Aan pijn,

Pijn bestaat in vele vormen en is niet altijd even makkelijk te (ver)dragen of op te merken.

Je hebt lichamelijke pijn maar die verdwijnt meestal weer. Op het moment dat deze pijn er is voel je je miserabel, later kan je het je niet eens herinneren hoe het voelde. Alleen het woord pijn is er, maar hoe het voelde dat is één grote vage plek geworden in je geheugen.
Als je goed las merkte je dat ik schreef verdwijnt meestal niet alle lichamelijke pijn verdwijnt voor iedereen en daar moeten we ons allen van bewust blijven.

Geestelijke pijn is een ander verhaal. Die kan jaren ongezien schade aan richten. Er is geen enkele pijnstiller die deze pijn kan verzachten of doen stoppen. Als je je knie hebt geschaafd ziet iedereen dat maar als er iets gebeurd is en je hebt vanbinnen pijn dan zijn het er maar weinig die het opmerken.
(Kleine tip: diegene die je pijn op zo een momenten opmerken moet je koesteren)
Geestelijke wonden laten ook steeds vaker littekens achter omdat het moeilijker is om er over te praten. Je stopt het liever weg dan dat je het er uit laat en aan iemand vertelt. Dat is niks om je voor te schamen. Ik heb alleen zelf geleerd dat dat niet het allerbeste idee is op lange termijn en eerlijk daar heb ik ook wat (veel) hulp bij nodig gehad om dat te beseffen.

Weer wat stof tot nadenken,

J.O