Czułem jak przyspiesza mi serce. Nie wiedziałem czy powinienem wysłać mu swoje zdjęcie. Bałem się, że wyśmieje mój wygląd albo będzie wytykał młody wygląd. Z drugiej strony chciałem sam go zobaczyć, a wiedziałem, że wtedy nie będzie mógł nie wysłać mi zdjęcia.

Curlyboy16: Wstydzę się.

Louist1: Dlaczego?

Curlyboy16: Bo tak. Wyślesz mi też swoje zdjęcie?

Louist1: Zobaczymy.

Wahałem się, ale w końcu zrobiłem sobie zdjęcie. Nie chciałem pokazywać całej swojej twarzy więc ukazałem jedynie jej część - usta, policzek z dołeczkiem, a także dużą ilość włosów, które znowu sterczały we wszystkie strony. Chłopak odczytał, ale nie odpisał. Stres wzrastał, a ja żałowałem, że to zrobiłem.

Louist1: Jesteś piękny, Harry.

Curlyboy16: Słucham?

Louist1: Mówię, że jesteś naprawdę przystojny.

Curlyboy16: Oh, dziękuję. Wyślesz mi swoje?

Louist1: Nie.

Curlyboy16: Dlaczego? :o

Louist1: Bo ja nie jestem piękny.

Curlyboy16: Na pewno jesteś.

Louist1: Nie, nie jestem.

Przekonywałem chłopaka dłuższą chwilę aż w końcu na moim telefonie pojawiło się zdjęcie bruneta. Miał gęste włosy zaczesane na bok i piękne oczy, które mimo wszystko kryły w sobie smutek.

Curlyboy16: Twoje oczy :o

Louist1: Co z nimi nie tak?

Curlyboy16: Są niebieskie!

Louist1: Mhm i co z tego?

Curlyboy16: Są piękne!

Louist1: Nienawidzę ich.

Curlyboy16: A mi się podobają c:

Louist1: Tak jak mi twoje włosy. Wyślesz mi jeszcze jedno?

Curlyboy16: Nie, nie mam innego.

Louist1: To zrób.

Curlyboy16: A wyślesz mi też swoje?

Louist1: Jesteś młodszy, musisz mnie słuchać!

Curlyboy16: Dzięki, Loueh.

Louist1: Proszę, Heeeeri!

Curlyboy16: Heri?

Louist1: Moja siostra tak mówi. Powinieneś to usłyszeć.

Curlyboy16: Nagraj.

Minęło kilka minut, po których dostałem kilkusekundowe nagranie.

- Mel, wiesz kto to?

- Heri!

Odtwarzałem je kilka razy i ciągle wsłuchiwałem się w głos chłopaka. Czy to był Louis? O mój Boże, jego głos!

Louist1: Heri!

Curlyboy16: O mój Boże! Twój głos *-*

Louist1: Co z nim?

Curlyboy16: Jest taki awww!

Louist1: Nienawidzę mojego głosu ;-;

Zapewniałem chłopaka, że jest cudowny. Pisaliśmy do późnej nocy aż usnąłem z telefonem na klatce piersiowej. Rano przeczytałem kilka wiadomości, w których Louis wyrażał swoje zmartwienie. Przeprosiłem i wytłumaczyłem się. Leżąc w łóżku przeglądałem zdjęcia chłopaka i zachwycałem się nim. Przy śniadaniu nie byłem w stanie opanować uśmiechu. Moi rodzice próbowali wypytywać, ale ja nie chciałem mówić im o nieznajomym chłopaku z internetu. Niestety Gemma podchwyciła wszystko i wręcz wypchnęła mój wózek z kuchni po posiłku. Siedzieliśmy na werandzie, a dziewczyna wypytywała o powód mojego dobrego uśmiechu. Wyjąłem telefon i pokazałem jej zdjęcie Louisa, mówiąc:

- On.

Dziewczyna chwyciła komórkę i patrzyła na ekran. Po chwili przyznała, że jest naprawdę przystojny. Z podekscytowaniem opowiadałem o nocnej rozmowie.

- A teraz przyznaj się, że go kochasz.

- Oj, Gem, to nie tak!

- Ale zależy ci na nim - nie dawała za wygraną.

- Okej! Zależy mi na nim! Pasuje?!

Uśmiechnęła się, a ja pod nosem nazwałem ją wkurzającą. Z jednej strony denerwowała mnie podsuwaniem mi pomysłu o homoseksualizmie, ale z drugiej... ona była starsza i mądrzejsza.

-----

A gdyby tak uzbierać 100 gwiazdek na prezent? c: