- Wstajemy, śpiąca królewno - powiedział Levi.
Eren otworzył oczy i gapił się na "szefa".
- Przez całą noc tak siedziałeś?
- Jak widać. Śpisz jak dziecko - zaśmiał się Levi.
- Zrobić ci śniadanie? - Zapytał Eren.
- A potrafisz? - Uśmiechnął się "szef".
- Zobaczysz! - Eren poszedł do kuchni.
Levi zaczął się śmiać (po raz pierwszy od niepamiętnych czasów).
- I jak? - Zapytał Eren.
- Ujdzie - powiedział Levi po spróbowaniu tego co mu podał chłopak. - Kucharzem to ty nie zostaniesz.
- A ty potrafisz gotować?
- Owszem, ale nie licz na to, że kiedyś ci coś przygotuję - uśmiechnął się Levi.
Gdy skończyli jeść, Eren zapytał:
- Co dziś robimy?
- To co lubię najbardziej.
Eren zdębiał. Czekało na niego długie sprzątanie, albo intensywny trening. Nie wiedział co gorsze.
-  Dziś ty sprzątasz, a ja będę obserwował jak sie męczysz - wyszczerzył się Levi.

Kiedy znaleźli się w dużym pokoju z kilkoma meblami, stołem i krzesłami, Levi usiadł i patrzył jak Eren na kolanach szoruje podłogę.

- Mogę dokończyć później? - Zapytał Eren.

- Już się zmęczyłeś? - Zdziwił się Levi. - Przecież dopiero zacząłeś.

- Muszę odpocząć - wydusił Eren.

Levi wstał i przycisnął nogą chłopaka do podłogi, tak że jego twarz dosłownie stykała się z nią.

- Myślisz, że ta podłoga sobie na ciebie poczeka?

- N-nie to miałem na myśli.

- Więc co w takim razie?

- No bo... jak na mnie patrzysz to nie moge się skupić. - Wydukał Eren.

- Mam sobie iść? - Zapytał Levi.

- Jak wrócisz, gwarantuję ci, że zobaczysz podłogę, w której będziesz się mógł przejrzeć, bo tak ją wypucuję!

- W porządku. - Rzekł Levi . - Ale jak zobaczę choćby małą, malutką plamę, to tak cię zleję, że przez tydzień będziesz się na nią patrzył, bo nie będziesz mógł się ruszyć. Zrozumiano?

"Groźnie" - pomyślał Eren.

- Tak jest. - powiedział chłopak szorując mocniej i szukając jakichkolwiek zabrudzeń. Naprawdę bał się tego co może go spotkać. - Poczekaj. - Powiedział.

Levi odwrócił się i spojrzał pytająco.

- Jeśli źle wyczyszczę podłogę to spotka mnie kara, prawda?

- Tak.

- A czy jeśli wyczyszczę ją dobrze, to spotka mnie nagroda?

Levi popatrzył na chłopaka ze zdziwieniem.

- Za bardzo jesteś rozpieszczony.

- Ej no, zawsze mnie karzesz, a nigdy nie nagradzasz. - Eren rzekł buntowniczo.

- Czego oczekujesz?

- Że wykonasz jeden mój rozkaz.

- Zapomnij.

- Ej, no prooooszę! Jeden. Tylko jeden malutki rozkazik. - Eren zrobił słodką minkę.

- Ale podłoga ma się błyszczeć.

- Tak jest! - Powiedział uradowany Eren.

Przez następne dwie godziny chłopak czyścił podłogę. Efekt był zdumiewający. Wyglądała jak nowa.

- No, no. Dobra robota. - Przyznał Levi poklepując chłopaka po ramieniu. - To mów ten rozkaz i miejmy to już za sobą.

- Wydam go kiedy będę chciał. - Wyszczerzył się Eren.

- Taki jesteś? - Powiedział drwiąco Levi. -  W takim razie sam pójdziesz do lasu i przyniesiesz drewna do kominka.

- Ejj! - Protestował Eren.

- Wróć zanim się ściemni. - Powiedział Levi i poszedł do siebie.

*

*

W nocy Eren nie mógł zasnąć (znów bał się, że przyśni mu się koszmar). 

Wstał i udał się korytarzem w poszukiwaniu Leviego.

Znalazł go w jednej z sypialni znajdujących się na innym piętrze (Eren wywnioskował, że to sypialnie należące do Wielkiej Piątki).

Lekko zapukał, poczekał na pozwolenie i wszedł.

Rozejrzał się po pomieszczeniu. Sypialnia ta była ogromna jak salon. Wnętrze wypełniły drogie meble i ogromne łóżko, na którym Levi leżał  w rozpiętej białej koszuli i czarnych bokserkach czytając książkę.

- Co jest? - Zapytał Levi odkładając książkę obok siebie.

- Nie mogę spać.

- I co? Mam cie utulić do snu i zaśpiewać kołysankę? - Powiedział kpiąco.

- Ej, przestań traktować mnie jak dziecko!

- No to się tak nie zachowuj.

- Udowodnię ci, że jestem dorosły!

- Przychodząc w środku nocy i skarżąc się, że nie możesz spać?

Eren zastanawiał się co odpowiedzieć.

- A żebyś wiedział! - mówiąc to podszedł do Leviego, położył się obok niego (odwrócony do niego plecami). - A teraz gaś światło, bo chce spać! - warknął.

Levi był zaskoczony.

- I to według ciebie nie jest dziecinne? - Zaśmiał się Levi.

- A zamknij się wreszcie.

Łóżko Leviego było na tyle duże, że nie przeszkadzali sobie nawzajem.

Gdy Eren zasnął, Levi wsłuchiwał się w jego ciężki oddech.