Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

42


Hwang Sydney
active now

Changbin: babae bakit online ka?

Sydney: kasi bukas data ko? ginagamit ko phone ko? hello?

Changbin: ginagamit mo habang nagkaklase? wow

Changbin: osige lingon pa para mahuli ka ng prof mo

Sydney: nasaan ka?

Changbin: secret 😉

Sydney: ano nga? saan ka nga? nahihilo nko kakahanap sayo!

Sydney: HOY!

Changbin: balakajan di ko sasabihin 😝

Changbin: laki talaga ng advantage pag nasa likod no? di ka napapansin gaano

Sydney: humanda ka sakin mamaya changbin tignan mo!

Changbin: haha! di mo kaya 😝

Sydney: paano kung kaya ko ha?

Changbin: positive akong di mo kaya

Sydney: paano naman nasabi? ha?

Changbin: igsi kaya ng biyas mo paano mo ako maaabot? 😂😂😂

Sydney: ah ganon? humanda ka talaga saken! tignan mo!

Changbin: sige magbebell na din naman eh.

Changbin: in 3

Changbin: 2

Changbin: 1



"Okay class dismissed." sambit nung prof ko. Nilingon ko si Cindy na nakatingin sa phone nya ngayon. "Pssst, hanapin ko lang si Changbin." sabi ko dito pero agad din syang tumayo. "Tange, sabay sabay daw tayo kakain ngayon." nakangiti nyang sabi at nilabas na yung salamin nya. "Anong sabay sabay tayo kakain? Baliw ka ba? Kinain na ng graph yang utak mo?" pandalas nyang sinara yung salamin nya. Hinila nya na ako papalabas ng room kaya hinikwat ko na yung bag ko. Jusko pag eto talaga nasira sasampal ko to sa kanya. "Teka lang! Dahan dahan!" nang mabitawan nya ako, iniangat ko yung tingin ko.

HOLY MOTHER OF GOD PRAY FOR US SINNERS NOW AND AT THE HOUR OF OUR DEATH AMEN. *SIGN OF THE CROSS*

LORD, BAKIT NGAYON PA PO?

"Ano? Tatayo ka lang dyan?" nawala ang titigan namin ni Chan dahil kay Cindy. Agad naman akong sinalubong ni Changbin. Inayos nya yung sakbit ng backpack ko. He was smiling at me. "Halika na nga. Si Woojin pala atsaka yung bestfriend mo.. ano." taas baba yung kilay nya kaya natawa ako. "Manahimik ka nga dyan kaines." biro ko pa syang hinampas. Umakto pa syang nasaktan. Pabiro ko syang inirapan.

"ANO? DYAN NA LANG KAYO? DI NA KAKAIN?" I froze when I realized who it was. Changbin grabbed my wrist kaya nabaling ulit ang tingin ko sa kanya. "Stop staring. Ayaw nya ng tinititigan sya." sabi nya sakin ng hindi pa din inaalis yung hawak sa palapulsuhan ko. My heart was racing.

Di ko alam kung sa biglaang skinship kay Changbin o dahil sa titig ni Chan na seryoso.

I gulped when I realized something. Did he perhaps... no. It can't be.













(⊙︿⊙✿)

grabe, anuena? pasukan na bukas ahuhuhuhuhu ㅠㅠㅠㅠㅠㅠㅠ

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro