Nie lubię wieczorów, co zapewne brzmi nieco abstrakcyjnie, to tylko pora dnia. Wiem to, ale wtedy czuję się najbardziej samotny, przez co zaczynam wszystko analizować ponownie. Cofam się wstecz do chwil przesiąknietych Tobą.

– Oszukujesz.
– Tak się gra w karty Ezarel. Nic nie oszukuje.
– Przegrałem trzeci raz, bo oszukujesz. – Westchnęłaś.
– Wyjaśnić Ci jeszcze raz zasady?
– Nie, koniec.

Dalej myślę, że oszukiwałaś, ale zagrałbym jeszcze raz, nawet jeśli to byłaby niesprawiedliwa gra.