Αγαπητέ Φρεντ.

Έχει περάσει σχεδόν ένα μισή χρόνος από την τελευταία φορά που σου έγραψα.

Ο Τζόρτζ από την άλλη σου γράφει κάθε μέρα.

Το ξέρω γιατί, κάθε βράδυ που κοιμάται στο κρεβάτι σου, ένα κομματάκι χαρτί είναι διπλωμένο δίπλα του.

Και κάθε φορά το διαβάζω.

Χαίρομαι που είστε τόσο αγαπημένα και που πάντα εισασταν.

Απλώς, Φρεντυ, ήρθα να σου ζητήσω μια ακόμη χάρη.

  Πάντα σου έλεγα πως εκεί πάνω υπάρχουν αγγελάκια θυμάσαι; αυτά τα όμορφα ανθρωπάκια, με μεγάλα λευκά φτερά που σε προστατεύουν.

  Πιστεύω πως είσαι ένας από αυτούς.

  Δεν το πιστεύω μόνο...

Είμαι σίγουρη.

Και ξέρω πως κοιτάς και προσέχεις συγκεκριμένα τον Τζορτζ.

  Γι'αυτο αγάπη μου, σε παρακαλώ.

Βοήθησε τον.

Εξακολουθεί να είναι κλισμενος στο δωμάτιο και να μην τρώει πολύ.

Σε παρακαλώ Φρεντυ.

Άλλο ένα θαύμα.

Κάποιος χτυπάει την πόρτα.

Γεια για την ώρα.

Με αγάπη
~η μαμά