 

Zonder op haar antwoord te wachten liep ik onze kamer al uit. Voor de deur van onze buren bleef ik stil staan en klopte twee keer waarna ik rustig afwachtte tot er werd open gedaan. Het duurde niet lang voor ik gestommel hoorde en al snel stond ik dan ook oog in oog met een best wel knappe jongen. Hij had zwart haar, een getinte huid en mooie chocolade bruine ogen die groot werden toen hij mij zag staan.

'Hoi! Ik weet dat dit misschien een beetje raar klinkt maar zou ik misschien jullie roomservice telefoon mogen lenen? Die van ons doet het niet..' vroeg ik met een glimlach. 

De jongen deed zijn mond open maar er kwam geen geluid uit 'Uh gaat alles wel goed?' vroeg ik voorzichtig.

Een andere jongen verscheen naast hem in de deuropening en ook zijn ogen werden groot toen hij me zag staan 'Jacey?' 

Ik fronste mijn wenkbrauwen en deed een stapje achteruit 'Hoe weet je mijn naam?' vroeg ik verward. 

Ik bekeek de jongen van top tot teen maar hij kwam me niet bekend voor. Hij had donkerblonde krullen die hij uit zijn gezicht hield met een rode bandana, groen bruine ogen en als hij lachte kreeg hij schattige kuiltjes in zijn wangen. De kuiltjes verdwenen alleen al snel weer en er schoot een emotie door zijn ogen die ik niet goed kon plaatsen. Beide jongens staarde me nu aan en ik werd er een beetje ongemakkelijk van. 

'Ash? Cal? Wie is er aan de deur?' riep een andere stem vanuit de kamer. 

Toen beide jongens niet antwoordde besloot ik brutaal te zijn en langs ze heen naar binnen te lopen 'Ik weet niet wat er met je vrienden aan de hand is ma-' ik stopte midden in mijn zin toen ik een jongen met fel rode haren zag staan.

Zijn groene ogen staarde recht in de mijne en een golf van warmte ging door me heen. Voor een tijdje bleven we elkaar aanstaren en toen klikte er opeens wat in me, hij kwam me bekend voor..

'Ik ken jou..' zei ik langzaam.

De jongen zijn ogen werden net als die van zijn vrienden zo groot als kogeltjes en hij zette een stap naar me toe. Met een frons staarde ik naar hem, waar kende ik hem van? 

'Michael ik werd net gebeld door Sky en-' de jongen stopte met praten toen hij ons midden in de kamer zag staan 'Oh.. Je bent er toch wel,' mompelde hij toen.

Nu was ik al helemaal in de war, wie waren al die jongens, waarom herkende zij mij duidelijk wel en ik hen niet en waarom had de blonde jongen Sky aan de telefoon? 

Mijn ogen schoten heen en weer tussen de jongen met het blonde haar, de jongen met het rode haar en de twee jongens die nog steeds bij de deur stonden. Opeens herinnerde ik me de naam die net gezegd werd. Michael.. Dat kwam me wel heel bekend voor en nu ik de twee jongens naast me nog eens beter bekeek ging er opeens een lichtje bij me branden.

'Ik ken jullie!' riep ik uit. 

De ogen van de twee jongens lichtte onmiddellijk op en Michael wou zijn mond open doen om wat te zeggen maar ik hield hem tegen door zelf te gaan praten.

'Michael en Luke.. Het was Luke toch? Jullie zijn de twee jongens uit het ziekenhuis!'