Otwórz dwadzieścia dwa dni po moim pogrzebie

Potrzebowałam przerwy.
Dłuższej, niż przerwa świąteczna.
Kolejną okazją były ferie.
Jednak zanim je zaczęłam musiałam patrzeć, jak moja przyjaciółka się do ciebie klei na polskim.
A, nie wspomniałam o tym, że się pokłóciłam z waszą dwójką!
Dwie koleżanki, które siedziały przede mną na polskim patrzyły się na was i mówiły mi, co robicie.
Ja nie patrzyłam.
Cieszyłam się tylko w duchu, że się na was wypięłam. Nawet jeśli kosztowało mnie to samotnością.
Zaczęły się ferie.
Wiesz, jak spędzałam noce?
Na płaczu.
Płakałam po tobie.
Tęskniłam za tobą.
Jednak ty za mną nie.
Koleżanka wpadła do mnie po lekcje, opuściła tydzień szkoły przed feriami. Pokazała mi na snapchacie jak wspaniale się bawisz.
Imprezy,
Dziewczyny.
Poznałeś kogoś wtedy.
Zakochałeś się w niej.
Stąd wiem, że mnie nie kochałeś.
Jakbyś mnie kochał, to nie pocieszyłbyś się kimś innym tak szybko.