Als we aankomen op de camping, is het al donker. Het is een tamelijk kleine camping. Er staan ongeveer twintig tenten op één veld en er zijn in totaal vier velden. De camping is omringd met bomen. Op elk veld staan twee toiletgebouwen waar je naar het toilet kan gaan en waar je kan douchen. Verder is er nog één receptie waar je kan inchecken en een klein winkeltje. Ik kijk om me heen. In sommige tenten brandt nog licht, maar de meeste mensen slapen hoogstwaarschijnlijk al. Dat is helemaal niet zo raar. Het is namelijk al best laat. Ik ga naast Noël staan. 'Noël, wil jij samen met mij in een tent slapen?' vraag ik. Ik wil absoluut niet met Kyle in een tent en met Jules in een tent lijkt me ook niet zo handig. Noël kijkt me medelevend aan. 'Dat lijkt me een prima idee,' glimlacht hij. Hij loopt naar Jules toe en fluistert wat in zijn oor. Ik kijk toe hoe ze samen aan het praten zijn. Dan komt Isaac naast me staan. Ik voel hoe Kyle me jaloers aankijkt. 'Weet je al waar je gaat slapen?' vraag ik in het Engels aan Isaac. 'Ik ga denk ik een hotel opzoeken,' antwoordt Isaac. 'Je kunt ook bij ons in een tent slapen,' zegt Kyle ineens terwijl hij naast hem komt staan. Isaac schudt zijn hoofd. 'Dat hoeft niet.' Ik kijk Kyle aan. Hij ziet er een beetje teleurgesteld uit. Hoewel ik nog steeds boos op hem ben, is hij nog steeds even aantrekkelijk. Eigenlijk wilde ik onze relatie niet beëindigen, maar Kyle lijkt niks serieus te nemen. Kyle heeft door dat ik naar hem zit te kijken. Hij kijkt me boos aan. Snel sla ik mijn blik neer. De grond, wat had ik die gemist. 'Dan ga ik maar,' zegt Isaac. Ik knik en zwaai. Hij zwaait terug en loopt van de camping af. 'Jij bent echt een sukkel,' fluistert Kyle zacht. 'Jij slaapt met Jules in een tent,' antwoordt ik zacht. 'Dat maakt me echt geen flikker uit,' lacht hij. 'Zolang het niet bij jou is.' Fuck, daar ging mijn hart.

Die nacht kan ik maar niet in slaap komen. Naast me hoor ik Noël regelmatig ademen. Waarom ben ik altijd degene die niet kan slapen? Het is hopeloos. Ik ga op mijn rug liggen. Doordat Kyle zo lang zo lief tegen me deed, leek het alsof ik weer leefde. Nu doet hij echt totaal anders. Nadat ik boos was geworden, leek hij het te accepteren, maar nu doet hij echt alsof ik iets verschrikkelijks heb gedaan. Terwijl hij de persoon is die iets fout heeft gedaan. Hij doet zo gemeen. Hij kijkt me aan alsof ik niks waard ben. Ik voel hoe er een traan over mijn wang loopt. Snel veeg ik hem weg. Ik ga hier niet als een klein meisje lopen huilen. Ik haal diep adem. Misschien moet ik wat gaan drinken. Ik rommel in mijn tas, maar vind helaas geen drinken. Zou ik een blik werpen in de tas van Noël? Ik rits zijn tas zo stil mogelijk open en pak zijn flesje water. Ik drink er wat van en stop het daarna terug. Ik ga op mijn zij liggen en kijk naar de tent. Het is nog eigenlijk best een grote tent. Hoewel er maar twee personen in kunnen, hebben die twee personen genoeg ruimte. Ik vraag me af waar Isaac is heengegaan. Zou hij iets gevonden hebben? Ik blijf nog een tijd zo liggen, maar uiteindelijk val ik toch in slaap. 

De volgende ochtend word ik vroeg wakker. Ik trek een joggingbroek en een T-shirt aan en loop dan naar buiten. Noël slaapt nog. Buiten tref ik Kyle aan op een van de stoelen die voor de tenten staan. Hij kijkt even op, maar gaat dan verder waar hij mee bezig is. Misschien had ik beter in de tent kunnen blijven. Dit is niet echt fijn. Aarzelend ga ik naast Kyle zitten. 'Slaapt Jules nog?' vraag ik. 'Nee, hij is brood aan het halen,' zegt Kyle. Zijn stem klinkt minder vijandig dan gisteren. Nee, wacht. Ik kan hem niet zo snel vergeven. Hij heeft me zo veel aangedaan! Verderop zie ik Isaac lopen. Ik steek mijn hand op. Kyle kijkt me nu wel vijandig aan. 'Wat doe je?' sist hij. 'Ik begroet Isaac,' zeg ik zacht. Hij kijkt om en begint enthousiast te zwaaien. Nu snap ik er al helemaal niks van. Zenuwachtig begin ik aan mijn T-shirt te frunniken. Kyle draait zich weer om en kijkt me doordringend aan. 'Waag het niet,' zeg hij koel. 'Waag het niet om wat te doen?' vraag ik onbegrijpend. Hij antwoordt niet, want hij kijkt weer naar Isaac. Ik zucht. Isaac is inmiddels bij ons aangekomen en gaat naast me zitten. 'Hello!' zegt Kyle vrolijk. Isaac knikt. 'Lekker geslapen?' vraagt Kyle aan hem. Isaac knikt nogmaals. 'Jij ook?' vraagt hij. Kyle knikt en grijnst. Ik kijk toe hoe ze praten. Kyle bloeit helemaal op als hij Isaac ziet. Ik zucht. Zou Kyle ooit realiseren hoeveel pijn hij me doet?

Tijdens het ontbijt is het stil. Iedereen lijkt na de denken. In gedachten verzonken kauw ik op een croissantje. Ik vraag me af wat we vandaag gaan doen. Ik kijk naar Kyle. Gosh, waarom is hij zo moeilijk te vergeten? Nee, focus Jace. Hij verdient je niet. Ik zucht. Het is zo lastig. 'Wat gaan we doen?' vraag ik. 'We gaan even in het stadje rondkijken. Ze hadden nog een standbeeldenpark of zo daar,' antwoordt Noël. Ik knik. Dat klinkt interessant. Interessant genoeg om mezelf even af te leiden. Ik pak nog een croissantje en snij hem open. Wat zou ik erop smeren? Mijn blik glijdt over de verschillende spullen die op tafel staan. Ik besluit om voor aardbeienjam te gaan. Ik pak de pot en probeer hem open te draaien. Helaas gaat dit niet zo makkelijk als ik had gedacht. Ik krijg hem niet open. Ik zet hem voor me neer en veeg mijn handen af aan mijn shirt. Plots pakt Kyle de pot en draait hem in één keer open. Hij zet hem weer voor me neer. Verwonderd kijk ik hem aan. 'Dankjewel,' zeg ik zacht. Hij antwoordt niet.

~~~~~

Het allerlaatste hoofdstuk van 2016, poeh.